Chapter 4
1693 Words
Ang malalim na tanned na balat ni Ivo ay kumikinang sa pawis sa oras na pinindot niya ang pindutan ng Stop ng treadmill, at ang kanyang mabibigat na pagtakbo ay lumamig sa isang mas nakakarelaks na paglalakad. Inabot niya ang kanyang cellphone bago bumaba sa makina, at ang isang mabilis na scroll ay nagpakita ng dalawampu't higit na mensahe na naghihintay na basahin...na higit sa kalahati nito ay nagmumula sa batang babae na itinapon niya sa harapang hagdan ng ranso ng pamilya.
Greta: Bumalik ka na.
Greta: Tatlong araw na lang ng spring break ko.
Grera: Promise hindi na natin pag-uusapan ang awkward na bagay.
Greta: Umuwi ka na lang. Pakiusap?
Inabot niya ang kanyang hydro flask nang lumapit sa kanya ang isa pang miyembro ng gym, isang mayamang divorcee sa edad na thirties. "Kung sakaling libre ka ngayong gabi--"
Greta: Kung babalik ka ngayon bibigyan kita ng blowjob. No questions asked before and after.
Matapos basahin ang mensahe ni Greta, si Ivo ay nagbuga ng tubig sa buong mukha ng diborsyo.
Shit.
Binigyan niya ang babae ng isang maikling paghingi ng tawad bago naglakad palabas sa kanya, hell-bend na makarating sa locker room bago pa man mapansin ng sinuman ang biglang umbok sa kanyang shorts.
At magkakaroon pa ng gulo, naiinis na naisip ni Ivo, kung iisipin ng mga tao na dahil ito sa babaeng hindi sinasadyang naduraan niya ng tubig.
Hinubad ni Ivo ang kanyang mga damit nang makapasok siya sa isa sa mga frosted-glass cubicle at inilipat ang shower sa full blast. Ang malamig na tubig ay bumuhos sa susunod na sandali, ngunit ang bilyonaryo ay nanatiling ganap na nasa ilalim nito. Malamang na ito ay magbibigay sa kanya ng pulmonya, ngunit ang anumang bagay ay mas mahusay kaysa sa pagkakaroon ng pag-uusig sa sarili sa isang napakakaunting text message--
Fuck.
Sa sandaling hinayaan niya ang kanyang sarili na isipin ang tungkol sa text ni Greta, isang erotiko at tiyak na ipinagbabawal na imahinasyon ang sumunod: ang kanyang maganda, mapangahas na si Greta, ang kanyang nubile na katawan ay ganap na hubad sa kanyang paningin, isang nakakainis na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi nang sinalubong niya ang kanyang madilim na tingin bago dahan-dahang lumuhod para ipasok ang kanyang namumuong phallus sa kanyang maliit at magandang bibig.
Fuck. f**k. f**k!
Nakapikit ang kanyang mga mata as blood rushed to his head, at ang kanyang matigas na katawan ay naging matigas sa pinakamasamang posibleng dahilan. Pinilit niyang alisin sa kanyang isipan ang pangitain, ngunit ang kanyang imagination na si Greta is hardly sucked him. Sa pagtanggi na umalis, nanatili siyang nakaluhod habang ang kanyang ulo ay masiglang nagtaas-baba as she sucked harder and harder--
Isang mahinang ungol ang kumawala sa kanyang lalamunan.
Fuck.
Ngunit sa pagkakataong ito, tuluyan na siyang nawala. Hindi na niya pinansin kung sino ang makakarinig o makakaalam. Ang kanyang mga daliri ay humihigpit sa namamagang kabilogan ng kanyang ari, at pagkatapos ay hinahaplos niya ang kanyang sarili nang galit na galit, ang pag-alog ng kanyang mga kamao ay sumasabay sa mga tunog ng pagsuso na ginagawa ng kanyang imagination na si Greta.
Suck. Suck. Suck. Suck. Suck.
At pagkatapos ay siya ay nilabasan, ang kanyang malakas na katawan nanginginig, as her name rolled silently down his tongue.
Greta.
