ความเดิม
อีกด้านของผู้มาใหม่
"พ่อครับ อย่าโทษตัวเองอีกเลยนะครับ เรื่องมันผ่านมานานแล้ว ผมจะช่วยพี่กิจกับพ่ออีกแรงครับ ผมจะกลับมาอยู่ที่บ้านเราครับ" เป็นเปรมมนัสที่กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
เขาเดินเข้ามาในห้อง ตรงไปหาบิดาและคุกเข่าลงที่พื้นแล้วยกมือกระพุ่มไหว้ที่ตักของบิดา แล้วหันยกมือไหว้กรพัฒน์อยู่ในท่าเดิม
ด้านปกรณ์ที่เห็นเพื่อนรักนั่งคุกเข่ารีบเข้าไปพยุงให้ลุกขึ้นและจับมือของเพื่อนไว้มั่น
"มาได้สักทีนะนายนัท" ปกรณ์พูดยิ้ม ๆ แต่ส่งสายตาให้กำลังใจเพื่อนอย่างสุด ๆ เพราะเขารู้ว่าเพื่อนต้องเสียสละส่วนตัวเพื่อครอบครัวขนาดไหน เหตุเพราะเรื่องนี้เขาจึงต้องเบนเข็มชีวิตตัวเองมาอยู่ที่บ้านเพื่อสานต่อธุรกิจของครอบครัวแทนพี่ชายและบิดาที่อยู่ในวัยเจ็ดสิบ
"เออ ก็มันจำเป็นน่ะ ขอบใจมากนะเพื่อนที่เป็นธุระให้" เปรมมนัสพูดมันออกมา พร้อมกับส่งสายตาแสดงความขอบคุณเพื่อนรักอย่างมากมาย
ปกรณ์ยกยิ้มม
