Sincerely yours

chapter 15

Chapter 15

Paalis na ako ng pinigilan niya ang kamay ko. " Hija maniwala ka sakin habang may pagkakataon pa ay tumakas kana." Pag mamakaawa nito. Tinignan ko siya ng puno ng pag tataka.

Bakit niya pinapasama saakin si Van. May galit ba siya dito kaya ganito nalang ang mga sinasabi niya?

Hindi kaya ni Van ang mga pinag bibintang niya. Kinuha ko ang kamay ko at walang sabing umalis ng bahay, sana naman pag balik ko ay wala na siya doon at baka mawalan na ng tuluyan ang respeto ko.

Sumakay ako ng taxi para mapadali ang pag punta ko sa bahay. nasa taxi palang ako ay nakalimutan kona ang mga nangyari sa bahay dahil excited akong makita si Rain hapon pa naman kasi ang klasi non kaya malamang nandon pa siya ngayun at natutulog.

Napangiti ako ng nasilayan ko na ang nakabukas na shop namin. Merong inaasikaso si Pao-pao dahil may bumibili ng case ng cellphone, kaya nginitian ko lang siya at nag tungo sa taas. Nakita ko ngang tulog si Rain sa kwarto niya hindi ko na siya inustorbo at pumunta ng kusina ipag luluto ko nalang siya ng pagkain para tanghalian.

Hindi paman ako naka pag kihad ng nga lulutoin ng biglang may tumawag ng tignan ko ay si Van ito.

"Ang atat namang masiyado ng ama mo anak." Ngiting ngiti ako habang hinihimas ang maliit ko pang tyan.

"Nandiyan ba si aling rita?" Hindi pa ako nakakapag salita ng sumigaw na ito sa kabilang linya..

"Oo." Simple kong sagot ayoko kasing sabihin na nandito ako sa bahay baka pumunta pa ito dito.

"Wag kag lalabas ng kwarto. Wag na wag mo siyang kakausapin . Understood?!" Nabigla ako bakit parang galit itong si Van. Pinatay niya ang tawag kaya nag mamadali akong umalis ng bahay para naka uwi at na.

"Ate, aalis kana kakarating mo palang, ah." Sabi ni Pao-pao ng naka rating ako sa baba..

" Oo e. Sabihin mo nalang kay Rain na nanggaling ako dito. Salamat Pao." Sabi ko at nag mamadaling umalis at nag hanap ng taxi mabuti nalang at naka hanap ako kaagad.. habang nasa byahe ay txt ng txt si Van saakin tumatawag pa ito pero hindi ko sinasagot baka kasi malaman niyang bumabyahe ako.

Thank goodness nakauwi ako ng wlaa pa ang dasakyan ni Van.

Kakapasok ko palang ng bahay ng nakita ko ang matandang babae. Gulat pa itong naka tingin sa pinto at ng nakita ako ay nilapitan kaagad ako nito.

"Hija bakit ka bumalik!" Galit niya akong kinausap na parang malaking pagkasala na bumalik ako dito.

"Nay, magpapahinga na po mo na ako sa kwarto." Sabi ko at nilagpasan siya pero pinigilan niya ang kamay ko. At hinawakan ako sa kamay at ipinaharao sa kaniya.

"Hija-" hindi nito natuloy ng padabog na bumukas ang pinto at nakita ko ang nag mamadaling si Van. Nilapitan niya ako at inilayo sa matanda.

"Anong ginawa niyo sa kaniya?" Pag aakusa nito sa kaniya ni Van. Saka niya ako hinarap at hinawaka ang dalawang pisngi ko. " Are you okey?" Sabi nito. akala ko ay magagalit siya saakin dahil nakita niya ako na kinakausap ang matanda. Tumango ako at tinignan ang matanda pero masama itong naka tingin kay Van.

Hindi pa man ako nakapagsalita ng mabilis akong hinila ni Van papuntang kwarto

"Van sorry." Paghingi ko ng tawad pero sa halip na pagalitan niya ako ay niyakap ako nito ng mahigpit.

" God Summer, pwedi ba sa susunod ay sumonud ka nalang sa mga inuutos ko." Bumuntong hininga siya at saka mas lalong hinigpitan ang yakap sakin. Niyakap ko siya pabalik at pinahinga ko ang ulo sa dibdib niya. Oh, God what a great feeling. Bumilis ang t***k ng puso ko dahil sa mainit na yakap niya, hinalikan niya ang ulo ko at hinawakan niya ang dalawa kong pisngi para tumingala sa kaniya

"Sorry Van." Sabi ko ng nag tagpo ang mga mata namin. Hindi ko alam pero I feel so guilty for what happen. Malambing niyang pina galaw ang dalawang hintuturo sa pisngi ko.

"I love you so... so much Summer." Tinignan ko ang labi niya habang nag sasalita siya. Wala sa sariling hinalikan ko iyon, para kasing nangaakit ang malambing niyang boses.

Ako na ang nag putol lang kalik dahil sa lumalalim na ito.

"I know Van, nararamdaman ko." Pagkasabi ko non ay niyakap ko siya ng mahigpit.

