CHAPTER 3
1801 Words
Chapter 3: Little cat & big tiger
“YOU wanna ride my car, Blaise?” she asked me and I nodded. Dahil excited akong mag-drive nito but— Naalala ko lang ang overprotective kong mga kuya. Ayokong biguin sila sa walang sawang pagpapaalala nila sa akin, eh.
“On second thought huwag na pala. Baka kasi kapag nalaman ito ng mga kuya ko ay pagagalitan nila ako. Kaya huwag na lang. But thanks to that, Jaelly,” ani ko sabay iling sa kanya. Tumango lamang siya at ngumiti.
“Sumakay ka na lang para makaalis na tayo bago pa lang malaman ng parents ko. Dadalhin kita sa house namin at ipapakilala ko sa ’yo ang pusa namin,” sabi niya. Pusa na naman? Iyong pusa niyang nagsasalita ba?
“Pero hindi ako mahilig sa pusa, Jaelly,” sabi ko lang. To be honest ay wala naman akong hilig sa mga pusa, eh. Kahit nga aso ay hindi rin.
“What about tigre? Gusto mo?” Nanlaki ang mga mata ko sa tanong niya. W-What? T-Tiger ba iyon? May ganoon sila?! In that way, ano’ng klaseng house ang mayroon sila? A zoo house?!
“May tiger kayong inaalagaan?!” gulat na tanong ko sa kanya at natawa na naman siya ng malakas.
“You’re so innocent, Blaise! Bakit kung mayroon kaming tigre? Gusto mong makita?” nakataas ang kilay na tanong niya. Ha?
Isang tigre gusto kong makita? Do I look excited when she uttered that name? I know that animal ay harmful. Sino ang magkakagusto na makita ang tigre kung nangangagat naman pala ito, ’di ba? Gusto ko pa namang mabuhay ng matagal dahil marami pa akong pangarap sa life ko. So my answer is no.
“No, thanks,” tanggi ko na sinabayan ko pa nang pag-iling at aalis na sana ako sa pintuan ng car niya nang hinila niya ulit ako. This time ay binuksan na niya ang pinto at saka niya ako itinulak para lamang makapasok na. “Jaelly, be careful naman, oh!” reklamo ko dahil masyado naman siyang marahas talaga.
Humagikhik lamang siya and I don’t like the idea na makakita pa ng tiger nila. Ayoko ng sumama pa sa house nila.
“I’m just kidding, Blaise. Masyado ka naman palang matakutin, eh,” komento niya na hindi nawala ang pagpatawa niya.
“My life is so precious to me, Jaelly. Gusto ko pa naman ang mabuhay ng super tagal,” I reasoned out but she shook her head. Kahit na joke lang iyon, gusto ko pa ring ipaalala sa kanya.
“Life is very-very short, Blaise. Dapat nga ngayon ay nagpapakasaya ka na sa life mo dahil hindi natin alam kung kailan tayo rito sa mundo. You know that already na maraming surprise ang buhay natin. Isa na roon ang death,” seryosong sabi niya na ikinatikom ng aking bibig.
May punto naman siya sa kanyang sinabi. Hindi ko tuloy maiwasan ang mapaisip but—
“As long as naman na happy ka. That in-enjoy mo lang ang life mo ay sapat naman na iyon sa atin,” ani ko.
“Yeah? But...gusto ko pa ring mag-explore sa life ko, eh. It seems boring pa talaga. May gusto pa akong abutin pero hindi ko alam kung ano iyon or kung paano ko ba abutin ang isang bagay na iyon. I don’t have any idea,” she said flatly and shrugged her shoulder.
Hindi lang pala malayo ang house nila mula rito, eh. Ilang minuto lang ay nakarating na kami. Tapos isang malawak na subdivision pala ang tinutuluyan nila. Sa amin naman ay ganoon. Malaki rin like this.
