Bite Me (Sexy Monster Series #1)

Chapter Seventeen

Disclaimer: Ang chapter na ito ay nakaka-WET! [R-18]

OUR LIPS TOUCHED, and once again, I felt the familiar sensation running in every corner of my body. The last time this happened was when Vlad gave me a peck without my permission. And that quick touch of his lips has left a burning mark on my skin. At ngayong nalalasahan ko na ito nang mas matagal pakiramdam ko sinusunog na ako sa apoy nang buhay. Scorching me into the flame of sinful desires.

The slow movement of his lips became needier as Vlad engulfed my lips like a drowning man needing his oxygen. Na para bang nakasalalay sa mga labi ko ang buhay niya. Napasabunot ang mga daliri ko sa buhok ni Vlad. I opened my mouth to catch some air, but Vlad used that as a chance for his tongue to quickly thrust my mouth. He twirled it, exploring every corner of my inside like he was trying to find a treasure. Natutuliro ako sa galing ng labi at dila niya. Ang sarap humalik ni Vlad. Nakakahibang.

Lumabas ang pag-ungol sa bibig ko. But that only made him more aggressive, and Vlad pressed his rock-hard body on me. His hands freely explored my legs, my stomach until they found the perfect spot on my ass. He firmly squeezed the soft muscles making me whimper harder. My fingers clutched on his muscled back when his hard shaft found its place between my thighs. Ohh, Vladimir Youngblood, you are driving me crazy as hell.

"Erin I want you. I bloody want you," he kept on murmuring between our kisses. Gusto ko sanang isipin na ang ibig sabihin niya ay gusto niya ang dugo ko. Pero bakit parang iba ang sinasabi ng katawan niya?

Hindi na ako nakapag-isip nang tuwid nang maramdaman ko ang pagpasok ng kamay ni Vlad sa loob ng blouse ko. He swiftly unhooked my bra. His big hands cupped my sore breast and massaged them in a circular motion while his thumbs kept on drawing circles on both of my n*pples making them erected. Mas lalong nag-init ang pakiramdam ko. Bumitaw siya sa halik namin at gusto kong magreklamo. Pero naging isang pag-ungol ang dapat na pagtutol nang maramdaman ko ang mga halik niya pababa sa aking leeg.

Nagulat na lang ako nang dumilat ako, Vlad is already half-naked and my blouse was also gone. Now, we're skin to skin, and his skillful lips proceeded to mark each part of my body. Vlad sucked my left n*pple. He's so thirsty to taste all of me.

"Shit... Vlad..." I hissed.

Vlad's left hand didn't stop playing with my other n*pple while his right hand unbuttoned my pants. Pumasok sa loob ng panty ko ang kamay niya. He's a child having fun playing my wetness; exploring it with curiosity. Vlad put more pressure and speed. My soul is now leaving my body. Pakiramdam ko tinapon sa kabilang planeta ang katinuan ko. He took off my pants leaving me wearing nothing but my strawberry printed panty.

Saglit natulala si Vlad sa kahubaran ko. And my cheeks burned under his intense gazes. Ito ang unang beses na ipinakita ko ang hubad kong katawan sa isang lalaki. I feel the suffocating fire crawled all over me.

"You're so beautiful, Erinna," he said with eyes full of desires.

Nakagat ko ang sariling labi. Vlad cursed under his breath and lowered his face again. His lips granted butterfly kisses on my abdomen. Pinaglaruan ng dila niya ang pusod ko while his fingers were engrossed playing my sensitive bud. Napakapit ako sa sofa, pakiramdam ko sinasaniban ako ng engkanto. I fight the urged to cry. Pero masyadong salbahe ang bampirang ito. His next move almost made me jumped out of the sofa.

I cried his name, my eyes rolled back as his warm tongue kissed the center of my womanhood. My hands clutched his hair, as hard as the sensations he's giving me. "Vladimir...Ohhh... s**t!"

I cried and cried, and cried. I'm not sure kung naririnig na ng mga kapitbahay ang iyak ko pero hindi ko mapigilan. Hindi ko kayang pigilan. Dahil 'pag hindi ko ito nilabas baka tuluyan na akong mabaliw.

