Napabalikwas ako ng bangon nang makarinig ng isang malakas na sigaw na nagmumula sa labas ng aking kwarto. Hindi na ako nag abala pang mag suklay o kahit ayusin manlang ang itsura ko bago lumabas.
Pagkabukas ko ng pinto ay agad na sumalubong sa akin ang palahaw na iyak ng isang batang paslit, “Buboy!”
“Kaninong anak ba iyan?! Bakit wala man lang nagsabi sa akin na may bata rito?! Yung damit ko!” Kinuha ko si Buboy. Niyakap ko ito at hinagod ang likod. Pulang pula ang mukha nito. Tinignan ko kung sino ang dahilan ng pag-iyak ng paslit, walang iba kundi si Doña Teresa. Pinapagpagan nito ang kaniyang puting blouse na natapunan ng kape. Nagkalat din sa sahig ang basag na tasa.
Galit na galit ang mukha nito kaya mas lalo akong nakaramdam ng takot, “P-Pasensya na po. Lalabhan ko nalang po ang
