อลิลค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ใบหน้าสวยเอ่อแดงขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นแผงอกรำไรๆนั้น หล่อนก้มมองร่างของตัวเองที่ไม่มีอาภรใดๆพันกายเลยด้วยซ้ำ นี่เมื่อเคยหล่อนนอนหลับทั้งแบบนี้เลยหรือ มือเล็กค่อยๆยกขึ้นลูบแก้มตัวเองที่ร้อนผ่าว ดวงตาหวานกวาดมองคนตัวโตที่นอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ตรงนี้
ยังหล่อและดูดีเหมือนเดิมเลยพี่ดอม หล่อนคิดในใจพรางมองคิ้วหนาสีน้ำตาลที่เรียงสวยนั้น จมูกที่เป็นสันโด่งเข้ากับใบหน้านั้นทำให้หล่อนมองเขาอย่างหลงใหล มือเล็กค่อยๆยกขึ้นแตะใบหน้าเอย่างลืมตัว
หมับ!! "อุ๊ย " เสียงหวานร้องสะดุ้งขึ้นมาทันที เมื่อจู่ๆมือเล็กของหล่อนก็ถูกเขาคว้าหมับอย่างรวดเร็ว
"จะทำอะไร " เสียงเข้มเอ่ยขึ้น
"เอ่อๆปะ ป่าวค่ะ " เสียงหวานเอ่ยอย่างกล้าๆกลัว เมื่อดวงตาหวานสบตาคมเข้มนั้น ทำไมถึงต้องทำหน้าดุขนาดนั้น อลิลหลบตาเขาอย่างรวดเร็ว
"ก็เห็นอยู่"
"เอ่อๆคือๆ มันเหมือนมีอะไรติดอยู่ค่ะ อลิลเลยจะเอาออกให้ " หล่อนโ
