มุมมองของมาเฟีย เมื่อถึงจุดเปลี่ยนที่ไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้แล้วนั้น การฆ่าคือจุดจบทั้งหมด เพราะถือว่าปัญหา ที่เปรียบราวกับปมเชือกผูกเงื่อนตาย ท้ายที่สุดหนีไม่พ้นการตัดออก
เรื่องนี้ก็เช่น สำหรับเขาการฆ่าใครสักคนตายเมื่อวาน เป็นแค่อดีต
ต่างกันกับบุคคลตนธรรมดาอย่างเช่นเธอ!
ตลอดทางที่มาเดมีเอาแต่นั่งเงียบ แทบไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงการหายใจ เธอทำตัวลีบ เหมือนอยากจะหายไปจากตรงนั้น
เป็นภาระให้แมททริกเล็กน้อย ที่เขาจะต้องชำเลืองมอง สลับกับคุยงานผ่านสมาร์ทโฟนไปด้วย
" ไม่ได้เอาวิญญาณมาด้วยรึไง "
เขาตัดสินใจถาม นั่นจึงจะได้ยินเสียงหายใจเธอบ้างยามเธอถอนออก
" หรือว่าฉันพลั้งมือฆ่าเธอไปแล้ว " เขาแซว
เดมีสูดหายใจเขาปอดสุดลึก ก่อนพ่นมันออกมาเชื่องช้า ราวกับเก็บอาการ
" ไม่ฆ่าก็เหมือนฆ่าล่ะค่ะ ไม่ชวนคุยได้ไหมคะ ฉันอยากนั่งเงียบๆ"
ประโยคนั้นอย่าว่าแต่ทำบอดี้การ์ดที่ขับรถตกใจ เผลอชำเลืองผ่านกร
