บทที่สิบสอง #พานพบ

2574 Words

กรุ้งกริ้ง “สวัสดีค่ะ อ๊ะ… พี่ภพ!” เจ้าของร้านแสนสวยอุทานออกมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง เอ่ยทักร่างสูงหน้าประตูร้าน “มาได้ยังไงคะเนี่ย” สามภพยิ้มทักทายกลับ นานแล้วที่ทั้งคู่ไม่ได้พบกัน น่าจะเกือบครึ่งปีแล้ว เพราะเขามัวแต่ติดพันกับร้านอาหารจึงไม่ว่างมาหาสองแม่ลูกเลย เขาจ้องมองใบหน้าสวยหวานของผู้หญิงตรงหน้า พอคิดว่าต่อจากนี้จะได้เจอเธอบ่อย ๆ รอยยิ้มมุมปากเผยมากขึ้น “เป็นยังไงบ้าง สบายดีกันไหม?” “ชมกับลูกสบายดีค่ะ แล้วพี่ภพล่ะคะ? สบายดีใช่ไหมคะ จริงสิ วันนี้เป็นวันหยุดไม่ใช่เหรอคะ ทำไมถึงแวะมาที่นี่ได้ล่ะ” ปกติที่ร้านอาหารจะลูกค้าเยอะมากในช่วงวันหยุด น่าแปลกที่เห็นสามภพทิ้งร้านมาต่างจังหวัดแบบนี้ “คือว่า… พี่มีข่าวดีจะมาบอกน่ะ ชมต้องตกใจมากแน่ ๆ” “เอ๊ะ ข่าวดีอะไรกันคะ?” ชมจันทร์ละมือจากการจัดช่อดอกไม้เงยหน้ามองด้วยความสนใจ หรือเขาจะมาบอกเรื่องกำหนดวันแต่งงานของเขากันนะ? ชายหนุ่มกระแอมเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD