ปฐมบท #เหตุเกิดเพราะความเมา
รถยนต์คันหรูจอดนิ่งอยู่หน้าประตูบ้านแห่งหนึ่ง ไฟหน้ารถสาดส่องพร้อมกับเสียงเครื่องยนต์คำรามต่ำ คนขับฟุบหน้ากับพวงมาลัย สภาพของเขาตอนนี้หากมองผิวเผินคล้ายคนกำลังหลับ หากทว่าความจริงแล้วเขากำลังเมา… เมาหนักซะด้วย
ภายในซอยเดียวกันปรากฏร่างหญิงสาวสองคนกำลังเดินมาตามฟุตบาท ร่างหนึ่งเล็กเพรียวบาง ร่างหนึ่งอวบหนาเทอะทะ
“หยุดเดินทำไมยัยช้าง นี่มันดึกแล้วนะ เดี๋ยวแม่ก็ด่าแกอีกหรอก” น้ำเสียงเหวี่ยง ๆ ติดรำคาญเอ่ยถาม ‘ยัยช้าง’ ที่เดินมาด้วยกัน เธอมองร่างอวบหนาด้วยแววตารังเกียจเกินจะทน
“มีคนอยู่ในรถคันนั้น” เสียงหวานน่าฟังดังมาจากสาวร่างอวบอ้วนซึ่งขัดจากรูปลักษณ์โดยสิ้นเชิง ดวงตากลมโตจ้องมองรถยนต์คันหรูคุ้นตา เธอรู้ว่ารถคันนั้นเป็นของใคร เพราะเธอเห็นมันขับเข้าออกซอยบ้านบ่อย ๆ
“ช่างเขาสิ แกจะไปยุ่งอะไรกับเขา รีบ ๆ กลับบ้านได้แล้ว ยุงเยอะจะตายชัก ไม่รู้ทำไมแม่ต้องส่งแกเดินมารับฉันด้วย แถมยังสะเออะเดินมาตัวเปล่าไม่พกเงินสักบาท ไม่งั้นฉันนั่งวินเข้าบ้านเองแล้ว ชิ” สาวร่างบางบ่นอย่างอารมณ์เสีย เธอปัดยุงออกจากแขนแล้วเดินนำไปโดยไม่หันมาสนใจยัยช้างอีก
ก๊อก ๆ ๆ
“คะ คุณ… คุณคะ ได้ยินฉันหรือเปล่าคะ” หญิงสาวร่างอวบตัดสินใจเดินเข้ามาเคาะกระจกเพื่อเรียกสติคนในรถ เธอเคาะอยู่เกือบนาทีกว่าคนขับจะมีปฏิกิริยา เขาผงกศีรษะขึ้นจากพวงมาลัย ดวงตาปรือมองตามเสียงเรียก ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำน่ากลัวจนเธอเผลอถอยหลังหนี
นั่นเขาเมาเหรอ…
แกร๊ก…
ประตูรถเปิดออกพร้อมกับร่างสูงก้าวลงจากลง เขาซวนเซจนแทบจะยืนไม่อยู่ กลิ่นแอลกอฮอล์เข้มข้นคลุ้งกระจายรอบตัว
นี่เขาดื่มหรืออาบกันแน่เนี่ย…
“คุณโอเคไหมคะ” เธอถามพลางทำท่าจะเข้าไปประคอง แต่ก็ยังกล้า ๆ กลัว ๆ จนร่างสูงเป็นฝ่ายถลาเข้ามาหาเธอเอง ร่างอวบอิ่มถูกร่างสูงใหญ่กอดโดยไม่ทันตั้งตัว เธอเผลอร้องออกมาด้วยความตกใจ “กรี๊ด”
“หนาวหูน่า… พาฉัน… เข้าบ้านหน่อย” เสียงทุ้มงึมงำออกคำสั่งข้างหู หญิงสาวเบิกตาโพลง ยังไม่ทันจะเข้าใจอะไรก็ถูกร่างสูงกึ่งเดินกึ่งลากไปทางประตูบ้านทั้งที่แขนข้างหนึ่งของเขายังกอดไหล่เธออยู่
“เอ่อ แล้วรถ…”
เธอหันมองรถคันหรูที่ถูกจอดทิ้งไว้หน้าบ้านด้วยความกังวลเล็กน้อย แต่พอเห็นเขากดล็อครถผ่านกุญแจในมือจึงวางใจ เธอไม่รู้ว่าเขามีสติมากน้อยแค่ไหน แต่ถึงขั้นเดินเองไม่ไหวจนต้องให้เธอช่วยประคองนี่ก็ถือว่าเมาหนักอยู่นะ
ทั้งสองร่างพากันเดินเข้ามาในบ้านด้วยความทุลักทุเลพอสมควร เธอทิ้งร่างสูงลงบนโซฟาก่อนตัวเองจะทรุดนั่งลงบนพื้นด้วยความหมดแรง
เหนื่อย… เหนื่อยมาก หนักมากด้วย
ตัวเธอก็ไม่ใช่เล็ก ๆ ลำพังแค่เดินเองยังเหนื่อย แล้วนี่ต้องแบกร่างสูงร้อยแปดสิบกว่าเมตรอย่างเขาเข้ามาในบ้าน หมดสภาพอ่ะพูดเลย
