รักร้ายๆนายเย็นชา

ห้ามดื้อ

“อื้ม จ๊วบ อื้ม จ๊วบ” เสียงครางประสานดังมาจากลำคอของร่างเล็กที่ยืนเบียดกายสาวเข้าหาเขาอยู่นั้น เรือนร่างหอมขยับยั่วยวนอารมณ์เขาเป็นที่สุด โยชินเหลือบมองเจ้าหล่อน สงสัยจะเอาไม่อยู่เสียแล้ว มือเล็กค่อยๆคลายออกไปโอบไว้ตรงบั้นทายสาวของหล่อนนั้น ฝ่ามืออุ่นขยำเนื้อแน่นหนัดตรงบั้นทายงอนงามของเจ้าหล่อนอยู่นั้น

“อ๊ะ อ๊ะ พี่โยชินกินหนูหน่อย” เสียงเล็กเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาหวานหลับพริ้มอย่างเคลิบเคลิ้ม สมองของหล่อนเท่าที่มีสติอยู่นี้มันต้องการให้เขาทำหล่อน ทำอะไรก็ได้เพื่อให้รู้ว่าหล่อนจะไม่ถูกเขาเทอีก หล่อนต้องการให้เขาเรียกหล่อนมากินอยู่บ่อยๆ ไม่ต้องกินในฐานะอะไรก็ได้ หล่อนยอมเขาทุกอย่างนั้น

“อื้ม พะ พอแล้ว” โยชินดันร่างเล็กนั้นออกห่างสายตามองเจ้าหล่อนนิ่ง

“อื้อ ไม่เอา พี่เบื่อหนูแล้วใช่ไหมคะ..อุ๊บ!!” ร่างเล็กพยายามจะพูดเสียงดังแต่ถูกโยชินเอามือปิดปากเอาไว้ เกรงว่าใครที่อยู่ข้างนอกห้องน้ำนั้นจะได้ยิน

“กลับบ้าน” สายตาคมส่งมายังใบหน้าสวยที่ดูเหมือนคล้ายจะหลับตานั้น

“ไม่ !! ถ้าพี่ไม่กิน หนูไปให้คนอื่นกินก็ได้” ญารินพยายามสะบัดตัวเองออกแล้วหันหลังจะเปิดประตูห้องน้ำออกไปนั้น

ควับ!! อุ๊ย!! อื้อ..ปล่อยนะคะ” เสียงอ้อแอ้ดังมาจากใบหน้าสาวที่กำลังซุกอยู่ที่หน้าอกแกร่งของเขานั้น โยชินพยายามระงับอารมณ์เมื่อได้ยินประโยคนั้น

“หึ….” โยชินจ้องหน้าเจ้าหล่อนนิ่ง แต่ใช่ว่านางจะสำนึก กลับยิ้มหวานแบบอ่อยๆ แล้วยกมือขึ้นโอบรอบคออีกครั้ง

“ถ้าอย่างนั้นก็กินหนูสิคะ” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้นพรางแหงนคอขึ้นเพื่อยั่วยวนเขา โยชินมองท่าทีของหญิงสาว เขาถึงกลับกลืนน้ำลาย ใบหน้าสวยค่อยๆก้มลงไปซุกไซ้อยู่กับสองเต้าเต่งที่ปูดโปนออกมาเกาะอกสีดำสนิท ญารินดึงเกาะอกของตัวเองมากองอยู่ที่เอวคอดด้วย ความอดทนของเขามันขาดผึง เมื่อคนตัวเล็กตรงหน้าอ่อยเขาจนทำให้เขาอดทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ใบหน้าหล่อนราวเทพบุตรนั้นก้มลงต่ำ เขามุดหน้าเข้าหาก้อนเนื้ออวบอิ่มอย่างรวดเร็ว

“อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์” เสียงหวานดังมาจากลำคอระหงส์ ใบหน้าสวยเงยหน้าร้องครางออกมาเบาๆ อกอิ่มแอ่นขึ้นสู้ปากเขาเลยก็ว่าได้ ก้อนเนื้อปูดถูกป้อนเข้าปากอิ่มนั้น โยชินออกแรงดูดดึงตุ่มไตที่ชูชั้นเชื้อเชิญ เขาไม่นึกว่าเด็กนี่จะร้อนแรงได้ถึงเพียงนี้ มือเล็กค่อยๆไล่ลงต่ำ เนื้อนูนใต้กระโปงนั้นเจ้าหล่อนเป็นคนต้องการให้กินเอง โยชินค่อยๆลูบมือเล็กไปตามต้นขาสวย และเมื่อกระโปรงนั้นมันเกะกะ มือหน้าจึงถลกเปิดขึ้นไปกองรวมกันอยู่บนเอวกิ่วจากนั้นชั้นในตัวบางก็ถูกรูดลงไปอยู่ตรงหัวเข่านั้น

“อ๊ะ อ๊ะ พี่โยชินขา อื้อ อ่าส์” ร่างเล็กเงยหน้าร้องครางเมื่อร่องสวยสัมผัสกับนิ้วยาวของเขา กลีบเนื้ออูมของหล่อนถูกเขาแหวกอย่างชำนาญ รอยแยกตรงส่วนนั้นจึงตกอยู่ในเงื้อมมือของเขาเป็นที่เรียบร้อย หญิงสาวเกร็งขมิบถี่ๆเมื่อติ่งเนื้อถูกเขากดอยู่อย่างนั้น

“อื้ม จ๊วบ อื้ม จ๊าบ” โยชินออกแรงดูดดึงก้อนเนื้อหยุ่นเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อยจมูกโด่งกับปากหยักสัมพันธ์กันเป็นที่สุด มือข้างที่ว่างเว้นก็เคล้นคลึงเนื้อหยุ่นที่อวบอัดอย่างเมาส์มัน

“อ่าส์พี่ขา หนูสะ อึก อึก อ่าส์” เสียงหวานร้องบอกเขา ขณะที่มือของหล่อนยังคงโอบรอบคอของเขาอยู่นั้น

“ชอบป่าว” เสียงแหบพร่าเอ่ย ก่อนที่ร่างแกร่งจะพาตัวเองก้มลงไปหาจุดสนใจที่อยู่เบื้องล่าง ความเปียกชุ่มทำให้นิ้วเรียวจำต้องผละออก โดยแทนที่ด้วยสิ่งที่ไวต่อรสชาตินั้น สายตาคมเหลือบมองเจ้าหล่อนก็อมยิ้ม เมื่อกายสาวดิ้นเร่าๆ เขายิ่งชอบใจเป็นที่สุด

“อ๊ะ อะ พี่โยชิน อ่าส์ อ่าส์” ญารินไม่เป็นตัวของตัวเองอีกแล้ว กายสาวของหล่อนร้อนระอุขึ้นทุกขณะเหมือนกับน้ำในกายที่ค่อยๆเดือดปุดๆจนเห็นได้ชัดนั้น ผิวสวยสีขาวขึ้นสีแดงระเรื่อ หล่อนจำต้องขยับเพื่อให้หลังพิงพนังห้องน้ำ โชคดีที่ห้องน้ำที่ผับหรูนั้นมันหรูไปซะทุกกระเบียดนิ้ว พื้นที่ตรงนี้จึงเพียงพอที่จะให้ทั้งสองร่วมกิจกรรมกันนั้น

“อื้ม หวานมันส์จัง” โยชินครางชิดเนินสาว ขณะที่นิ้วขาวก็ลูบไล้ต้นขาสวยและบีบเคล้นสะโพกผายของหล่อนอยู่อย่างหนักหน่วง

“อ๊ะ อร่อยไหมคะพี่ขา อ่าส์” ไม่รู้ไปโดนตัวไหนมาญารินถึงได้กล้าพูดเช่นนั้น หล่อนกลับไม่พูดป่าว ขาเรียวของหล่อนข้างหนึ่งกลับยกวางไว้กับโถที่มีฝาปิดนั้น

