20 Days With My Ex-Husband

Chapter 15: Stay away from her

Cy's POV

"Hi."

Pagbungad ni Austin when I opened my eyes. Ang nakangiti niyang mukha kaagad ang una kong nakita sa pagmulat ko.

"Austin you're too close."

I mumbled as I pushed his face away from me and turned the other way.

"Ayaw mo ba sa akin?"

Pag-iinarte niya.

"Yes."

I answered with my eyes closed again.

"Ouch, my love."

Ouch, your face.

"Stop asking. You will only get hurt."

I said and I didn't hear him speak again kaya napatingin ako sa kanya sa pag-aalalang masyadong insensitive yung sinabi ko.

I thought I will see him pouting but instead he is smiling.

"Nah, you still care."

He smiled and walked out of the room.

"I will make us breakfast."

Oh gosh.

He is so annoying.

Pagkalabas niya ay nanatili akong nakahiga sa loob ng sampong minuto bago tuluyang nagdesisyon na tumayo. Dumiretso ako sa bathroom to take a shower at para rin mahismasan ako sa pagkaantok.

I take my time to pamper myself when the door suddenly opened and that is when I realized that I forgot to lock it. Nasanay akong mag-isa lang sa bahay so I don't always lock the bathroom door.

"Love? Are you inside?"

Austin asked.

My heart started beating fast dahil nagulat ako. Hindi na rin ako sanay na bigla siyang pumapasok sa loob katulad dati.

"Yes, get out."

Mabilis at natataranta kong sagot.

"What are you doing?"

"I said get out."

Halata namang naliligo ako eh talagang gusto lang mang-asar ulit.

"Nagtatanong lang eh."

"I'm taking a shower. Now, get out."

"Can I join? Sakto hindi pa ako nakakapag-shower."

"Isa."

Malapit nang maubos ang pasensya ko sa lalakeng ito.

"What?"

"Dalawa."

Pagbilang ko ulit sa kanya.

"Lalabas na."

He said and I heard the door shut.

Sumilip pa ako to make sure na lumabas na siya pagkatapos ay ni-lock ko na yung pinto at nagpatuloy sa pagligo.

I heard a song playing outside pero hindi ko na pinansin.

Pagkatapos kong maligo ay kumuha ako ng bathrobe at binalot yun sa katawan ko. I went outside at nadatnan ko si Austin na nakahiga sa kama with a breakfast beside him and a romantic song that's playing.

"Damn baby, you're far from me but I can already smell how good you are."

"Go shower."

I replied.

"Later, let's have breakfast in bed together. Come here."

He said and tap the part of the bed beside him.

"Okay."

Gutom na rin naman ako.

Tumayo siya at maingat na nilagay sa kama yung bed food tray na may breakfast. Umupo ako sa kama at tumabi naman siya sa akin.

"My hair is still wet. Should I blow dry it first?"

I'm afraid it will wet the bed. Mahaba pa naman ang buhok ko. Binalot ko ito ng towel kanina pero tinanggal ko rin sa paglabas ko dahil ayaw kong nahahatak ang buhok ko.

"No, stay here and let's eat first."

"Do you want to watch something?"

Tanong ko at kinuha yung remote ng TV na nakapatong sa bedside table.

"You."

Here he goes to that tricky "you" of him.

"Ikaw nga?"

Tanong ko.

"That's not a question."

Sagot niya at napatigil ako sandali. He got me again.

"Ewan ko sayo."

I said and he just chuckled.

Hindi ko na lang binuksan yung TV at kumain na lang.

"May gagawin ka ba mamaya?"

I asked.

"I need to check some papers. Why? Do you want to do something?"

"Wala."

Matipid kong sagot.

"You sure?"

"Actually, can I go somewhere alone?"

"No"

"Hindi ko pa nga sinasabi kung saan."

"I don't care. You might meet up with your boss."

"No, I will not. I promise.

I'm planning to go home.

"How will I know?"

Paano nga ba?

"I don't know."

"Can't I come?"

"May gagawin ka 'di ba?"

"Edi after that. Where are we going ba?"

He asked smiling.

Kakasabi ko lang that I want to go alone eh.

"How long do you need to finish those papers?"

"Oh, I don't even have to do them all if you want."

"Don't be silly."

"Okay, maybe an hour?"

"Okay then."

I guess he can come.

"Where are we going?"

"To my mom."

"What?"

Halata sa mukha niya ang pagkagulat nang sabihin ko kung saan kami pupunta.

He haven't saw mom simula nung mangyari yung araw na umalis ako sa bahay naming dalawa. My mom also knows everything that happened to me and Austin. She lives an hour and half away and it's been a long time since I've been home.

"I... okay."

Halatang nag-aalangan na siyang sumama.

Hindi ko maiwasang mapatawa ng mahina sa reaksyon niya.

"Sasama ka pa ba?"

Nakangisi kong tanong sa kanya.

"Yeah."

Pilit na ngiti niyang sagot.

"Sabi mo eh."

Pagkatapos naming kumain ay nagsimula kaagad si Austin sa pag-checheck ng mga papeles at ako naman ay nagsimula nang mag-asikaso paalis.

Nag-message na rin ako kay mama na pupunta ako kasama si Austin para naman hindi siya mabigla.

"Austin I'm done preparing."

"Oh, okay. Wait a minute, I'm almost done too."

"Take your time."

Muli akong humiga muna sa kama habang nag-aantay sa kanyang matapos at mag-prepare.

I was watching TV pero mas nagtutuwa akong panuorin siyang mag-panic habang naghahanda. He looks tense and nervous and I know why.

"I... I'm done. Let's go."

"Okay."

Tumayo ako at lumabas na kaagad ng bahay. He opened the car door for me pagkatapos ay sumakay na rin siya at nagsimula na kaming bumyahe.

"Do you still remember the way?"

Tanong ko sa kanya dahil matagal na nga kaming hindi nakakapunta doon.

"Sure."

"Dumaan tayo sa mabibilhan ng food and flowers."

Para naman may pasalubong ako kami kay mama.

"Yeah."

"Are you okay?"

Iba na ata yung kaba niya eh.

"Yeah."

"Also, don't tell mom about our 20 days deal."

Baka makadagdag pa kami sa iisipin ni mama. Ako na lang ang bahalang magpalusot mamaya kung bakit kami magkasama ni Austin ngayon.

"What should I say then?"

He asked.

"Ako na ang bahala."

Sagot ko at tumango na lang siya.

Pagkatapos nang pag-uusan namin ay naging tahimik na ang buong byahe. Halata ang kaba ni Austin kaya hinayaan ko na lang muna siyang pakalmahin ang sarili niya. Kagaya ng sinabi ko kanina ay dumaan kami sa gift shop at bumili rin kami ng bouquet and cake

para kay mama.

Sa pagdating namin ay parang namutla na sa kaba si Austin kaya bago kami bumaba ng kotse ay lumapit muna ako sa kanya at hinawakan ang noo niya to check if he's still okay. He seems okay and when I'm about to remove my hand from his forehead ay sandali akong napatingin sa kanya at bigla namang napalitan ang pagkaputla ng mukha niya ng pagkamula.

Parang naging Christmas light bigla ang mukha niya na nag-iiba ng kulay.

"Are you okay?"

Tanong ko at tumango siya pagkatapos ay nagmamadaling lumabas ng kotse para pagbuksan ako ng pinto.

"Let's go."

Nauna akong naglakad sa kanya papunta sa pinto ng bahay. Kumatok ako ng tatlong beses at tinawag si mama.

"Sandali!"

Rinig kong sigaw ni mama.

Umatras ako ng kaunti mula sa pinto. Nasa likod ko si Austin at hawak niya ang bulaklak at cake na binili namin kanina.

Maya-maya ay bumukas na ang pinto.

Agad na napangiti si mama nang makita niya ako pero agad ding nawala ang mga ngiti niya nang makita niyang kasama ko si Austin.

"Hello po tita."

Bati sa kanya ni Austin at kumaway.

"Anong ginagawa ng lalakeng ito dito? Wag mong sabihing nagbalikan kayo? Aba."

Nakapamewang na tanong ni mama.

Hindi niya siguro nabasa ang message ko na kasama kong pupunta si Austin kaya nagulat siya.

"Hindi kami nagkabalikan ma."

"Eh ano nga?"

"May inasikaso kami kanina kaya magkasama kami ngayon."

"At ano naman yun?"

Napakarami namang tanong ni mama.

"Annulment papers?"

Mama asked at napatingin ako kay Austin. Nakaiwas siya ng tingin at mukhang malungkot.

"Hmm."

Sagot ko.

"Pumasok na kayo."

Kagaya ng sabi ni mama ay pumasok kami sa loob at iniabot ko sa kanya ang hawak ni Austin na cake and bouquet.

"May ginagawa ka ba ma?"

"Nagluluto ako."

Kaya pala may naamoy akong mabango.

"Austin tulungan mo nga muna ako doon sa kusina."

"Ako na ma."

I volunteered.

"Austin na ba ang pangalan mo?"

Si mama talaga oh, napakapilosopo minsan.

"Ako na nga wag na si Austin."

"Hindi mo kaya yun."

"Bakit? Ano ba yun?"

"Maglinis ka na lang diyan."

Pinaglinis pa ako bigla.

Hindi na ako umangal at umupo na lang muna sa sofa.

Naglakad papunta sa kitchen si mama at sumunod naman sa kanya si Austin.

Austin's POV

"Ano pong gagawin ko tita?"

Nahihiya at kinakabahan kong tanong. I can feel the same feeling and pressure when Cy first brought me to their house before.

"Sagotin mo ng maayos ang tanong ko."

Bigla akong kinabahan, pakiramdam ko matatae na ako. Mas malala pa ata ito kapag mag-eexam at paniguradong mas mahihirap ang mga tanong.

"Sige po."

Sagot ko.

"Haluin mo muna 'to."

Utos niya at kaagad ko namang kinuha yung sandok at nagsimulang haluin yung sabaw ng pansit.

I don't know how long I should stir it but I guess I'll just have to keep going until she shouts at me.

"Do you still have a feeling for my daughter? I will not ask if it's love because you wouldn't treat her like that if it is."

It's love.

Believe me or not.

Sandali akong napatahimik dahil hindi ko alam kung tama bang sumagot ako ng oo.

"Sagot."

"O...opo."

Natatarantang sagot ko.

"Mahal ka pa ba ng anak ko?"

Hindi at sana.

"No tita."

Sagot ko at hinarap ako ni tita.

"Austin, mabait kang bata. Gustong gusto kita para kay Cy nung una pa lang kitang makilala. Kung paano mo siya alagaan at itrato pero ngayon..."

"Alam ko po."

Nakayuko kong sabi.

"Si Cy na ang bahala."

Tita added.

"Walang katumbas ang sakit na binigay mo sa anak ko. Malaki na kayong dalawa kaya sigurado akong alam niyo na ang dapat na gawin. Ang hihilingin ko lang. Kung sasaktan mo lang ulit ang anak ko, please stay away from her immediately."

Nahihiya ako, nasasaktan at nakokonsensya.

Masyadong maraming salita ang nabubuo sa isipan ko at hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa mga yun kaya nanahimik na lang ako.

Lumapit si tita sa akin at inilagay ang pansit sa hinahalo ko. Kinuha niya ang sandok sa akin kaya umatras ako ng kaunti.

"Sige na. Hindi na kita kailangan dito."

"Sige po."

Sagot ko at bumalik na sa sala.

Naabutan ko si Cy na kumakain ng cake na dala namin kanina. Umupo ako sa tabi niya at kumuha rin ng kaunti.

"Sakto lang yung tamis."

Komento niya.

"Hmm."

I agreed.

"Are you okay?"

She asked.

"Hmm."

"You don't look okay."

"I'm okay."

"Eat more. Nakakasaya raw yung matamis."

She said and I smiled bitterly.

"Kulang pa yata yan sayo tsaka akala ko ba para kay tita yan."

Susubo na sana siya ulit pero sandali siyang napatigil dahil sa sinabi ko.

"Wag ka nga. Unti lang naman eh tsaka napagod ako sa byahe kaya kailangan ko 'to."

"Sabi mo eh."

Sagot ko at mapang-asar na ngumisi.

"Stop smiling like that I don't like it."

She said and I nod.

"3 slices of cake. Unti ba yun."

Bulong ko pero alam kong rinig niya pa rin.

"Do you want to fight right now?"

Masungit niyang tanong and aggresively eat the cake again.

"No love. Just keep on eating."

I smiled.

I love watching her eat especially when she makes her little dance.

"Stop calling me love baka marinig ka ni mama."

"Oh yeah."

I forgot.

"Kumain ka rin."

"No, I'm having fun already just by watching you eat."

Nakangiting sagot ko at sinamaan niya ako ng tingin at tumalikod bigla sa akin para hindi ko siya makita. She obviously got shy, I bet she's blushing.

"Even just watching your back makes me so much happy."

I chuckled.

"Shut up Austin."

Sagot niya kaya mas lalo pa akong natawa.

Oh she's cute.