ตอนที่ 30 โง่เอง
“ว่าไงนะครับ พิมพ์ลดายังไม่กลับบ้านหรอ!”
“ค่ะ ป้าโทรตามแล้ว แต่ไม่มีใครรับสาย”
“ชักจะมากเกินไปแล้วนะพิมพ์ลดา คิดว่าฉันใจดีขนาดนั้นใช่ไหม!” อัคคีรีบปิดแฟ้มงานแล้วหันไปคว้ากุญแจรถหรู วันนี้พิมพ์ลดาต้องถูกลงโทษข้อหาไม่ยอมกลับบ้าน เขาไม่อนุญาตให้เธอไปไหนทั้งนั้น เว้นแต่เขาจะเป็นคนไล่เธอออกไปจากชีวิตเอง!
“นั่นคุณอัคคีจะไปไหนหรอคะ”
“ไปตามพิมพ์ลดากลับบ้านครับ”
“ป้าว่าปล่อยให้เธอเป็นอิสระบ้างก็ดีนะคะ บางครั้งคุณพิมพ์อาจจะอยากอยู่กับครอบครัวก็ได้”
“ผมไม่อนุญาตให้เธอไปไหนทั้งนั้น พิมพ์ลดาต้องอยู่ภายใต้อาณัติของผมแต่เพียงผู้เดียว งั้นผมฝากขนข้าวของของพิมพ์ลดาเข้าไปไว้ในห้องของผมด้วยนะครับ ดึกๆเดี๋ยวผมกลับมา”
หญิงชราทำอะไรไม่ได้นอกจากยืนมองด้วยความเป็นห่วง อัคคีก็เป็นแบบนี้แหละ ชอบทำอะไรตามใจตัวเอง ปากบอกอีกอย่างแต่ใจคิดอีกอย่าง สงสารก็แต่พิมพ์ลดานี่แหละ ต้องมารองรับอารมณ์ร้า
