2.AİLEM..
849 Words
ZÖHREDEN,,,
Sinirliyim, hem de öyle böyle değil! Bu nasıl olabilir? Hangi akla hizmet Ayşe ablanın konuşmalarını duyduğumdan beri diken üstündeyim zaten. İçimde tarif edemediğim bir sıkıntı var. Öfkeyle konağa gelip ahırların olduğu tarafa geçtim. Kuzuları içeri koydum çıktım. Sularını doldurdum. Sonra konağa girdim. Ortalık darmadağınıktı; biraz temizlik yapmam lazımdı....
Elime süpürgeyi alıp evi dip köşe süpürdüm, her şeyi düzenledim. Ardaki işlerim bitince mutfağa geçip orayı da tertemiz yaptım. Ablam ve anam gelene kadar tüm işleri bitirmem gerekiyordu. El çabukluğuyla ocağa patlıcan ekşili sulu yemeğimi yaptım. Diğer ocağı yakıp bakır kazanda yağı erittim, şehriyeyi kavurdum, ardından bulguru ekledim.Suyunuda ekleyince pişmeye bıraktım. O kadar dalmışım ki bugünkü yaşadığım olayı aklıma geldikçe,sinirlerim bozuluyordu.Dışarıdan gelen sesleri duyana kadar zamanın nasıl geçtiğini fark etmedim.Akşam olmuştu. Demekti...
Babam gelmişti. Traktörün sesini duyunca yüzüme bir tebessüm yerleşti. İşime devam edecekken Osman emminin sesi duyuldu. İçimdeki öfke yeniden kabardı.Osman emminin oğlu,Süleyman ağabeyin,ve Ayşe’ ablaya söyledikleri kulaklarımda yankılandı. Başımı iki yana salladım, unutmaya çalıştım ama olmadı.
İçimdeki sıkıntıyı bastırarak akşam yemeğini hazırladım. Elimi yıkayıp kuruladıktan sonra havluyu avludaki çeşmenin yanına astım. Babam gelip elini yüzünü yıkadı, ardından yüzüme gülümseyerek,
"Sağ ol kızım." dedi ve elini omzuma attı. yüzünde tebessüm oluştu..
Babam beni çok severdi, ben onun son evladıydım. O an içimde sıcak bir huzur hissettim. Birlikte içeri geçtik. Babam önden, ben arkadan girdik.
Akşam olunca İbrahim abim, Gül anam ve Behice ablam da geldiler. Gözlerim onları görünce içim sıcacık oldu. Aile sıcaklığını iliklerime kadar hissettim. Canım ailem…
Çok şükür, bugün de böyle geçmişti. Ama içimdeki o düşünceleri hâlâ atamıyordum. Bunun tek sebebi, Süleyman Ağabey'in, kuzuları dağda otlatırken yanıma gelip söyledikleriydi...
O sözler içimi bir kurt gibi kemirirken bir türlü rahatlayamıyordum. Çünkü ablamın mutlu olması, benim de mutlu olmam demekti. Az çok tanıdıysam, Süleyman Ağabey ablamı mutlu etmeyecekti.
İbrahim Ağabey elini omzuma atınca düşüncelerden sıyrıldım.Ona dönüp, "Eee ağabey, senin günün nasıl geçti?" dedim. Gözlerimi kısıp, hafif alaycı bir ifadeyle bakıyordum. Behice Ablam ne demek istediğimi anlayınca kaşlarını çattı....
"Sus kız, sen de ne karıştırıyorsun oraları?" dedi.
Abime dönüp baktığımda, yüzünde o kendine has, pis bir sırıtış vardı.
Büyük emmim var benim, Adı Mehmet.Onun kızı Hilal ablam Behice ablamla yaşıt "Abim ve Hilal ablam nişanlı Mehmet Emmi’nin evinin önünden ayrılmamış. Gün boyu orada oturup kalmış.Hilal ablamı seyretmiş.Babam dağda tarla sürürken onu beklemiş, ama gitmemiş,"
Behice Ablam konuştukça, abimin yüzündeki sırıtış derinleşti. Aklımdan geçenleri az çok tahmin edebiliyordum.
