ความโหดร้าย

1600 Words

เช้าวันต่อมา “เอาไงดีนะ คืน ไม่คืน คืน ไม่คืน” ขนมผิงที่ยืนอยู่หลังต้นไม้พึมพำออกมา “แกมาทำอะไรที่นี้” เสียงของนินิวดังขึ้นข้างหลังของขนมผิง ทำให้ตัวของขนมผิงสะดุ้งเล็กน้อย “คะ คะ คือว่า” ขนมผิงพูดตะกุกตะกักพร้อมเอาผ้าเช็ดหน้าซ่อนไว้ข้างหลังทันที “แกซ่อนอะไรไว้ข้างหลัง” นับดาวถามขนมผิงขึ้น “ปะ ปะ เปล่าคะ” ขนมผิงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หวาดกลัว “คนบ้านนอกแบบมันจะไปมีอะไรได้นับดาว ว่าแต่แกมาทำอะไรแถวนี้” มายยังถามขึ้นอีกครั้ง “อย่าบอกนะว่า” น้ำอิงหยุดคำพูดไว้แค่นี้ “แกมาหาพี่ไรท์วินของฉันเหรอ” นินิวเสียงแข็งขึ้นทันทีที่พูดออกมา ดวงตามองจิกมาที่ขนมผิงอย่างเห็นได้ชัด “ปะ ปะ เปล่านะคะฉันแค่เดินผ่านมา” ขนมผิง “ตอแหล มึงหาหาพี่ไรท์วินของกูเหรออีแป้งเน่า ตัวดำเป็นถ่านแล้วยังไม่เจียม แร่มาขอทานหาความสำคัญถึงที่นี้ อีอ้วน!!!!” น้ำอิงเดินเข้ามาพร้อมกับด่าท่อ ใช้คำพูดเสียดสีเหยียดหยามขนมผิงอย่างชัดเจน ขนมผิงค่อยๆเดินถอยหลังจนไปชนเข้ากับ นินิว “อุ๊ย ขะ” เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ เสียงนินิวตบไปที่หน้าของขนมผิง 3ครั้ง “โอ๊ย ฮึกๆๆ” ขนมผิงร้องออกพร้อมกับเสียงสะอื้นเบาๆ “สกปรก อี๋” นินิวพูดพร้อมกับปัดเสื้อผ้าของตนเองออก เหมือนกับว่ามันสกปรกมากมายทั้งๆที่จริงไม่ได้สกปรกหรือมีอะไรติดเลยแม้แต่นิดเดียว “แก” นับดาวกำลังจะเดินเข้ามาซ้ำ “ทำอะไรกันน่ะ” ม่านเมฆเดินเข้ามาและถามขึ้น “ไม่มีอะไรคะ” นินิวตอบออกไปด้วยน้ำเสียงปรกติ “ร้องให้ทำไม เป็นอะไร” ม่านเมฆถามขนมผิงขึ้น “ไม่มีอะไรนิคะ ก็ปรกติดี” มายตอบออกไปก่อนที่ขนมผิงจะตอบอะไรออกไป “ใช่ไหมขนมผิง” นับดาวถามขนมผิงขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แต่แฝงคำขู่ว่าขนมผิงต้องพูดตามที่นับดาวอยากได้ยิน “คะ ไม่มีอะไรคะ ฉันขอตัวก่อนนะคะ” ขนมผิงพูดจบก็รีบเดินออกไปทันที “เดี๋ยว ผิง ผิง ขนมผิง” ม่านเมฆพยายามเรียกแต่ขนมผิงก็เดินก้มหน้าออกไปโดยไม่ได้ตอบกลับอะไรมาจนหลับสายตาคนทั้งหมดไป หลายวันต่อมา “ผ้าเช็ดหน้ายังไมได้คืนพี่เขาเลย เอาไงดีนะ” ขนมผิงพึมพำออกมาเบาๆ “ขนมผิง อีกไม่กี่วันจะปิดเทอมแล้วนะ ปิดเทอมนี้แกจะไปเที่ยวที่ไหน” ตังเมเดินเข้ามาถามขนมผิงที่นั่งอยู่ม้านั่งทันที “ไม่รู้สิ ตังเมจะไปเที่ยวที่ไหนเหรอ” “ไม่รู้ดิ อือ มีข่าวร้ายอีกอย่าง” ตังเมทำหน้าเศร้าลงทันที “อะไร เธอเป็นอะไร” ขนมผิงรีบถามเพื่อนรักที่มีเพียงคนเดียวขึ้นทันที “ฉันจะต้องย้ายไปเรียนที่อื่นอะดิ ป๊ากับม๊าจะกลับไปที่จีน