ความเดิม "ก็สัญญาว่าจะมาเอาคำตอบจากเด็กน้อยคนนี้ไง" ปกรณ์พูดยิ้ม ๆ
.......................................
"อ้อจริงด้วย" เด็กสาวเอ่ยยิ้ม ๆ
"หนูมีคำตอบให้อาหรือยังคะ?" ปกรณ์ถามซ้ำเพื่อกระตุ้นเตือน
"คุณหมอคะ...หนูตัดสินใจแล้วว่าหนูจะรับทุนจากคุณหมอค่ะ"
"เหรอ..รู้ใช่ไหมว่าเธอจะเปลี่ยนใจไม่ได้แล้วนะ..นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป" ปกรณ์ถามย้ำเพื่อความแน่ใจ แต่แอบดีใจจนรู้สึกว่าหัวใจเต้นเป็นไม่เป็นจังหวะเอาเสียเลย
"ค่ะ หนูจะบอกคุณแม่เองว่าหนูขอรับทุนนี้ เพื่อว่าคุณแม่จะได้เหนื่อยน้อยลง ทำงานน้อยลง อยู่กับหนูให้นานกว่านี้" อัญญารินทร์พูดมันออกมาจากความรู้สึกข้างใน
"ดีมากค่ะสาวน้อย หนูไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายนะคะ เดี๋ยวอาจะเป็นคนจัดการที่มหาวิทยาลัยเอง สบายใจเถอะ ตั้งใจเรียนอย่างเดียวพอ" ปกรณ์พูดยิ้ม ๆ พร้อมกับยกมือไปวางบนศีรษะคนตัวเล็กแล้วโยกเบา ๆ ด้วยความเอ็นดูและสงสารในคราวเดียวกัน ชาย