Vlad's long fingers kept on invading my cave, faster, harder, while his tongue was occupied writing the whole alphabet on my cl*t. Vlad growled, savoring my juices. Namimilipit na'ng mga paa ko sa paglalarong ginagawa ni Vlad sa pagkab*bae ko. And when the sweet sensation of org*sm finally burst inside of me, I cried the words on top of my lungs.

"Allelujah, praise the Lord, may himala! Aaaaaaahhhhh!"

Hingal na hingal ako pagkatapos. Nasapo ko ang noo. Pawis na pawis ako. Pagdilat ko nawala sa harap ko si Vlad. Pero bumalik din siya agad with a piece of white towel. He then wrapped the towel to cover my naked body. Umupo siya sa tabi ko while looking intently at my blushing face. He smiled at me. Ang gwapo niya. Nag-init ang buong puso ko sa kakaibang ligaya.

Oh, Lord ito na ata talaga 'yon.

In-love na ata talaga ako sa kanya.

Nahinto ang pagtibok ng puso ko. Paano kung hindi kami parehas ni Vlad ng nararamdaman? Paano kung iba para sa kanya ang ibig sabihin ng mga ginagawa namin? We signed a freaking blood contract. At nakasaad lang doon that he owns my body as long as he wants me to be his donator. And in exchange, I can have anything I want. I just need to ask him.

Ang tanging gusto ko lang noon ay ang mapasaakin si Jonathan kaya ako pumayag sa kontrata. Pero nagbago ang lahat at gusto ko na lang siyang makalimutan. And Vlad helped me to forget him. But now, kung hihilingin ko bang mahalin ako ni Vlad. Ibibigay niya kaya? Paano kung hindi? Paano kung hindi naman niya talaga ako gusto kundi libog at pagka-uhaw sa dugo ko lang ang talagang nararamdaman niya para sa akin?

What if he only sees me as his blood donator?

Suddenly, tila naputulan ako ng dila. For the first time simula nang lumitaw si Vlad sa buhay ko, ngayon lang ako natakot na sabihin sa kanya ang mga bagay na naiisip ko. This feeling I have for him is too overwhelming and I'm scared this is much deeper than the feelings I had for Jonathan before.

God, I'm going crazy. Natatakot akong masaktan ulit. Natatakot akong magkamali ulit. Pinangako ko na mamahalin ko ang sarili ko pero bakit ganito? Bakit nagmamahal na naman ulit ako?

Bigla na lang namasa ang mga mata ko nang hindi ko namamalayan. Thinking na isang araw magsasawa na sa akin si Vlad at maghananap na siya ng ibang blood donator. f*ck, it kills me.

"Hey... wha—what did I do wrong?" Nataranta si Vlad nang bigla na lang akong ngumawa na parang bata.

"Uwaaaaah! Uwaaaaah!"

"Erin... sweetie, talk to me please." Tila hindi niya alam ang gagawin. Minura niya ang sarili nang ilang ulit. Nasabunutan niya pa ang sariling buhok. "Geez, I'm so sorry Erin. I'm so sorry. I shouldn't have done that to you. I'm so sorry."

Natahimik ako bigla sa sinabi niya. He looked so desperate. Iniisip niya ba na kaya ako umiiyak ay dahil sa ginawa namin? Looking at Vlad in his frustrated reaction somehow makes me feel that he really cares for me. And so my mouth suddenly burst into a crazy laugh.

Napanganga si Vlad sa 'kin. "Really? Damn, you naughty girl! You're making me insane," medyo pikon niyang saad.

Pinigilan ko ang pagtawa. Oh boy, nababaliw na nga ata talaga ako. Nakasisira pala ng bait ang mahalin ang isang tulad niya. "Sorry na. Nababaliw lang ako," sabi ko habang humahagikgik pa rin.

Napailing-iling si Vlad. Hindi na rin niya napigilan ang pag-ngiti. Lumapit siya sa akin at hinawi ang hibla ng nagkalat na buhok sa mukha ko. His green eyes stared at me in a different way. I wonder what is the meaning of those looks in his eyes. But then again... naduwag na naman akong magtanong.

"Are you really okay? Bakit ka ba umiyak? Tapos bigla ka na lang tumawa? Tell me if I did something wrong, sweetie, nag-aalala ako pag-umiiyak ka," napakamalumany ng boses niya. Lalong lumalambot ang puso ko.

Pakshet. Kapag ganito siya sa 'kin lalo akong nahuhulog sa kanya. Please Vlad, 'wag kang ganyan. Ayoko ng masaktan ulit.

