หวนกลับมารักกัน

CHAPTER. 9

ภาพอดีตในหัวของชายหนุ่มทั้งหมดถูกสะบัดทิ้งไป เขากลับมาอยู่กับปัจจุบันอีกครั้งในห้องทำงานใหม่ที่ยังไม่คุ้นเคยเท่าไหร่

ตอนนี้ในหัวของพิมพ์กานต์รู้เพียงว่าเขาเป็นผู้ชายหลอกลวง เห็นแก่ตัว ทรยศหักหลังคนรักอย่างเธอไปทำผู้หญิงคนอื่นท้อง แต่นั่นมันเป็นแค่ด้านเดียวที่เธอรู้.... ความจริงที่ถูกปกปิดเอาไว้เป็นอีกด้านหนึ่งที่เธอไม่ทราบมาก่อน เธอกำลังเข้าใจผิดอย่างที่เขาต้องการให้เข้าใจผิดในช่วงเวลานั้น..... แต่ในตอนนี้เขาต้องการให้เธอกลับมาเข้าใจในสิ่งที่ถูกต้อง เข้าใจในความจริงที่ว่าเขาไม่เคยทรยศหักหลังเธอเลยสักครั้ง.... แม้แต่จะคิด สำหรับปุริมแล้วเขาเชื่อว่าโลกมักจะเหวี่ยงคนดีๆ เข้ามาทำให้เขารู้สึกดี แต่ก็มักจะมีเรื่องเซอร์ไพรส์ที่ทำให้เราต้องแยกจากกันไป

ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าโลกจะเหวี่ยงให้คนสองคนนั้นกลับมาเจอกันอีกครั้งหนึ่งไม่ได้นี่ จริงไหม

เวลาผ่านไป 1 สัปดาห์เต็ม ปุริมเริ่มทำงานทันทีที่เข้ามารับตำแหน่ง เขาอยากให้ทุกคนเห็นว่าเขาตั้งใจและเต็มที่ในงานบริหารครั้งนี้มากแค่ไหน แม้ว่าจะเคยมีประสบการณ์มาบ้างแล้วที่บริษัทต่างประเทศ แต่สำหรับครั้งนี้เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ของเมืองไทยอย่างเอกชัยไหมไทย เขาจึงต้องทำหน้าที่ให้เต็มที่ที่สุด งานนำเข้าวัสดุเส้นไหมและฝ้ายนั้นถือว่าเป็นงานถนัดของปุริม โดยเฉพาะด้านการเช็กคุณภาพของวัสดุ มือหนาหยิบรายงานรายชื่อลูกค้าเครือข่ายที่จะถึงเวลาส่งไหมขึ้นมาอ่าน

สายตาเขาหยุดอยู่ที่ชื่อของ 'กำพล ธนาวัฒน์'

เขาจำได้นี่เป็นชื่อของพ่อเลี้ยงกำพล พ่อเลี้ยงฟาร์มหม่อนไหมที่มีชื่อเสียงอีกไร่หนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ ดูแล้วคงจะเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นของเอกชัยภักดีไหมไทยแน่นอน และวันนี้เขามีนัดเช็กคุณภาพไหมที่นัดส่งเร็วๆ นี้ของพ่อเลี้ยงกำพลตอนนี้มันก็เลยเวลามาเยอะแล้วนี่ ทำไมพ่อเลี้ยงยังไม่เข้ามาสักทีนะ

ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกแปลกๆ จึงตัดสินใจเดินออกไปดูข้างนอก สายตาของเขามัวแต่มองหาร่างคนที่คิดว่าน่าจะเป็น 'พ่อเลี้ยง กำพล' จนไม่ทันระวังร่างบอบบางในชุดเดรสเปิดไหล่สีแดงเพลิงของใครบางคน เป็นผลให้ทั้งสองเดินชนกันอย่างจัง

"โอ๊ย" สาวเจ้าโอดโอยเสียหลักจนเกือบล้มลงไป หากร่างกำยำของปุริมไม่รั้งสาวเจ้าเอาไว้ก่อน วินาทีนั้นเธอสบตากับเขา แล้วพบว่าผู้ชายตรงหน้าช่างมีดวงตาที่มีเสน่ห์เหลือเกิน

หล่อ...

"ขอโทษนะครับ เป็นอะไรรึเปล่า?" เขาจับจ้องใบหน้าหญิงสาวตรงหน้า เธอเองก็จ้องมองดวงตาของเขาราวกับถูกมนตร์สะกด และสติของเธอก็ถูกดึงกลับมาเมื่อเขาปล่อยให้ร่างของเธอเป็นอิสระ

ปุริมตั้งคำถามในใจว่าเจ้าหล่อนเป็นใคร

"มะ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณ...." หัวใจเธอเต้นระริกกับผู้ชายที่เรียกได้ว่าถูกสเปกตั้งแต่แรกเห็นคนนี้ พูดตรงๆ ก็คือเธออยากได้เขา สาวเจ้าส่งยิ้มหวานให้กับชายหนุ่มอย่างรู้งาน แววตามีคำถามคล้ายกับอยากรู้ชื่อเขา

"ผมปุริมครับ กรรมการผู้จัดการบริษัท" เขานี่เอง... ที่เธอได้ยินข่าวว่าเป็นหุ้นส่วนรูปหล่อรายใหม่ของเอกชัยไหมไทย เพิ่งเห็นหน้าก็วันนี้ ไม่แปลกใจเลยที่เขากลายเป็นที่เม้าท์มอยของพนักงานในบริษัทว่าแสนจะรูปหล่อ หุ่นแซ่บหน้ากินสุดๆ

"ดิฉันกชกร ธนาวัฒน์นะคะ เรียกแก้มก็ได้" สายตาของเธอไม่ละไปจากเขาเลยสักวินาที ปุริมยิ้มรับเพียงเท่านั้นก่อนจะนึกอะไรออก

"คุณเป็นอะไรกับพ่อเลี้ยงกำพลรึเปล่าครับ เอ่อ ขอโทษนะครับ ผมนัดเขาไว้นานแล้ว"

"อ้อ! จริงด้วยสิคะวันนี้พ่อฉันมีนัดตรวจคุณภาพไหมกับคุณนี่นา ตอนมาก็มาพร้อมกัน ตอนนี้ไม่รู้ไปอยู่ทางไหน ฉันว่าคงกำลังทักทายอยู่กับยายพิมพ์มั้งคะ" กชกรเผลอเรียกชื่อลูกสาวเพื่อนร่วมงานพ่อว่า 'ยายพิมพ์' ตามนิสัยที่ติด เธอไม่ชอบหน้าพิมพ์กานต์สักเท่าไหร่ ทำไมน่ะเหรอ ก็พี่ศรันย์ฉัตร รุ่นพี่ที่เธอเคยคบด้วยดันไปหลงรักยายพิมพ์กานต์เข้า ทำให้เธออกหักดังเป๊าะและเสียเขาไปในที่สุด ซึ่งพอพิมพ์กานต์ไม่มีท่าทีสนใจในตัวศรันย์ฉัตร เขาก็ย้อนกลับมาหาเธอ แต่มีหรือคนอย่างกชกรจะกลับไปกินของเก่า หึ! ไม่มีวัน