Sayo lang ako maniniwala Van. Alam kong mahal mo ako, alam kong hinding- hindi mo ako sasaktan, nararamdaman ko iyon Van ramdam na ramdam ko yon.

Noong una natatakot ako na baka mali ako at baka pinaglalaroan mo lang ang damdamin ko, at baka aalis ka at hindi na ako balikan ulit. Natakot ako dahil baka mawala ka sakin na baka pag tinanggap kita sa buhay ko ay saka ka aalis at hindi na babalik. Na trauma ako dahil sa pag alis ng tuloyan nila nanay at tatay at no'ng hindi na ako binalikan ni Arthur takot ako na baka pati siya ay mawala sakin. Pero pinatunayan niya ang sarili sakin, ginawa niya ang lagat at paulit ulit na pinadama ang magmamahal na para sakin.

Napa ngiti ako at hinigpitan ang yapak sa kaniya. Narinig ko ang malakas at mabilis ng pagtibok ng puso niya. Kahit buong araw na mag kayakapan lang kami ay ayos lang sakin. Ngunit naalala ko ang meeting niya..

"Bakit ka bala nandito diba may meeting ka." Tanong ko habang naka pikit at nakayakap paron sakaniya.

"Hmm." Sagot lang nito na parang wala lang sakaniya.

"Anong 'hm'?" Tumingala ako at para makita ko ang mukha niya,

Hindi niya ako sinagot at hinalikan niya ako sa labi.

"Hindi naman yun importante mahal." He mumbled while kissing tapos ay dahan - dahan niya akong dinala sa kama at pinahiga. Napa ngiti ako habang humahalik sa kaniya dahil sa kamay niyang pumupunta sa iba't-ibang lugar ng katawan ko.

"Why?" He ask. Tapos at hinalikan ako sa leeg.

"Ang bilis mo kasi." Sabi ko dahil nasa loob na ng panty ko ang kamay niya, pinatong ko ang isang binti sa baywang niya para hindi na siya mahirapan sapag galaw. Piniga niya ang pang-upo ko at umongol sa leeg ko. Nasa ganon kaming eksina ng may tumawag sa cellphone niya.

"V-Van," I called him but he didn't respond.

"V-Van ma-may tuma-tawag" ulit ko, gusto ko nang umongol dahil sa malilikot niyang daliri sa inner lips papuntang c******s ko.

"Don't mind them. Maybe it's just my secretary." Tinulak ko siya para tumigil sa kakahalik ng leeg ko.

Gamit ang mapupungay kong mata ay pinag masdan ko ang magaganda niyang labi. Hinawakan ko ito gamit ang hintuturo ko at saka hinalikan ng mabilis.

"Sagutin mo mona baka importante." Sabi ko pero umiling lang siya at hinalikan ulit ang leeg ko

"Sige na mahal, baka importante." Nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. At gutom akong hinalikan pero pinigilan ko ito kaagad.

"F**k ." natatawa ko siyang pinagmasdan habang Malungkut akong tinitignan. At umalis na ibabaw ko.

"Hello?" Ng sinagot na niya ang tawag ay umopo ako at pinag masdan siya..

"Sh*t, bakit andiyan siya!?" Naramdaman ko ang galit niya kaya tumayo ako at hinawakan siya sa kabilang braso, pero hindi niya ako pinansin at seryosong nakikinig sa kabilang linya. "Okey, I'm coming." Sabi nito at saka ako nilingon. Kanina galit siyang kumakausap sa kabilang linya ngayun ay parang maamong tuta na naghihingi ng pagkain.

" May problema ba?" Nag alala ako para kasing seryoso ang pinag usapan nila.

"it's nothing, aalis mo na tayo." He said.

" Bat sasama ako?" Tanong ko dito.

" Hahatid kita sa bahay niyo ayokong nandito ka kasaama si aling Rita." Sagot nito. Hindi na ako nag reklamo at sumunod nalang sa kaniya ano pa ba ang magagawa ko. Naiilang naman kasi talaga ako na makasama si aling Rita.

...

Hawak ni Van ang kamay ko habang nasa byahe at pinag lalaruan niya ang daliri ko. Napangiti naman ako ng dahil doon.

"Kamusta ang baby ko?" Tanong nito at inabot ang tiyan ko. Tinignan pa niya ito sandali at tumingin ulit sa daan.

"Van, okey pang kami ni baby. Pwedi ba tumigil ka sa pag lalambing at mag focus ka baka mabangga tayo." Saway ko dito at natatawang inirapan siya..

"Kahit nasa gyera ay manglalambing at manglalambing ako sayo mahal. " Sabi nito kinilig ako pero hindi ko iyon pinahalata kinuka ko nalang ang kamay niyang nasa tyan ko at mahigbit itong hinawakan.

"Baby can you say it again?" Malambing nitong sambit.

"Ang alin? Na okey lang ang baby natin?" Tanong ko. Pero umiling siya kaya tinaasan ko siya ng dalawang kilay

"Yung sa kwarto kanina. Yung... tinawag mo sakin." Sagot nito na parang nahihiya pa.