****
Nagsimulang mag-ring ang cellphone ni Ivo pagkalabas niya ng locker room, at napabuntong-hininga siya nang makitang nag flash ang pangalan ni Keenu sa screen nito. Nag-aatubili niyang sinagot ang tawag, at gaya ng inaasahan, hindi man lang siya nakatanggap ng kahit isang salita sa kanyang ama na agad na nag-rant.
"What the hell are you doing there?You should be here with us, your family!"
"Someone has to remain as adult," panunuya ni Ivo, "dahil pinili mong maglaro ng hookie--"
"Bullshit," ungol ni Keenu.
"Mag-ingat ka, Papa. Tandaan mo na-diagnose ka na ng hypertensive--"
Walang pakundangan na pinutol ni Keenu ang kanyang anak, na demanding, "Alam mo ba na lalabas siya para sumakay kay Anton ngayon?"
Hindi sinasadyang humigpit ang pagkakahawak ni Ivo sa kanyang cellphone, ngunit nanatiling malamig ang boses nito nang muling magsalita. "I see nothing wrong with that--"
"Ituloy mo ang pagsasalita ng ganyan," babala ni Keenu, "at sa lalong madaling panahon ay sasaktan mo siya sa kung ano ang kaya niyang tiisin."
At talagang naisip ni Keenu na hindi niya alam iyon?
Humiga si Ivo sa trabaho para sa natitirang bahagi ng umaga, ngunit sa oras na pumasok ang kanyang personal assistant upang tanungin siya tungkol sa tanghalian, tumayo na siya at narinig ang kanyang sarili na nagsabing, "Babalik ako sa ranch. If isn't life and death, don't call or it's someone job on the line."
Ang biyahe pabalik sa ranch ng pamilya ay karaniwang tumatagal ng isang oras at kalahati, ngunit si Ivo ay nag-ahit ng ilang minuto mula dito sa pamamagitan ng pagpapalit ng SUV na karaniwan niyang minamaneho para sa isang sports car na kanyang ni-revamp para sa off-road na paggamit.
Nakita siya ng isang ranch hand na paparating at agad na itinuro ang isa sa mga trail patungo sa pampang ng ilog. "Nakita ko si Ms. Gonzalez papunta doon."
Bumaba ng sasakyan si Ivo na nakakunot ang noo. Wala pa siyang naitatanong, dammit. So why the hell was Gino assuming na hinahanap niya si Greta?
"Pabalikin ko ba ang sasakyan mo sa garahe, Mr. Furtado?" May pag-asa ang tono ni Gino. Naisip niya na ngayon lang ang kanyang pagkakataon na magmaneho ng sports car ng bilyunaryo, na ang mga rigged performance at hitsura ay itinampok ito sa maraming mga magazine ng sasakyan. At para mapahusay pa ang kanyang mga pagkakataon, mabilis niyang idinagdag, "Kung aalis ka ngayon, sir, malamang na maabutan mo pa si Ms. Gonzales at Mr. Alvarez."
****
Matapos bigyan Reina ng mabilis at magiliw na tapik sa ulo nito, iniwan ni Greta ang kanyang kabayo upang manginain sa paglilibang nito habang naglalakad pabalik kung saan nakaupo si Anton sa tabi ng ilog. Matangkad at boyishly good-looking, siya ay nagkaroon din ng kapalaran ng pagkakaroon ng hindi kapani-paniwalang mayayamang magulang at isang siguradong hinaharap bilang isang NFL quarterback. Bagama't karamihan sa mga babae would've killed para makipagrelasyon sa kanya, ang kanyang kasalukuyang kasama sa kasamaang-palad ay hindi isa sa kanila.
"Lalong gumaganda ka sa tuwing nakikita kita, Greta." Anumang papuri mula sa kanya ay kadalasang sapat na upang ang mga batang babae ay humiwalay sa kanyang mga paa, ngunit sa pagkakataong ito ay pinaupo lamang ng babae ang batang babae na may tatlong talampakan ang layo mula sa kanya at iniikot ang kanyang mga mata.
"Drop the act, Alvarez," sagot ni Greta, "and for the second time, will you please stop calling me that? You know how Ivo hates it--"
"Wala siya dito para marinig ito," protesta ni Anton.