“Nasa house ba ninyo ang parents mo, Jaelly? Hindi ba takot kang malaman ng parents mo na lumabas ka from university? Especially first day of class pa natin?” I asked her and she nodded again.
“Nasa vacation sina Mommy at Dad. Kasama ko lang sa house namin ang pusang tinutukoy ko at ang ama niyang tigre,” sabi niya. Hayon na naman ang alien language niya.
“May anak ba ang isang tigre? Baby niya ay isa ring pusa? You told me kanina na nagbibiro ka lang, Jaelly. Bakit may tigre ka na namang sinabi? Ano ba talaga? It’s okay if pusa lang naman iyon,” ani ko. Kinabahan na ako bigla. Grabe naman talaga siya kung mag-joke tapos magseryoso about life.
“I really like you na talaga, Blaise,” naaaliw na sambit na naman niya at halos mapaluha na siya sa lakas nang tawa niya.
Nauna siyang bumaba at tinanggal ko na lamang ang seatbelt sa aking katawan saka ko binuksan ang pinto then got off from her car.
“But, Jaelly. Lagot ako sa mga kuya ko kapag sinaktan ako ng tigre ninyo, ha. Tapos malalaman nila na lumabas pala ako sa university at nadatnan na lamang nila ako sa hospital. Ayokong ma-confine,” ani ko. Ayokong ma-hospital dahil hindi ko gusto ang atmosphere doon.
“Oh, my gee talaga, Blaise. Ang cute mong ibulsa,” she uttered na naman with her giggles.
“I’m not joking, Jaelly. I’m serious na talaga at bakit mo naman ako ibubulsa? Hindi naman ako kasya riyan,” anas ko at tiningnan ko pa ang suot niyang uniform.
“Then from now on ay masanay ka na sa akin. Ganito ako, Blaise. May sense of humour ako,” sabi niya. Niyakap niya ang kaliwang braso ko saka niya ulit ako hinila kung kaya’t nadala na rin ako sa paglalakad niya.
Bumuntong-hininga muna ako bago ako bayolenteng napalunok. May nagbukas sa amin sa front door nila. Malaki ito at hindi lang isang house. Dahil mansion na ito, eh. Hindi na ako sure pa kung ilang palapag ito. Basta malaki siya at maganda.
“Good morning, Young Miss,” bati ng isang servant nila at yumuko pa ito. Ngumiti ako sa kanya ng magtagpo ang mga mata namin pero seryoso lang siya at yumuko lang. Sumimangot ako. Snob naman niya, ay.
“Ang cold at seryoso masyado ng servant ninyo, Jaelly,” I commented.
“Servant? Ah, you mean is kasambahay namin,” wika niya at napatango naman ako. “Come inside. Welcome sa aming house.” I chuckled.
“Really, Jaelly? Oh, sounds good,” I said at nilingon ko ulit ang servant. “Excuse me.” Lumingon naman siya sa akin at yumuko. “Is it true po na may alaga kayong tigre here?” I asked her. Kumunot pa ang noo niya. Hindi ba niya naintindihan ang sinabi ko?
“Sorry about that, Blaise. Promise wala kaming alagang ganoon. Kawawa naman ang alaga naming pusa, eh.”
“Jaelly naman, eh. Ang hilig mo talagang mag-joke. You’re so nakaiinis na,” ani ko na tiwanan na naman niya.
“Later na tayong kumain, Blaise. Para matagal-tagal muna tayo here.”
“But Jaelly!”
“No buts!” asik niya sa akin tapos pinaupo niya ako sa couch nila. Super laki rin ng living room nila. Maski ang TV set nila at ang ganda ng decoration sa loob. Hindi ka magsasawang tumambay rito kasi maganda din ang ambiance.
“Jaelly. Baka mamaya niyan, ha may tigre na ang—”
“Hindi po ba, Manang. Wala tayong alagang tigre?” tanong niya.
“Wala po, Young Miss,” she politely answered. I felt relief.