Gusto kong ngumiti ang cute kasi niya habang nahihiya ..

" Yung endearment ba natin yung ibig mong sabihin, mahal?" Ngiting ngiti ako habang tini tignan siya. Bmgulat niya akong nilingon.. " Mahal dapat nasa kalsada ang mga mata mo." Natatawa kong sinabi.. malaki ang ngiti niyang sinunud ang sinabi ko.

" Mahal, pag ganyan ka ka sweet nababaliw ako." Sabi nito at hinalikan ang likod ng kamay ko parang may kong anong mainit na humawak ng puso ko. Dahil sa subrang saya ay parang hindi ko na gustong umalis si Van.

Mabilis lang kaming nakarating ng shop ayaw pa akong pababain ni van noong una gusto niya daw mona akong makasama hmkahit kaunti lang kong hindi pa talaga tumawag ulit ang secretary niya ay hindi parin ako pinababa non.

"Ate." Bati ni Pao-pao sakin ng pumasok ako ng shop.

"Pao, ilista mo yung mga kailangan bulhin dito sa shop mara naman maka pag order na ako. " Sabi ko napansin ko kasing parang marami ang nabawasan sa shop namin. Magaling na bata talaga itong si Pao-pao kaya bilib ako dito sa kaniya e.

"Nai-lista ko napo ate, ito po, oh." Sabi niya sabay abot sakin ng papel na may lista niya. " Ate bakit ka pala umalis bigla kanina?"

"Nakalimotan ko kasi kanina yung bag ko sa bahay." Sabi ko kalang dito at peking ngumiti.. " Si Rain hindi pa ba nagigising?"

"Kakaalis lang po ate, sinundo siya ni James dito." Sagot nito sumimangot naman ang mukha ko. Parang inaagawa na ako ni James ah.

Tumango nalang ako at umupo sa kilid dito nalang ako sa shop at tutulongan si Pao-pao wala naman ako gagawin sa taas e.

Mabilis natapos ang oras hindi ko namalayan gabi na pala. Maya't-maya ay sinundo na ako ni Van

"Kuya, magandang gabi po." Pagbati ni Cloud

"Good evening Cloud, where's your sisters?" Tanong niya ng hindi nakita si Rain. Nag kibit balikat nalang si Cloud naiinis parin kasi ito kay James.

si Cloud palang ang nandito at hindi pa umuuwi si Rain pumasok naman daw siya pero sinundo siguro ng kasintahan pagakatapos ng klasi.

"Mabait si James Cloud, Don't be mad at him, he's just a jerk sometimes." Sabi ni Van.

Hinigpitan ko ang paghawak ng kamay niya ng nakita ko na pagod itong kumausap sa kapatid ko.

"Van, okey kalang ba? Parang pagod ka kasi." Pag alala ko sa kaniya.

"Okey lang ako mahal." Sagot nito sakin, ano ba to kahit pagod ay kaya parin akong pakiligin ng mokong

"Gusto ko sana dito na mo na tayong matulog Van, ayukong mapagod kapa sa pag drive." I said as he just smile and kiss me

" Okey lang ako mahal. Let's go?" Naka ngiti akong tumango sa kaniya.

Nag paalam na kami sa naka simangot na si Cloud ang Corny daw namin sa tawagan na mahal. Natawa nalang kami ni Van sa reaction niya.

Nasa byahe kami at hindi parin tinantanan ni Van ang pagkakahawak ng kamay ko.

"Mahal ako na ang mag bubukas ng gate. " I volunteer.

"Hindi ako na." Sabi nito pero nakikita kotalaga sa mata niya na inaantok siya at parang pagod na pagod siya. Hinalikan niya muna ako sa ulo bago bumaba at binuksan ang gate. Kong kumilos itong si Van akala mo dito ako matutulog sa sasakyan niya kaya halik ng halik.

Bumalik siya at pinasok ang sasakyan. Na appreciate ko talaga siya dahil kahit pagod ay inalalayan parin niya ako hangang sa naka pasok kami sa bahay.

Wala na si aling Rita gusto kong i kwento kay Van abg mga nangyari pero hindi na siguro mona ngayun.

"Van maliligo lang mona ako ha." Sabi ko ng naka pasok na kami sa silid tumango kabg ito at nag tungo ng kama.

Pag labas ko ay naka handusay sa kama si Van ni hindi pa niya natatanggal ang sapatos nito.

Kaya pagod akong nag buntong hininga. Nilapitan ko siya at sunod-sunod na tinanggal ang sapatos at damit niya. Pinahiga ko siya ng maayos sa kama at tumabi sa kaniya at niyakap. Sa ganung pwesto ako nakatulog

Naalimpungatan ako dahil sa bigat na nasa paa ko, pag mulat ko ay nakita ko si van na naka harap saakin, naramdaman ko ang kamay at paa niyang naka pulupot sa buong katawan ko. Ininda ko ang bigat. At niyakap siya ng mahigpit. Gusto ko maramdaman ang t***k ng puso ni Van gusto ko rin ang init na hininga niya na dumadapo sa balat ko. Gusto ko ang lahat ng nakasa kaniya.