“ข้าตัดสินใจแล้วนะอาหยาง ว่าข้าจะหย่าขาดจากสามี”
หนิงเฟิ่งบอกเล่าการตัดสินใจของตนให้อาหยางฟัง ในค่ำคืนหลังจากที่นางปรึกษากับซูลี่แล้ว
“ข้าจะออกเดินทางไปหาท่านพ่อในเช้าวันพรุ่งนี้ เพื่อปรึกษาเรื่องนี้กับท่าน” หนิงเฟิ่งสบตากับอาหยางอย่างลังเลสักพักก่อนจะตัดสินใจถามต่อ “เมื่อข้าไม่อยู่ที่นี่แล้ว เราทั้งสองจะยังมีโอกาสได้พบกันอีกหรือไม่”
หนิงเฟิ่งรู้ว่านางไม่ควรยึดติดกับชายที่จะพบได้แค่ในความฝัน หากความผูกพันระหว่างนางและเขานั้นแนบแน่นเกินกว่าที่นางจะตัดขาดเขาได้ด้วยเหตุและผล
“เจ้าจะมีข้าอยู่ข้างกายเสมอ” ลี่หยางจุมพิตหนิงเฟิ่งเพื่อหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามของนางไปมากกว่านี้ เขาค่อยๆ ขบเม้มริมฝีปากเล็กอย่างหยอกล้อเชิญชวน จนสติของหนิงเฟิ่งปลิวหาย กระโจนเข้าไปในทะเลสวาทของเขาทันที
ลี่หยางโบกมือ สายลมผ่านร่างเพียงวูบเดียวทั้งสองก็มาปรากฏตัวที่เรือนโอ่อ่าแห่งหนึ่งซึ่งถูกตกแต่งอย่างหรูหรา ลี่หยาง
