“อื้ม ห้องยังเหมือนเดิมเลยนะคะโยชิน” ประโยคนั้นทำให้ญารินสะอึกเล็กน้อย แต่หล่อนยังคงทำหน้านิ่ง แอบชำเรืองมองผู้หญิงสวยหุ่นแซ่บที่เดินสำรวจห้องอยู่นั้น
“อื้ม เราไม่ได้เปลี่ยนอะไรใหม่ ชอบแบบไหนก็ยังคงเป็นแบบนั้น” เขาเอ่ยโดยไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่าการตกแต่งห้องตามสไตล์ที่ชอบ
“จริงหรือเปล่าคะ” ร่างเล็กของผู้มาเยือนขยับเข้ามานั่งใกล้ๆ แล้วชะโยกหน้าเข้าหา ส่งสายตาหวาน ทำเอาโยชินยิ้มเขิน
“ศศิเกือบไม่แน่ใจนะคะว่าโยชินอยู่หรือเปล่า แต่พอนึกขึ้นได้ว่าตารางงานคือหยุด ตัวเองจะต้องนอนอยู่ห้องแน่ๆ”
“อืม เราไม่ค่อยชอบออกไปไหน”
“ศศิรู้ไง ถึงได้มาเซอร์ไพร์ที่นี่” ศศิขยับเข้าไปนั่งมากยิ่งขึ้น สายตาหล่อนแอบชำเรืองมองเด็กสาวที่นั่งหน้าเจื่อนอยู่อีกฝั่ง
“อุ๊ย!! ขอโทษนะน้อง ช่วยเอาอาหารไปจัดใส่จานให้หน่อย”
“นะ หนูเหรอคะ” ญารินชี้เข้าหาตัวเองเพื่อความแน่ใจ
“ค่ะ ก็มาช่วยโยชินดูแลห้องไม่ใช่เหรอคะ” ประโยคน
