Özleyiş gece uykusundan duyduğu inleme sesiyle uyanmıştı. Uykulu gözlerini ovuşturarak başını yastıktan kaldırdı. “Seymen!” dediğinde aynı inleme sesini duydu. Başucundaki ışığı yakınca gözlerini alışana hızlı hızlı kırpıştırdı ve kocasına baktı.
Yüzündeki morlukların üzeri yıkanmış gibi su kaplıydı. Elini uzatıp alnına dokunduğu an sıcaklıkla geri çekti. “Seymen beni duyuyor musun?” diye seslendi. “Kuzenini ya da anneni çağıracağım.” Yataktan çıkacakken güçsüz parmaklar bileğine sarıldı. Bu hayır mı demekti? Tek başına ne yapabilirdi ki? Bileğini güçsüz elden kurtarması oldukça kolay oldu. Yataktan çıktığında geceliğinin üzerine sabahlığı giyip belindeki ipini bağladı. Odadan çıkmak üzereyken duraksadı. Haber vermesini kocası istemiyordu ve sonrasında bu konuda sıkıntıntı yaşamayı da ke
