Ngunit mabilis akong napatingin sa granadang mabilis ang lipad papalapit sa akin. Kaya naman, kahit hirap akong maglakad ay pinilit kong umalis na aking pwesto. Ngunit bigla akong napatingin sa isang lalaking nakangisi. Pero titiyakin kong huling ngisi na niya ‘yon. Agad kong kinuha ang nag-iisang karayom ko. Kaya naman agad ko itong kinuha at basta na lang pinitik papunta sa kalaban kong nagbato sa akin ng granada.
Kahit nasakit ang aking buong katawan ay pinilit kung mapagulong-gulong para makalayo sa pagsabog.
Ingal na hingal ako habang nakatingin sa kalangitan. Parang gusto ko nang ipinikit ang aking mga mata. Aaminin kong nakaramdam na rin ako ng pagod. Lalo at sobrang dami kong kinalaban. Ngunit may mga kalaban pa ako. Pero alam kong parating na si Boss Zach. Isang buntonghininga