หญิงสาวนั่งหอบหายใจขณะสายตาจับจ้องใบหน้าหล่อเหลาของผู้ชายตรงหน้า เธอรู้จักเขา แต่เขาไม่รู้จักเธอหรอก เธอมั่นใจ เธอรู้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร
เขาคือ แดนรบ อดีตหนุ่มฮอตคนดังของมหาวิทยาลัย เขาเคยเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับเธอ เธอรู้จักเขาสมัยเป็นเฟรชชี่ เขาเป็นเพื่อนกับรุ่นพี่ที่คณะของเธอ และบ้านของทั้งคู่ยังอยู่ในซอยเดียวกันด้วย เพราะแบบนี้เมื่อกี้เธอจึงทำใจเดินผ่านไปเฉย ๆ ไม่ได้
“น้ำ… ขอน้ำ” ร่างสูงบนโซฟาขยับพลิกตัวจนเกือบตก ดีที่เธอจับแขนเขาเอาไว้ทัน แดนรบปรือตามองเล็กน้อย แววตาเขาเมามายไร้สติอย่างที่สุด “น้ำ…”
ออกคำสั่งเก่งชะมัด…
“เฮ้อ โอเคค่ะ ๆ นอนรอตรงนี้ดี ๆ ก่อน ห้ามพลิกตัวนะคะ ถ้าคุณตก อย่ามาโทษฉันนะ” เธอจับเขาขยับตัวนอนดี ๆ ก่อนผละออกมารินน้ำใส่แก้วแล้วเดินกลับมายัดแก้วใส่มือเขา แต่เหมือนว่าแดนรบจะเมาหนักเกินไป แค่จะถือแก้วดี ๆ ยังทำไม่ได้เลย หญิงสาวถอนหายใจอีกรอบค่อย ๆ พยุงร่างสูงขึ้นนั่งพิงพนักโซฟาแล้วจ่อแก้วที่ริมฝีปากหนาเพื่อป้อนน้ำเขา “ค่อย ๆ จิบนะคะ เดี๋ยวจะสำลัก”
แดนรบจิบน้ำหนึ่งอึก ความเย็นไหลผ่านลงลำคอแห้งผากไม่ได้ช่วยดับกระหายในกายเขาเลยแม้แต่น้อย ร่างกายเขายังคงร้อนวูบวาบราวกับถูกเพลิงไฟแผดเผา สติสัมปชัญญะไม่หลงเหลือแม้แต่น้อยนิด คิดเพียงแค่อยากจะดับกระหายและลดความปวดหน่วงช่วงล่างที่มันกำลังพองโตคับแน่นเต็มเป้า เขาเริ่มปลดเข็มขัดออกอย่างร้อนรนตามด้วยกระชากกระดุมเสื้อเชิ้ตจนมันขาดกระเด็น เหตุการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาหญิงสาววัยยี่สิบเอ็ดปีซึ่งตอนนี้นั่งอึ้งจนพูดไม่ออกไปแล้ว
และเหมือนชายหนุ่มจะมีสติขึ้นมาวูบหนึ่งเพราะจู่ ๆ แววตาเมามายของเขาจ้องมองไปทางผู้หญิงที่นั่งอยู่บนพื้นตรงหน้า ดวงตาหวานฉ่ำกลมโตกำลังจับจ้องเขาตาไม่กะพริบ มันช่างเป็นดวงตาที่สวยจนหัวใจแกร่งสั่นสะท้าน เขาไม่รอช้ารีบกระโจนเข้าทาบทับเธอทันที
“อ๊ะ… ว้าย!” ร่างอวบถูกผลักลงนอนราบบนพื้นโดยมีร่างสูงคร่อมทับอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอร้องออกมาได้คำเดียวก่อนริมฝีปากจะถูกปิดด้วยริมฝีปากกรุ่นร้อนของคนเหนือร่าง สัมผัสแปลกใหม่สร้างความตื่นตระหนกให้กับเธออย่างมาก เธอสะดุ้งเฮือกเบิกตากว้างยามถูกเรียวลิ้นร้ายสอดแทรกเข้ามาเกี่ยวกระหวัดในโพรงปาก กลิ่นแอลกอฮอล์ทวีความรุนแรงผสมปนเปไปกับรสจูบเร่าร้อนมอมเมาสติเธอจนพร่าเบลอ
หยาดน้ำตาเม็ดใสเอ่อคลอหางตา เธอทั้งหวาดกลัว ทั้งตกใจ เรี่ยวแรงที่เคยมีมันอ่อนเปลี้ยไปทุกส่วน ร่างกายชาดิกตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ไร้สติต่อต้าน ไร้แรงต้านทาน ปล่อยให้มือหนาเคลื่อนไหวไปทั่วเรือนร่างอวบอ้วน สัมผัสเต็มไม้เต็มมือสร้างความพอใจให้กับคนเหนือร่างอย่างมาก เขาผละริมฝีปากออกเคลื่อนลงมาซุกไซ้ลำคอและหน้าอกอวบอิ่ม ความใหญ่โตล้นทะลักฝ่ามือเรียกสัญชาตญาณดิบให้ลุกโชน