Umiling ako at yumuko. "Wala... masaya lang ako."

Nagbuntong hininga si Vlad. He lifted my chin then his face softened. "Am I the one making you happy?"

Nakagat ko ang labi at hindi ko magawang tignan siya sa mga mata. Pero nagawa kong tumungo to confirmed his question. To my surprise, Vlad embraced me tightly. The warm feeling of his naked chest made me at ease. It feels like home. A sanctuary I wanted to stay in forever.

"I only want nothing but your happiness, Erin."

And right there. I fell asleep with a big smile on my face. Basta nandito lang si Vlad sa tabi ko, masaya na ako.

----

THE NEXT FEW days and weeks with Vlad were like a cloud nine. May malaking nagbago sa aming dalawa though I can't explain what exactly it is. But Vlad became less annoying instead, he became much sweeter and gentler to me. Although hindi pa rin nawawala ang pang-aasar niya sa akin. But everytime he looks at me feeling ko may something special sa likod ng mga ngiti at tingin niya. Or is it only me who gives meaning to that?

Inalis ko na lang sa isip ko ang mga pag-aalala at ninamnam ang mga sandaling magkasama kami. The kisses, blood suckings, and momols happened a lot. But what surprised me the most is that Vlad has so much control. He doesn't take advantage of me. Even though may mga sandali na parang gusto kong dumating na kami roon, sa you know... making love. Or maybe it was just s*x for Vlad but in my dreams, I considered that as making love with him.

Honestly, every time we kissed and momol nakikita ko sa mga mata ni Vlad ang labis na desires. He was still a man after all. But Vlad has been a gentleman at palagi niyang pinipigilan ang sarili. Madalas tuloy I feel like I'm being unfair to him dahil ako na lang ang palaging nagbe-benefit.

I don't know if I could label what we have as an official relationship but heck! Ayokong mag-risked na magtanong sa kanya kung ano na ba talaga kami 'coz I'm afraid of what he might say. At kung hindi tulad ng inaasam ko ang sagot niya ay masasaktan lang ako at ayokong mangyari 'yon. Sapat na ang sakit na naranasan ko kay Jonathan sa loob ng walong taon. Hindi ko na kakayanin kung mauulit pa iyon.

"I'll fetch you again after school, sweetie." Vlad kissed my forehead before he said goodbye.

Palagi na rin niya akong hinahatid-sundo ngayon. Vlad is always worried na baka may mangyaring masama na naman sa akin kaya ayaw niyang pinapabayaan akong mag-isang umuuwi. He still insist to buy me a car though, pero nanindigan akong ayoko. It's useless. At mas masaya ako tuwing nagco-commute kaming dalawa.

"Ang haba ng hair mo 'te! Ano ba'ng gamit mo, Rejoice?"

Nakangiti ako nang lumingon ako kina Sam at Apple. 'Yung mga ngisi nila sa mukha hindi maalis alis.

"Mukhang nakaget-over ka na talaga kay Jonathan at lunod-lunod ka sa relasyon niyo ni Vlad," dagdag pa ni Sam.

Ngumisi lang ako sa kanila and flipped my hair. Well, duh! Obvious ba? Daig ko pa ang naka-camera 360 everyday dahil grabe sa blooming ang skin ko.

"Well... masaya kami ni Vlad ngayon and I don't regret choosing him over Jonathan," sagot ko. Naglalakad na kami papasok ng first subject.

"Akala ko nga dati rebound mo lang si Vlad dahil all of a sudden after ng confession mo kay Jonathan, may boyfriend ka na agad. But surely, I was wrong." Napatingin ako kay Apple.

Minsan gusto ko ng umamin sa kanila kung ano ba talagang klaseng relasyon ay mayroon kami ni Vlad pero alam kong hindi iyon magandang idea.

"Sometimes we can't expect what would happen. Sabi nga ni Nina: love moves in mysterious ways," makahulugang sabi ko na lang.

Nag-ayie lang ang dalawa at nagtawanan. Malapit na kami sa classroom nang matanaw ko ang isang pamilyar na bulto na nakatayo sa kabilang dulo ng hallway malapit sa hagdanan. Napahinto ako sa paglalakad. He's a tall guy wearing a red long sleeve and dark jeans. Nakasuot din siya ng red cap but it didn't hide his face so I was able to recognized him.

