Biglang natigilan sa paglapit ang hilaw kong beyanan. Kitang-kita ko rin ang takot sa mukha nito para sa babaeng hawak ko habang nakatutok ang baril.
“Ano bang kailangan mo! Sabihin mo lang para bitawan siya. Please! Maawa ka sa kanyan—” anas ng Ina ni Xavier.
Gusto kong ipamukha rito dapat na mamamatay si Ruffa. Pero sa ngayon ay huwag muna. Dahil uunti-untiin ko pa ang Ruffa na ito hanggang sa gumapang ito sa putik.
Agad kong itinago ang aking baril. Ngunit mabilis kong kinuha ang kutsilyo ko. At gamit ang aking kutsilyo ay basta ko na lang pinutol ang buhok ni Ruffa. Talagang sumigaw ito sa sakit dahil maraming buhok nito ang pinutol ko. Malapit din sa anit ang pagkakaputol ko. Kaya halos makalbo ang ituktok ng ulo ni Ruffa. Ngunit bago ko bitawan ang babae dalawang magkakasunod ba s