ฝ่ามือหนาลูบไล้ลงต่ำก่อนสอดแทรกนิ้วเรียวเข้าในกายอบอุ่นแสนคับแน่น หญิงสาวใต้ร่างสะดุ้งเฮือกอีกครั้ง สติเลือนรางกลับมาเพียงน้อยนิด เธอจับแขนแกร่งและพยายามถอยตัวหนี นั่นยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกหงุดหงิด เขาถอดถอนปลายนิ้วออกแล้วแทนที่ด้วยความแข็งขืนแสนใหญ่โต ร่างนุ่มนิ่มเครียดเกร็งขึ้นมาทันที รู้สึกคับแน่นราวกับร่างกายจะฉีกขาด
“อึก… เจ็บ… ฮึก” เสียงหวานสะอื้นออกมาปานจะขาดใจ ร่างสูงขบกรามแน่น เขาก้มลงมาปรนเปรอจูบเพื่อปิดเสียงสะอื้น ขณะสะโพกสอบพยายามดุนดันเข้ามาจนสุดทาง ความคับแน่นสร้างความเสียวซ่านจนเขาคำรามออกมาด้วยความพอใจ
“อ่า…”
กึก… กึก… กึก…
แรงกระแทกกระทั้นทวีความรัวเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ร่างอวบอัดสั่นสะเทือนไปตามแรงส่ง แผ่นหลังเสียดสีกับพื้นเย็น ๆ ทว่าภายในกายเธอกลับร้อนระอุราวกับโดนแผดเผา ความเจ็บปวดคราแรกแปรเปลี่ยนเป็นความซ่านสยิว เสียงหวานครวญครางออกมาไม่หยุดยิ่งเร่งให้ร่างสูงเคลื่อนไหวหนักหน่วงมากกว่าเดิม
เข็มวินาทีเวียนผ่านครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ความร้อนแรงภายในห้องรับแขกของบ้านหลังนี้ไม่ได้เบาลงเลย มีแต่ทวีความเร่าร้อนมากขึ้นและมากยิ่งขึ้น เสียงหอบหายใจของคนทั้งสองดังแข่งกันไม่เป็นจังหวะ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังอย่างต่อเนื่องอย่างไม่หยุดพัก กระทั่งบทรักบรรเลงมาถึงท่วงทำนองสุดท้าย ความรัวเร็วสอดแทรกเข้าออกอย่างล้ำลึก ก่อนร่างทั้งสองเครียดเกร็งสั่นกระตุกพร้อมเสียงคำรามสุขสมดังก้องออกมา
“อ่า!”
ร่างสูงทิ้งตัวลงนอนทับความนุ่มนิ่มเต็มไม้เต็มมือแล้วหลับไปโดยส่วนล่างยังสอดประสานกันอยู่ หญิงสาวที่เพิ่งประสบพบเจอกับประสบการณ์แปลกใหม่ยังคงนอนแน่นิ่ง เธอหอบหายใจด้วยความเหนื่อย ทั้งที่เธอนอนเฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ แต่กลับรู้สึกเหนื่อยล้าและปวดร้าวร่างกายไปหมด
สองมืออวบผลักร่างสูงออกจากตัว เขาถอดถอนตัวตนออกจากร่างกายเธอแล้วพลิกตัวนอนลงบนพื้นอย่างไร้สติ เธอยันตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความยากลำบาก ถูกความเจ็บหนึบส่วนล่างเล่นงานอย่างหนัก
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน…” เธอพึมพำน้ำเสียงสะอื้น เหลือบมองผู้ชายข้างกายที่เพิ่งช่วงชิงความบริสุทธิ์ของเธอไปหมาด ๆ น้ำตารื้นขึ้นมาก่อนจะรินไหลอาบสองแก้ม “ทำไมชีวิตแกมันน่าสมเพชขนาดนี้กันนะ …ชมจันทร์”