"Uhm... mauna na kayo mag-c-cr lng ako," sabi ko sa dalawa. Pumasok na sila sa loob at hindi na nagtanong pa. Natanaw kong ngumisi ang lalaki sa akin at lumakad palayo. Agad ko siyang sinundan. I found him at the fire exit.

For a moment, nag-hesitate akong lapitan siya dahil baka maulit na naman ang nangyari nung isang araw. However, I need to know why he's here and why he keeps on bothering me.

"Romeo."

Humarap siya sa 'kin, still flashing his mischievous smile. Hindi talaga maganda ang pakiramdam ko sa kanya.

"Hello again joker girl," aniya. Nakatago pa ang dalawa niyang kamay sa bulsa ng kanyang pantalon habang tamad na nakasandal sa pader. Just like Vlad, Romeo has a bright aura around him. Siguro nga ay isa iyon sa katangian ng mga bampira. They are too beautiful in the eyes of ordinary humans. Maihahantulad sila sa nagbabagang apoy na nang-aakit sa lamok upang dumikit sa kanila kahit na ang kapalit ay pagkasunog.

"Bakit ka nandito? Ano ba talaga'ng kailangan mo sa 'kin?"

Naalala ko pa ang gabing nag-confrontation sila ni Vlad. Alam kong may ugnayan silang dalawa na ayaw sabihin sa 'kin ni Vlad. Pero bakit?

"You're wondering kung ano ba talaga'ng kaugnayan ko kay Vlad, right?" He said like he was able to read what's on my mind.

Napalunok ako. Don't let yourself get tricked, Erin. Kaaway siya. He tried to hurt you before.

"Hindi ko na kailangang malaman at siguro naman aware ka na malalagot ka kay Vlad 'pag may ginawa kang masama sa akin," lakas loob kong sabi.

He smirked. Halata naman takot siya kay Vlad. "Don't worry my dear. I know that I scared you the first time we've met but believe me, I'm not a bad vampire. Just... a lil bit playfull."

Napairap ako sa hangin. I don't have time for his childish games. "Tama na'ng pasikot-sikot mo, Romeo. Ano ba talaga'ng kailangan mo sa 'kin?" I asked again without hiding my irritation.

Tumawa siya at humakbang palapit. Agad akong napaatras at my defense.

"Actually, wala naman akong kailangan sa 'yo. However, my dear. I have something precious that for sure you'd want to know."

Kinabahan ako sa sinabi niya. Pero mas pinangungunahan ako ng kuryosidad ko. "Anung ibig mong sabihin?"

Mas lumapit si Romeo hanggang sa ma-corner niya ako sa likod ng pinto ng fire-exit. Mapaglarong tumitig sa 'kin ang kanyang mga mata. It gives me wild shivers. Nilapit ni Romeo ang bibig sa tenga ko. Ang lakas ng kaba ng dibdib ko. Takot na baka kagatin niya ako. "I know a secret... at sasabihin ko lang sa 'yo ang secret na 'to kapag nakipagkita ka sa akin bukas ng gabi sa dati nating tagpuan."

Napigil ko ang hangin ko sa dibdib. Anung sikreto?

Bigla kong naalala ang isang sinabi niya kay Vlad noong nagkita sila sa plaza.

"How's your vacation?"

May kaugnayan kaya iyon sa sikretong sinasabi niya? Now that Romeo is here. Hindi ba't may chance na si Vlad na umuwi pabalik sa kanila? Then why does Vlad seems to be hiding something from me? Bakit iniiwasan niyang pag-usapan namin si Romeo? Does Vlad really lose his powers kaya hindi siya makabalik sa kanila?

Or am I just being fooled by a vampire all this time?

Nang mapagtanto ko ang lahat ng 'yon ay bigla akong nanghina. Buti na lang at napakapit ako sa pinto sa likod ko bilang suporta sa nanlalambot kung mga tuhod.

Romeo twirled the ends of my hair to his fingers and smelled it. "I'll tell you everything tommorow night. See you again, Erinna." Iyon ang mga huling bulong ni Romeo bago siya biglang naging itim na paniki at lumipad paalis.

Nasapo ko ang dibdib. Pakiramdam ko'y naninikip ang baga ko na para bang tumakbo ako sa isang marathon at naghahabol ng hangin.

Ano'ng tinatago mo sa akin Vladimir?