เมียฟา The Mafia!

EP1 ‘Korbua’ ‘กอบัวที่เป็นเด็กเสี่ยน่ะเหรอ’ ‘กอบัวปีสี่สวยจริงแต่ได้ยินว่าเป็นเด็กเสี่ยนี่’ ‘โคตรเกลียดเลยพวกที่ชอบเป็นเมียน้อยชาวบ้าน ทุเรศ’ ‘อิกอบัวที่ชอบแย่งผัวคนอื่นน่ะเหรอ’ ‘กอบัวชีใช้แต่ของแพงๆ ดูรวยจริงแต่ก็มาจากการเอาตัวเข้าแลกทั้งนั้น’ ‘ไม่ชอบอะ รวยเพราะแย่งคนอื่นมาอันนี้ก็ไม่เอา’ ‘ก็แค่กอบัวเน่าๆ แค่เห็นหน้ากูก็จะอ้วกแล้ว’ ‘กอบัวก็สวยจริงนะแต่...’ . . และความคิดอีกมากมายที่คนเกือบทั้งมหาลัยมีต่อ ‘กอบัว’ หญิงสาววัยยี่สิบสองปีเจ้าของรูปร่างและใบหน้าสะสวยที่ใครได้พบเจอก็ต้องเหลียวหลังเพราะชื่นชมในความ perfect ของเธอแต่เมื่อได้ยินเรื่องราวและข่าวลือที่ไม่ใช่เรื่องดีเกี่ยวกับกอบัวแล้วแทบจะทุกคนต่างก็ส่ายหน้าให้เธอ ไม่อยากรู้จัก ไม่อยากพูดคุย ไม่อยากแม้แต่จะร่วมเรียนในคลาสเดียวกันกับเธอ กอบัวน่ะถูกจัดให้อยู่ในชนชั้นคนละระดับกับพวกเขาเหล่านั้นเพราะสถานะทางการเงินกับ background ของครอบครัวที่ไม่มีใครรู้และรับรู้เพียงแค่ว่าเธอน่ะเป็น ‘เด็กเสี่ย’ ที่เข้าเรียนในมหาลัยนี้ได้ก็เพราะมีเสี่ยเลี้ยง มหาลัยชื่อดังที่ขึ้นชื่อเรื่องค่าเทอมที่แพงที่สุดติดอันดับโลกแน่นอนว่าคนที่เข้าเรียนที่นี่ได้ต้องมีฐานะในระดับที่เรียกได้ว่าชนชั้น elite ระบบการเรียนการสอนที่มีคุณภาพเทียบเท่ามหาลัยชื่อดังระดับโลกคัดคนที่มีความรู้ความสามารถและฐานะทางการเงินที่ดีเยี่ยมเข้ามาเรียนแต่... ไม่ได้คัดนิสัย แม้ในยุคสมัยนี้หลายคนจะเริ่มตระหนักและเริ่มหันมารณรงค์เรื่องการเหยียดและความเท่าเทียมมากขึ้นแต่ก็ยังมีคนอีกจำนวนไม่น้อยที่ยังคิดไม่ได้และยังแบ่งแยกชนชั้นอยู่ มหาลัยนี้นอกจากจะเป็นอันดับหนึ่งเรื่องมีคุณภาพและค่าเทอมแพงแล้วยังเป็นอันดับหนึ่งเรื่องการเหยียดด้วยนะ ถ้าถามว่าแล้วทำไมยังเลือกเรียนที่นี่ก็เพราะก่อนที่จะเข้ามากอบัวไม่รู้ว่าต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้น่ะสิ รู้ตัวอีกทีก็เรียนมาจนจะจบปีสี่อยู่แล้ว กับคำพูดของคนอื่นที่ได้ยินมาตลอดหลายปีและปัจจุบันนี้ก็ยังคงได้ยินมาตลอดกอบัวไม่สะทกสะท้านหรอก ชินซะแล้วล่ะ ไม่ได้คิดจะเถียงหรือแก้ตัวให้ตัวเองด้วยเพราะที่คนพวกนั้นพูดมามันก็เป็นเรื่องจริง แม้จะไม่ทั้งหมดก็ตาม... ในคลาสเรียนที่ก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยความเงียบเกิดเสียงซุบซิบนินทาขึ้นทันทีเมื่อเจ้าของร่างบอบบางที่มักจะเป็นที่จับตามองของทุกคนปรากฏตัวขึ้นเป็นคนสุดท้ายของคลาส “ขอโทษที่มาสายค่ะ” กอบัวโค้งขอโทษอาจารย์ที่กำลังเช็กชื่อนักศึกษาอยู่แล้วรีบเข้าไปนั่งประจำที่ว่างแถวหลังสุดทันที โชคดีที่อาจารย์ยังเช็กไม่ถึงชื่อเธอ เมื่อเข้ามาในคลาสเสียงซุบซิบนินทาที่มักจะได้ยินทุกวันก็แว่วเข้ามาในหูเธอทันที ‘คงจัดหนักกับเสี่ยมาสิท่าถึงได้มาสาย’ ‘สภาพเหมือนคนเพิ่งโดน...มา’ ‘หยุดยาวคงไม่พอมั้ง สงสัยเมื่อเช้าโดนซ้ำถึงได้มาสาย’ ‘โอ๊ย กูคิดว่านางจะไม่มาเรียนอุตส่าห์ดีใจ’ ‘วันนี้คุณ...มาเป็น special guest ด้วย นางจะอ่อยอีกปะ’ ‘ระดับคุณ...อ่อยให้ตายเขาก็คงไม่เอาหรอก’ กอบัวได้แต่ถอนหายใจทำเป็นไม่ได้ยินคำซุบซิบนินทาที่มีแต่เรื่องเดิมๆ คำพูดเดิมๆ เพิ่มเติมคือมีบุคคลที่สามเพิ่มเข้ามาซึ่งเธอได้ยินไม่ค่อยชัดว่าคนพวกนั้นพูดถึงใครแต่จับใจความได้ว่าน่าจะเป็น special guest ที่จะมาให้ความรู้ในวันนี้ ดูท่าทางแล้วน่าจะเป็นผู้ชาย เธอๆ ทั้งหลายถึงได้ระริกระรี้ขนาดนี้ แถวหน้าสุดที่ทุกคนมักจะหลีกเลี่ยงจนกอบัวต้องเป็นคนไปนั่งทุกครั้งวันนี้กลับถูกจับจองจนเต็ม ดูท่าทางแล้วคนที่มาวันนี้คงไม่ธรรมดาแน่ๆ “แหม พอรู้ว่าวันนี้จะมี special guest มานี่มากันครบเลยนะนักศึกษา” อาจารย์แซวหลังจากเช็กชื่อนักศึกษาทุกคนเสร็จแล้วเห็นว่ามากันครบ หญิงวัยกลางคนมองลูกศิษย์ด้วยความภูมิใจก่อนจะเชิญ ‘special guest’ ที่ถูกเชิญมาให้ความรู้นักศึกษาในวันนี้ขึ้นมาบนเวทีหน้าคลาสเรียนที่ถูกเซตทุกอย่างไว้รอเรียบร้อยแล้ว “เชิญคุณฟาโรห์ผู้บริหารจาก Vallone และบริษัทในเครือ Vallone group ได้เลยค่ะ” เสียงปรบมือและเสียงกรีดร้องดังขึ้นเพื่อเป็นการต้อนรับการปรากฏตัวของผู้บริหารหนุ่มวัยสามสิบที่หาตัวจับยากเพราะเขาแทบจะไม่ปรากฏตัวที่ไหนเลย แม้จะเป็นคนที่มีชื่อเสียงในแวดวงธุรกิจที่ใครต่อใครต่างให้ความสนใจไม่ต่างจากดาราท่านหนึ่งแต่น้อยครั้งนักที่เขาจะปรากฏตัวต่อหน้าสื่อและในสถานที่ที่คนเยอะๆ อย่างเช่นมหาวิทยาลัยแบบนี้ ‘ฟาโรห์ วาล์โลเน่’ หรือที่รู้จักกันดีในนามของ ‘ฟาโรห์’ หนุ่มลูกครึ่งอิตาลีเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาและรูปร่างสูงโปร่งกว่าร้อยเก้าสิบเซนติเมตร ร่างกายกำยำสมส่วนอย่างคนสุขภาพดีและออกกำลังกายอย่างหนักในชุดสูทสีดำที่ดูเหมือนจะเป็นทางการแต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียวเพราะเจ้าตัวไม่ได้ผูกเนกไทแถมยังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตข้างในลงสามเม็ดเผยให้เห็นแผงอกแน่นๆ พอวับๆ แวมๆ จนบางคนถึงกับแอบกรี๊ดให้กับความ ‘หุ่นแซ่บ’ ของเขา คุ้มแล้วที่แหกตาตื่นมาเรียนวันนี้ ทุกคนตื่นเต้นกับการมาของฟาโรห์ในวันนี้มากเพราะนอกจากจะได้ชมความหล่อของเขาแล้วเหตุผลที่ฟาโรห์มาในวันนี้ยังเป็นเรื่องการให้ความรู้เกี่ยวกับธุรกิจซึ่งไม่บ่อยนักที่จะได้เห็นเขาในบทบาทนี้ เทคนิคและเคล็ดลับความสำเร็จในการทำธุรกิจจากฟาโรห์ใครบ้างจะไม่อยากรู้ขนาดอาจารย์บางท่านยังของมา sit in เพื่อฟังเขาบรรยายในวันนี้ด้วยเลย จะมีก็แต่กอบัวล่ะมั้งที่ไม่ตื่นเต้นกับการมาของเขาจนบางคนถึงกับแอบหันไปซุบซิบกันว่า... ‘คงคิดแผนจับเขาอยู่ล่ะสิ’ ‘เสี่ยที่เลี้ยงนางคงอ้วนๆ พุงพลุ้ยไม่หล่อแซ่บแบบคุณฟาโรห์มั้ง’ ‘อย่าเอาคุณฟาไปแทบกับเสี่ยมันสิ เขาอยู่สูงกว่านั้นมาก’ อย่างนั้นเหรอ... อยู่สูงกว่านั้นมากเลยสินะ กอบัวนึกขำอยู่ในใจทำเป็นไม่สนใจคนเหล่านั้นแล้วหันไปตั้งใจฟังคนที่กำลังเริ่มบรรยายถึงเนื้อหาธุรกิจอยู่หน้าคลาสอย่าง ‘แสร้งทำเป็นว่า’ ตั้งใจฟังจนเผลอสบตากับเจ้าของสายตาคมอยู่หลายครั้ง อ่า ก็หล่ออย่างที่ทุกคนว่าจริงๆ นั่นแหละ ผ่านไปเกือบสองชั่วโมงในที่สุดการบรรยายก็จบลงเข้าสู่ช่วงท้ายที่หลายคนรอคอยมากที่สุดนั่นก็คือการถามตอบ “มีใครมีคำถามหรือสงสัยตรงไหนมั้ยครับ?” เสียงทุ้มเอ่ยถามอย่างสุภาพและเป็นกันเองต่างจากเวลาปกติอย่างสิ้นเชิงจนร่างบางที่กำลังปิดปากหาวอยู่เผลอทำตาโต การแสดงสินะ เมื่อประธานหนุ่มเปิดโอกาสให้ถามทุกคนต่างก็รีบแย่งกันยกมือขึ้นถามจนฟาโรห์ตอบไม่ไหวจนต้องให้อาจารย์ขึ้นมาช่วยจัดการให้ว่าใครจะได้ถามก่อน “ถามได้ทุกอย่างเลยมั้ยคะ?” ร่างสูงชะงักไปเล็กน้อยแอบเก็บสีหน้าไม่พอใจไว้ก่อนจะตอบพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ จนใครหลายคนแอบหวั่นไหวให้กับรอยยิ้มของเขา “ครับ ได้ทุกอย่างเลย” แม้ความเป็นจริงจะไม่ใช่นิสัยของเขาเลยก็ตาม ก็มาเพื่อ ‘สร้างภาพ’ นี่เนอะ คำถามส่วนใหญ่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเนื้อหาที่ผู้บริหารหนุ่มพูดในวันนี้เลย ด้วยภาพลักษณ์ที่เขา ‘สร้างขึ้น’ มาให้ดูแสนดีเข้าถึงได้ทำให้ถูกถามคำถามส่วนตัวซะส่วนใหญ่ ‘มีแฟนหรือยังคะ’ ‘สเปคคุณฟาเป็นแบบไหน’ ‘มีแพลนจะแต่งงานเร็วๆ นี้มั้ย’ ‘ถ้าอยากจีบคุณฟาโรห์ต้องทำยังไง’ ไม่น่าเชื่อว่าคำถามเหล่านั้นมาจากกลุ่มคนที่ตั้งแง่กับกอบัวว่าเป็นเด็กเสี่ยทั้งที่ตัวเองก็ ‘คัน’ อยากจะได้ผู้ชายที่เรียกได้ว่าร่ำรวยเป็นลำดับต้นๆ ของประเทศซะขนาดนั้น ตอนถามไม่อายกันบ้างหรือไงนะ “กูอยากได้เขามากมึง ฮือ ทำไมถึงได้ดีขนาดนี้นะ” “คุณฟาไม่มีเมียได้มั้ย” “เห็นอ่อนโยนๆ แบบนี้อยากรู้จริงว่าบนเตียงจะเอาดุขนาดไหน” “ไอ้บ้า! มึงคิดไปถึงไหนเนี่ย แต่เออกูก็อยากรู้” “ไม่เป็นเมียก็ได้ขอแค่ได้เอาก็เอาอะ” “มีเมียกูก็ยอมเป็นชู้อะจุดนี้ รวยหล่อแถมยังหุ่นแซ่บซะขนาดนี้” อ่า คนที่มีความคิดต่ำๆ ถึงขนาดที่จะยอมเป็นชู้เพราะบ้าผู้ชายแบบนี้กล้ามาดูถูกเรื่องที่กอบัวเป็นเด็กเสี่ยได้ยังไงกันนะ สงสัยจริงๆ เลย “ไง อิเด็กเสี่ย” หลังเลิกคลาสกอบัวก็รีบเก็บของเตรียมตัวกลับไปนอนเพราะวันนี้ไม่มีเรียนต่อแล้วแต่ยังไม่ทันได้ก้าวไปไหนสาวๆ แก๊งที่คุยกันเมื่อกี้ก็เดินเข้ามาชวนเธอคุยซะก่อน อืม เรียกชวนคุยได้มั้ยนะน้ำเสียงเหมือนจะหาเรื่องกันมากกว่านะ “มีอะไร?” “กูเห็นนะเมื่อกี้ตอนที่คุณฟาเดินมาฝั่งนี้มึงอ่อยเขา” “อ่อย? เราไปทำแบบนั้นตอนไหนเหรอ” “แกล้งทำชีทตกให้เขาช่วยเก็บตอนที่เขาเดินผ่านนี่ไม่อ่อยเลย” อ่า ตอนนั้นเธอทำชีทตกจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจจะอ่อยใครเลยนะสาบานได้ “ทำตัวแบบนี้ระวังผัวเสี่ยรู้เข้าจะโดนซ้อมจนมาเรียนไม่ไหวนะจ๊ะ” “ขอบคุณที่เตือนนะแต่ ‘เสี่ย’ ของเราเขาไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลถึงขนาดที่จะซ้อมเราเพราะแค่ทำชีทหล่นหรอก” กอบัวตอบยิ้มๆ เหมือนซาบซึ้งมากที่เพื่อนร่วมคลาสอุตส่าห์เป็นห่วงขนาดนี้ “แต่มึงตั้งใจทำหล่นเพราะจะอ่อยเขาค่า ตอนก้มไปเก็บชีทกูเห็นนะว่ามึงแกล้งเอามือไปโดนคุณฟาน่ะ แรด!” “แถมยังเอาหน้าเข้าไปใกล้เขาอีกถ้าไม่มีใครอยู่ในห้องคงอ้าขาให้เขาเอาแล้วมั้ง” “แต่ถึงทำแบบนั้นคนอย่างคุณฟาเขาก็คงไม่เอามึงหรอก ของต่ำๆ แบบนี้” คำพูดที่เต็มไปด้วยคำดูถูกเหยียดหยามถูกพ่นใส่หน้ากอบัวไม่หยุด ไม่น่าเชื่อว่าคำพูดแบบนี้จะหลุดออกมาจากปากลูกผู้ดีมีเงินที่อวดอวยตัวเองหนักหนาว่าสูงส่งกว่าคนอื่นๆ เธอไม่ได้ตัดสินว่าคนรวยทุกคนจะเป็นแบบนี้แต่แค่กลุ่มคนที่เธอเจออยู่น่ะเป็นแบบนี้จริงๆ ของแบบนี้มันอยู่ที่สันดานส่วนบุคคลเหมารวมไม่ได้หรอก กอบัวไม่ใช่คนยอมคนแต่กับเรื่องนี้เธอเหนื่อยจะสู้กับคนพวกนี้แล้ว จะว่าอะไรก็ว่ามาเถอะเพราะต่อให้เธอปฏิเสธหรือแก้ตัวไปคนเหล่านี้ก็ไม่คิดจะฟังหรือเชื่อที่เธอพูดหรอก “อ่าฮะ พูดจบยังถ้าจบแล้วเราจะได้ไปสักที” “เหอะ ทนฟังไม่ได้ล่ะสิ” “จะไปไหนก็ไป อิแรด!” กอบัวส่ายหัวให้กับคนเหล่านั้นก่อนจะรีบเดินหนีไปแต่ก็ยังไม่วายได้ยินคำด่าหยาบคายที่ดังไล่หลังมาไม่หยุดจนกว่าเธอจะเดินพ้นจากรัศมีคนพวกนั้น ได้แต่นึกขำในใจให้กับคำพูดดูถูกมากมายที่คนเหล่านั้นพ่นด่าว่าเธอโดยที่ไม่รู้อะไรเลย... . . “ไง” ร่างสูงที่กอบัวเพิ่งเจอไปไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้เอ่ยทักเธอจากโซฟากลางห้องด้วยใบหน้าเรียบเฉยเมื่อเห็นกอบัวกลับมาถึงเพนท์เฮ้าส์หรูใจกลางเมืองที่ ‘เขา’ เป็นคนซื้อให้เธออยู่ คนตัวเล็กรีบวางกระเป๋าแล้วเข้าไปเอาใจคนที่ก่อนหน้านี้รับหน้านี้เป็น special guest ในคลาสเรียนของเธอที่ใครหลายคนต่างก็พูดกันว่าเขาน่ะไม่มีวันเอาคนอย่างเธอหรอก ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยว่าคนที่พวกเธออยากได้จนตัวสั่นน่ะ... “เสี่ยขา~” เป็น ‘เสี่ย’ ของกอบัวที่คนเหล่านั้นนินทาและรังเกียจนักหนาอยู่ทุกวันยังไงล่ะ ;)