"Walang kwenta," matigas na sabi ni Greta.
"I really gotta hand it to you, Ms. Rodrigues. Your loyalty knows no bounds."
"Stop pretending to be jealous," sabi ni Greta sabay nguso. "We both know you only think you want me because I'm the only girl in town na hindi mo pa natutulog."
"Isa sa mga araw na ito," pagbabanta ni Anton, "I will make you fall for me--"
"Kapag lumipad ang mga baboy--Anton!" Naghalong galit at halakhak siya nang ihagis sa kanya ni Anton, na karaniwang kilala bilang gentlemanly type, ang kanyang walang laman na lata ng soda. "Jerk!"
Makalipas ang halos isang oras, at kalahating nainis si Anton, kalahating inis dahil napilitan siyang makinig sa pag-aalala ni Greta sa mga aksyon ng kanyang stepbrother.
"Alam kong nabasa ni Ivo ang mga mensahe ko, Anton," malungkot na pagbabahagi ni Greta, "ngunit hindi siya sumagot sa alinman sa mga ito."
At nagpatuloy ito, na sinisigurado ni Anton na tumango o umiling sa tuwing kailangan ni Greta ng tugon. Ito ay naging ganito sa pagitan nila sa loob ng mahigit tatlong taon na ngayon at nadaragdagan pa.
Naaalala pa rin ni Anton ang gabing una silang nagkita, at literal na dumating si Greta sa buhay niya. Isang toneladang ladrilyo ang kanyang pinagmasdan at nahulog sa kanya habang si Greta naman, kahit sa mga oras na iyon, ay si Ivo lang ang kanyang pagtingin.
Sa susunod na pagkikita nila, iyon ay sa reception nina Keenu at Grace, at labis na natuwa si Anton nang malaman niyang magkapitbahay ito. Hiniling niya sa kanya na sumayaw sa unang pagkakataon na nakuha niya at inanyayahan siyang pumunta sa clubbing, sa pag-aakalang magiging maayos ang paglalayag mula roon. Ngunit sa halip ay umiling siya sa kanya na may nakakalokong ngiti. 'Ako ay humihingi ng paumanhin. May mahal na akong iba.' Lumayo ang tingin nito sa kanya habang nagsasalita, at sa pagsunod sa linya ng paningin niya, doon niya napagtanto na ang karibal niya ay walang iba kundi ang sariling stepbrother ni Greta.
Isang biglaang sigaw mula kay Greta ang nagpabalik kay Anton sa kasalukuyan, at ang kanyang mga labi ay pumikit nang makita niya ang masakit na pamilyar na hitsura ng pananabik sa mukha ni Greta.
"Sa wakas nagtext siya sayo?" panunuyo niyang tanong.
"Hinahanap niya ako habang nagsasalita tayo," masayang ulat ni Greta habang mabilis na bumangon.
Hinubad niya ang suot na jeans, na gustong magmukhang mas presentable, at sa pagkakataong iyon ay lumipad ang kanyang tingin sa lupa, kung saan ang isang gartersnake ay nagkataong dumulas sa kanya.
Kahit na alam ni Greta na hindi ito nakakalason, ang mga ahas ang isa sa kanyang pinakamalaking kinatatakutan, at ang pag-iisip na dumampi ang malamig at malansa nitong kaliskis sa kanyang balat ay nataranta na siya, at mabilis siyang tumalikod para tumakbo--
At tuluyang bumagsak muli sa yakap ni Anton, buong buo ang katawan nito sa kanyang payat at matigas na anyo.
Naninigas si Anton.
Namutla si Greta.
"I'm not gonna lie, Greta," bulong niya. "Ang iyong mga dibdib ay napakasarap sa aking dibdib." Ang mga salita ay sinadya upang bigyang-diin ang katotohanan na ang pinakamaikling pagdikit sa pagitan ng kanilang mga katawan ay nagkaroon siya ng isang hard-on, ngunit sa kanyang pagkabigla, nakita niya ang mga mata ni Greta na puno ng luha.
"A-Anong meron?" nauutal niyang sabi.
Ngunit kumalas na siya sa pagkakahawak nito at tumakbo na paalis.
TO BE CONTINUED....
- Writer