“See? You heard that. Lossen up, Blaise. Stay here muna, kukuha lang ako ng snack,” paalam niya at tumango lang ako.
“Dada... Dada...” mahinang tawag ng batang babae.
“H-Hon... G-Get out, please... M-My fever si Dada... C-Call your Tita Ly,” marahan na sambit nito, na namamaos din ang boses pero sumiksik pa rin sa gilid niya ang bata. Iniyakap ang kaliwang braso at binti nito sa kanya. Humalik pa nga sa pisngi niya. “Hon...”
“Dada, wake up... Mommy is here...” she whispered and glanced at me.
Eh? Hindi naman ako ang Mommy niya. Basta na lamang niya ako dinala rito.
Wait... Dada? Daddy niya ba ang lalaking ito? Tita Ly? So, mag-ama sila? Pero sino naman ang lalaking ito kung ganoon? Nakatatandang kapatid ni Jaelly?
“Hon... Go... C-Call your Tita Ly...”
“Mommy is here po, Dada... She’s here na po!” giit nito at sumenyas sa akin na parang gusto niyang lumapit ako sa kanya.
A-Ayoko nga! Bata lang siya! Kahit cute siya ay ayokong sumunod sa kanya dahil daddy niya kaya ang nasa bed. Baka rin maabutan ako ng Mommy niya rito at magtataka siya kung bakit ako nandito.
“Uhm...” Naglakad ako patungo sa pintuan para sana umalis na rin pero bigla siyang sumigaw.
“Mommy!”
“I’m not your Mom!” sigaw ko rin sa kanya pabalik kaya nagising na nga nang tuluyan ang lalaki.
Nanlaki pa ang mga mata ko nang makita ko ang mabato niyang katawan. Dahil bumangon nga siya. Walang emosyon na tiningnan niya ako. Bumilis bigla ang heartbeat ko nang magtagpo ang aming mga mata.
“Who are you?” tanong niya na malamig pa sa yelo ang boses nito.
“It’s my Mommy po, Dada... Mommy, come here...” I shook my head.
“I-I’m not your Mom...” I said pero bago ko pa lamang pihitin ang doorknob ay tumayo na ang balahibo ko sa katawan nang may yumakap sa akin mula sa likuran ko.
Nanlaki pa ang mga mata ko nang bigla niya rin akong binuhat. Dahil sa gulat ko ay hindi man lang ako nakapagprotesta. Isa lang ang namalayan ko. Nakahiga na ako sa kama at mahigpit niya akong niyakap at ang bata ay tuwang-tuwa pa.
God! What the hèll?! Bakit ang bilis niyang kumilos?! Vampire ba siya?!
“Hey! Let go of me! I am not your wife!” I exclaimed.
“Please, Mommy... My Dada is sick. Don’t yell at him, please,” malambing na sabi sa akin ng batang ito. Oh, my God. Ang kulit nilang mag-ama!
“But I’m not your Mommy! Jaelly! Jae-ah! What the hèll?! Don’t squeeze my neck! Jaelly! Help!” sigaw ko dahil ayaw talaga akong pakawalan ng lalaking ito. Ang higpit nang yakap niya sa akin at nakadantay na ang binti niya sa baywang ko. Nasa likuran ko pa naman siya tapos nakaharap pa ako sa batang babae.
“Mommy! You’re so noisy po!” sabi nito sa akin sabay balik pa sa pisngi ko.
“Jaelly!”
“Baby, ang ingay mo...” Kinilabutan ako sa lambing at lamig ng boses niya. Namanhid ng husto ang batok ko.
“J-Jaelly—”
“Ssh... Mommy,” sambit niya. Ayaw niya akong mag-ingay dahil may sakit ang daddy niya pero ang pervert lang! Nangyayakap siya sa akin, eh!
“H-Hindi naman ako ang Mommy mo. Baka...magalit ang totoo mong Mommy! Sige ka!” I warned her.
- Writer
