บทที่ 6 เผ่นสิคะรออะไร

1481 Words

08.00 น. แสงแดดอุ่นๆ ยามเช้า ลอดเข้ามาทางช่องหน้าต่าง แยงตาหญิงสาวร่างบางที่กำลังหลับสบาย "อื้อ" เธอลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความสะลึมสะลือ ร่างกายรู้สึกระบบไปหมด ลำคอแห้งผาก และในยามที่จะพลิกกาย เธอก็รู้สึกถึงน้ำหนักที่เอว ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างรั้งเอาไว้อยู่ "!" มือบางคลำเข้าไปมาใต้ผ้าห่ม ก็เจอกับมือใหญ่ของใครบางคน กำลังโอบกอดเธอไว้อยู่ และ ตอนนี้ร่างกายของเธอไม่มีเสื้อผ้าเลยสักชิ้น พลันภาพเมื่อคืนก็ฉายวนซ้ำขึ้นมาในหัว ราวกับเทปที่ถูกกรอกลับ พีชจำได้ทุกอย่างว่าทำอะไรลงไปบ้าง 'ซวยแล้วไอ้พีช' 'จะทำยังไงดี' พีช คิดในใจ ตอนนี้รู้สึกว้าวุ่นใจเหลือเกิน 'ต้องหนีก่อน!' คิดได้ดังนั้น มือบางก็พยายามแกะแขน ที่เกาะเกี่ยวอยู่ที่เอวคอดกิ่วออกอย่างเบามือ จนชายหนุ่มไม่ทันรู้สึกตัว เขาดูหลับลึกมาก เพราะเมื่อคืนใช้พลังงานไปเยอะ มันคงทำให้เขารู้สึกเพลีย "ฮึบ!" พีช แกะมือของชายหนุ่มสำเร็จ ก็ค่อยๆ ลุกจาก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD