“Bıçak mı?” dedim, sesimdeki şaşkınlık ve korku gizlenemezdi. Dicle’nin bıçaklandığını öğrenmek, zihnimde bir bomba gibi patladı. Kanlar içinde olduğunu görmüştüm, ama bunun nasıl olduğunu hiç düşünmemiştim. “Rahim mi?” diye tekrarladım, kelime boğazımı yakıyordu.
Doktor başını hafifçe eğerek onayladı. “Evet” dedi. “Şu an önceliğimiz kanamayı durdurmak ve hayati organlardaki hasarı kontrol altına almak. Ameliyat sırasında daha net bir tablo elde edeceğiz, ama durumun ciddiyetini anlamanız önemli.” Bir an duraksadı, sonra ekledi: “Eğer hastanın ailesindenseniz, ameliyat için onay belgesini imzalamanız gerekiyor.”
Bu sözler, beynime bir yumruk gibi indi. Afallamıştım. Polislere Dicle’nin karım olduğunu söylemiştim ama resmi bir bağımız yoktu. O benim kumamdı, yasal olarak hiçbir statümüz
