" บ้านใครคะ "
เธอถาม หลังประตูเปิดด้วยรีโมทของเขา แล้วมาจอดที่โรงรถ ทว่าคำตอบที่ได้
" เราสามารถเข้าบ้านคนอื่น โดยพลการได้ด้วยเรอะ?! "
ซึ่งทำคนถามถึงกับห่อปาก ก่อนจะลงจากรถอย่างเงียบๆ มายืนบิดไปบิดมาอยู่ข้างเขา ส่วนเขาเลิกคิ้วสูง
" เป็นอะไรอีก "
" ปวดฉี่ค่ะ "
แล้วชะงักกึกภายหลัง จะหลุดยิ้มออกมามันก็ดูซึ่งๆหน้ากันเกินไป จึงทำได้เพียงเกาคางแก้เก้อของตัวเอง
" เฮ้อ..." แถมทำทีรำคาญอีก " ตามมา"
" ค่ะๆ"
เพียงแค่อยู่ในสถานการณ์คอขาดบาดตายกับฉี่จะราดก็สามารถทำให้ลืมทุกความรู้สึกได้ ลืมไปเสียสนิทว่าเธอกำลังโกรธเขาอยู่ และจะไม่มีทางคุยด้วยเลยหากไม่จำเป็นจริงๆ
ร่างบางวิ่งรุดๆตามเขา ราวกับเด็กติดผู้ปกครองแจ หากภายในห้านาทีนี้เธอยังไม่ได้ปลดทุกข์ มีหวังเขาได้เดือดร้อนกว่านี้แน่
" เชิญ"
แมททริกผายมือ หลังปลดรหัสเปิดประตูห้องนอนที่ไม่เคยพาผู้หญิงคนใดเข้าให้เธอคนแรกเสร็จสรรพ หญิงสาวยิ้มเจื่อน ร