ฉันกับพี่ตงอาจจะต้องย้ายกลับไปเรียนที่นู้น” ตังเมทำหน้าเศร้าลง “ก็ดีแล้วนิ เธอจะได้มีอนาคตที่ดี” ขนมผิงยิ้มให้ตังเม แม้ในใจจะไม่อยากให้ไปก็ตาม “แล้วเธอละ ผิง เธอไม่มีฉันจะอยู่ยังไง” ตังเมถามขนมผิงขึ้น “ไม่เป็นไรหรอกอีก 2 ปีก็จบแล้ว เราก็โทรหากันได้นิ” ขนมผิง “แกมีไรแกต้องรีบโทรหาฉันเลยนะ เข้าใจไหม” ตังเมพูดออกมา “อือ ฉันสัญญา” ขนมผิง ก่อนวันปิดเทอม “วันนี้เรียนวันสุดท้ายแล้วน่ะ ฉันจะต้องรีบกลับก่อน แกจะไปไหนต่อ” ตังเมถามขนมผิงขึ้น “ฉันขออยู่ที่นี้สักพัก อาจจะรอดูประกาศผลสอบช่วงบ่ายเลย” ขนมผิง “ฝากดูด้วยได้ไหม พอดีฉันต้องรีบไปเก็บของ” ตังเม “ได้ดิ ถ้าผลสอบออกฉันจะรีบโทรหาเลย” ขนมผิงยิ้มให้เพื่อนรักแล้วตังเมก็เดินมาโอบกอดขนมผิงด้วยความรักเช่นกัน “ฉันไปน่ะ ดูแลตัวเองให้ดี” ตังเม พูดจบก็ลุกขึ้นยืนทันที “โชคดีน่ะ” ขนมผิงพูดจบ ตังเมก็เดินออกไปทันที “ไปนั่งที่สวนริมน้ำด้านหลังดีกว่าถ้านั่งตรงนี้เจอพวกของนินิวแน่ๆ” ขนมผิงพึมพำออกมาเบาๆและรีบเก็บของเดินมุ่งไปที่สวนหลังมหาลัยทันที ณ สวนริมน้ำหลังมหาลัย “อากาศดีจัง” ขนมผิงพึมพำออกมาพร้อมกับเดินไปที่ริมสระน้ำ มือถือผ้าเช็ดหน้าของไรท์วินที่ตัวเองตั้งใจจะเอาไปคืนแต่ยังไม่มีจังหวะที่เหมาะสมสักที “เห้อ จะคืนยังไงดีนะ เอาไปคืนเอง หรือฝากที่ม่านเมฆเอาไปคืนดีน่ะ” ขนมผิงพึมพำกับตัวเองเบา “ว๊าววว ดูสิใครมายืนทำเอ็มวีแถวนี้น่ะ” นับดาวพูดขึ้นทันทีที่บังเอิญเดินมาเจอขนมผิงที่ยืนพึมพำกับตัวเอง “ผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ ฉันเห็นเธอถือมัน 2 รอบแล้วน่ะของใครหรอ อีอ้วน” น้ำอิงถามขึ้นพร้อมกับแย้งผ้าเช็ดหน้าผื่นนั้นมาอยู่ในมือตัวเองทันที “เอาคืนมานะคะ” ขนมผิงพยายามวิ่งตามไปเอาผ้าเช็ดหน้าแต่มันกลับถูกโยนไปที่ นินิวทันที “ยี๋ ผ้าเช็ดหน้าอะไรอะดูสกปรกฉิบหาย มีเชื่อโรคไหมเนี่ย” นินิวถามออกมาพร้อมกับพลิกผ้าเช็ดหน้าไปมา เพื่อสำรวจดู “ขอคืนเถอะนะคะ” ขนมผิงเดินมาหานินิวแล้วพูดออกมา “โอ๊ะ อยากได้คืนเหรอ มันสำคัฯขนาดนั้นเลยเหรอ” นินิวถามขึ้น “ขอคือเถอะนะคะ ถือว่าฉันขอร้อง” ขนมผิงส่งสายตาอ้อนวอนมาที่นินิว “เข้ามาเอาสิ” นินิวพูดขึ้นขนมผิงรีบเดินเข้าไป แต่ผ้าเช็ดหน้ากลับถูกโยนมาที่มาย ทันที “อื้อ ดูท่าจะแพงแฮ่ะ นี้มีค่ามากที่สุดแล้วมั่งใช่มะ” มายถามขึ้น “ฉันขอผ้าเช็ดหน้าของฉันคืนเถอะนะคะ” ขนมผิงเริ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ “นับดาว ขนมผิงไม่ค่อยพอใจแล้วอะ แกลองเอาไปดูดิ ว่าอีเตาผิงเนี่ย ไปขโมยของใครมาหรือเปล่า” มายโยนไปที่นับดาวทันที “ขโมยเหรอ แกไปขโมยของใครมา อีอ้วน อีขี้ข้า สันดานพวกบ้านนอกคอกนา นิสัยต่ำตม ต่ำกว่าหมาข้างถนนซะอีก” นับดาวพูดออกมา “ขอคืนคะ” ขนมผิงพูดออมาด้วยน้ำเสียงที่แข็งและแสดงออกถึงความมุ่งมั่นว่าจะเอาผ้าเช็ดหน้าคืนให้ได้ “นินิว แกคิดว่าไงอะ” นับดาวถามขึ้น “เขาอยากได้ ก็คืนไปสิ เดินไปเอากับนับดาวสิ อีอ้วน” นินิวพูดขึ้น ขนมผิงยิ้มออกมาและเดินไปหานับดาวทันที “นินิว” นับดาวโยนผ้าเช็ดหน้าไปที่นินิวทันที “ใครบอกว่ากูจะคืนให้มึง” นับดาวจ้องมองมาที่ขนมผิงและถามออกมาพร้อมกับแสยยะยิ้มขึ้น “แต่ว่า” “เอางี้ละกัน น้ำอิงเป็นคนเอามาฉันยกสิทธิ์นี้ให้น้ำอิงละกัน” “ยะ” ขนมผิงกำลังจะรีบวิ่งไปเอาผ้าเช็ดหน้าจากนินิว แต่มันกถูกโยนกลับไปที่น้ำอิงเป็นที่เรียบร้อย “ทำไมอะ ฉันไปทำอะไรให้พวกเธอ ทำไมพวกเธอถึงทำแบบนี้กับฉัน” ขนมผิงถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั้นเครือบ่งบอกว่าอยากได้คำตอบในสิ่งที่ถามออกไป “มึงกล้าขึ้นเสียงกับพวกกูเหรอ” นับดาวเดินเข้ามาหาขนมผิงทันที เพี้ยะ เพี้ยะ เสียงนับดาวตบไปที่หน้าของขนมผิง จนขนมผิงล้มลงไปกองที่พื้นตามแรงตบบวกกับความเหนื่อยล้าที่ต้องเจอกับอะไรหลายๆอย่างมา แขนขาอ่อนแรงหมดสิ้นความหวังตวงามสดใส ก้มหน้ารับกรรมในสิ่งที่กำลังเผชิญอยูาตอนนี้ “ขอคืนเถอะนะคะ ฮึกๆๆๆ” ขนมผิงคลานไปกอดที่ขาของน้ำอิงแล้วพูดขึ้น “อยากได้คืนเหรอ มันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ” น้ำอิงกระชากผมของขนมผิงขึ้นมาแล้วออกแรงดึงไปทางด้านหลัง “โอ๊ยยย ฮื้อออ อึกๆๆๆๆ” เสียงขนมผิงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดบวกกับเสียงสะอื้นที่ดังออกมาต่อเนื่อง “ฮึกๆๆ ขอคืนเถอะนะคะ ฮึกๆๆๆๆ” ขนมผิงทั้งสะอื้นทั้งพูดออกมา “อยากได้คืนมากสินะ โอ๊ยย โทษทีพอดีลมมันแรงนะ อยากได้ตามลงไปเก็บเองละกันนะ” น้ำอิงโยนผ้าเช็ดหน้าลงไปที่สระน้ำทันที “ไม่นะ ไม่ ฮึกๆๆๆ” ขนมผิงคลานไปที่ขอบสระน้ำและพึมพำออกมา “ไปเถอะ เสียเวลาปล่อยให้อีขี้ครอกนี้ร้องให้อยู้ตรงนี้แระดีแล้ว” น้ำอิงพูดจบทั้งหมดก็เดินออกไปทันที “ผ้าเช็ดหน้าของพี่ไรท์วิน ไม่ได้สิ ต้องเอาไปคืนพี่ไรท์วิน” ขนมผิงพึมพำออกมา “ไม่น่าจะลึกหรอกมั่ง ขนมผิงแกต้องเอาผ้าเช็ดหน้าไปคืนที่ไรท์วินให้ได้” สินเสียงพึมพำ ขนมผิงก็ลุกขึ้นยืนข้างสระน้ำทันที ตู๊มมมมม เสียงคนกระโดดลงน้ำ ดังจนนักศึกษาแถวนั้นมองมาเป็นทางเดียวกัน แต่เหมือนร่างของขนมผิงดำดิ่งลงไปในน้ำทันที เลยทำให้ไม่มีใครสังเกตุเห็น คงคิดว่ากิ่งไม้หรืออะไรสักอย่างตกลงไปในน้ำ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more