"Hilal Ablam neler yaptı da senin aklın gitti? Oturdun tabii, kalkmadın oradan. Ah ah, bir an önce evlenseydiniz de biz de kurtulsaydık!" dedim. Mektup getirip götürmekten.Sonra Behice Ablam’a dönüp yüzümde tebessümle "Kız abla, sana ne dikeyim?" diye sordum. "Seninle Hilal Ablam’ın düğünü için yani imam nikâhı için nasıl bir şey istediğinizi söyle de ona göre elbise dikeyim."dediğimde....
Ablam kaşlarını çattı, " Zöhre, gülüm Fazla detaylı olmasın Süleyman kıskanıyor," dedi.
Bir an içime sıcak bir öfke yayıldı. Kaşlarımı çatıp abime baktım, o da aynı şekilde kaşlarını çatmıştı.
İçimdeki kızgınlıkla ablamın kalbini kırmadan , "Ne oldu sanki ablacım. Ben kolları açık, bacakları açık bir elbise mi dikeceğim. Köy gibi bir yerde…" dedim, sesim biran yükseldi....
İbrahim Ağabey hafifçe gülümseyerek, "Kız cadı, celallenme hemen!" dedi. Sonra ciddileşip Behice Ablam’a döndü.
"Ben Süleyman’la konuşurum. Behice, daha gelin gitmeden kapılarına bu nasıl baskı? Biz seni bir günden bir güne baskı altında hissettirmedik zaten. Diğer şerefsiz geliyor aklıma," dedi.Yiğit ablamın eski nişanlısı abim o pisliğin adı geçince hepimizin canı sıkıldı.
Bir an, havada gerginlik oluştu. Abimin yüzü düştü. Behice Ablam ise gözlerini bizden kaçırarak yönünü çevirdi. İçten içe dolup taştığını, patlamak üzere olduğunu hissettim.Kolay değil bir yıl nişanlı kalmıştı.
Annemin seslenmesiyle o tarafa baktık....
"Behice, Zöhre, yemekleri hazırlayın. Mehmet abinle Aysel yengen geliyor. Bütün aile bir araya gelip düğünü konuşacaklar dedi ," gitti.
Ablamla birlikte sofrayı hazırladık, yemekleri koyduk. Tam her şey hazırken kapının çalmasıyla yeğenlerimin sesini duydum. İçimde bir sıcaklık belirdi, yüzümde istemsiz bir tebessümle ayağa kalktım.
"Kapıyı ben açarım," deyip sofradan kalktım.
Kapıyı açar açmaz, Eren ve Ceylan’ın "Hala!" diye sevinçle boynuma atılmasıyla kahkaha attım.
Eren ve Ceylan'ın başlarını okşayıp "Hoş geldiniz," deyip yanaklarını öptüm. Kapıdan kenara geçip abimi ve yengemi buyur edince, yengem asık suratıyla içeri geçti. her zaman ki gibi yengem işte Ardından Mehmet abimle birbirimize bakıp kaş göz işaretleriyle sonra konuşuruz dedik. Abimle bu huyumuzu seviyordum, kaş göz işareti yapmak bizim ailede adeta milli spor haline gelmişti.
Eren, heyecanla, "Hala! Seni istemeye gelecekler," deyince resmen bomba atılmıştı ortaya sonra içeri kaçtı. Benim yüzüm allak bullak oldu. İyi de ben evlenmek istemiyorum ki, diye içimden geçirirken düşüncelerim abimin sözleriyle yarım kaldı. Mehmet abim gözlerini kaçırarak, "İçeride konuşulacak konular bunlar, Zöhre. Bakma öyle. Hadi, içeri geçelim," dedi. Ben de kapıyı kapatıp sofraya geçip oturdum.
Yemek yenirken bizim sofrada ses çıkmazdı. Kaşık sesleri, çocukların mutluluk içinde birbirine kıkırdamaları, sofranın başında oturan babamın gözlerindeki gururlu bakış... Annemle yengemin birbirlerine baktıklarını görünce yüzümde bir tebessümle yemeğime devam ettim. Bu gece çok konuşulacak konu vardı galiba. Abimler bize boşa gelmediler ya...
"Eee, anlatın bakalım, durumlar ne?" diyen babam, gözlerini Mehmet abime dikti.
Abim çayından rahatça bir yudum alıp bardağını yerine koydu. Ben de dinlemiyor gibi yapıp yeğenimi Ceylanı kucağıma aldım. Pamuk gibi saçlarını koklayarak annemin ve yengemin konuşmalarını dinliyordum. Aklım, beni istemeye gelen adamda takılı kalmıştı. Kimdi ki bu adam......
- Writer