“อื้ม ไม่บอก อ่าส์” โยชินอมยิ้ม พร้อมกับรีบมุดหน้าเข้าไปหาร่องสวยที่ผลิบานอยู่ตรงหน้านั้น ลิ้นร้ายปาดเลียก่อนที่จะส่งนิ้วยาวเข้าไปด้านในสองนิ้ว กลีบเนื้อสดที่เสียดสีกับนิ้วร้ายของหล่อนมองแล้วน่าเสียวซ่าน น้ำหวานในกายสาวค่อยๆไหลเคลือบนิ้วของหล่อนทั้งสองข้างนั้น โยชินดึงนิ้วมันเดข้าออกตามจังหวะรักนั่น

“อ๊ะ อ๊ะ พี่คะ หนูเสียวอ่าส์ ” ร่างเล็กบิดเร้าไปมาอยู่อย่างนั้นพรางฝ่ามือก็เคล้นคลึงยอดอกตัวเองไปมา ดวงหน้าสวยหลับพริ้มอย่างเคลิบเคลิ้ม

“อื้ม จ๊วบ อื้ม อ่าส์ ” เสียงครางดังจากลำคอของคนด้านล่าง ขณะที่นิ้วร้ายก็ไม่หยุดทำหน้าที่ผนังภายในที่ร้อนระอุมันทำให้ขอบร่องสวยขมิบนิ้วของหล่อนไปมาถี่ๆ

“อ๊ะ อ๊ะ พี่โยชินขาหนู หนูเสียวจนจะขาดใจแล้วคะ” ใบหน้าสวยร้องครางพรางร่างสาวตอดรัดนิ้วของเขาอย่างแรง เสียงเขาห่อลิ้นปาดเล็มเลียติ่งเนื้อดังขึ้นๆ เสียงนิ้วร้ายที่ทำหน้าที่จ้วงร่างสวยก็ไม่ขาดตกบกพร่าง

“สวบ สวบ สวบ สวบ !!!!!” ไม่มีเสียงใดเอ่ยขึ้นนอกจากเสียงนิ้วร้ายทำหน้าที่ส่งเจ้าหล่อนขึ้นสวรรค์

“อ๊ะ อ๊ะ พี่ขา อ๊ะ อ๊ะ อ๊ายยยยย” ไม่นานนักเสียงร้องอย่างสุขสมก็ดังขึ้นมาจากร่างสวยที่เกร็งกระดุกอยู่นั้น ดวงตาหวานปรือมองคนด้านล่าง ใบหน้าสวยร้อนผ่าว เมื่อเห็นน้ำสีขาวใสเลอะเปรอะเปื้อนใบหน้าของเขาอยู่นั้น

“อ๊ะ อ๊ะ หนูขอโทษค่ะ” เสียงกระเส่าเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา สายตาหวานมองใบหน้าเขาอย่างรักใคร่ อย่างน้อยวันนี้หล่อนก็ไม่ถูกเขาเทแล้ว เขากินหล่อนแล้ว เขาไม่เบื่อหล่อนแล้ว แค่นี้หล่อนก็พอใจแล้ว

“พี่ยังไม่ยกโทษให้ กลับบ้านไปไถ่โทษด้วย” โยชินเอ่ยเสียงเข้ม จากนั้นก็จับร่างเล็กใส่เสื้อผ้า แล้วช้อนร่างบางขึ้น อาศัยจังหวะปลอดคนออกมาจากห้องน้ำนั้น จับร่างเล็กไปนั่งรออยู่ที่รถ

“อื้อ จะไปไหนคะพี่โยชิน อื้อ” ญารินพยายามถามคนที่เอื้อมตัวมารัดเข็มขัดให้หล่อนนั้น

“กลับคอนโด นั่งรออยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวพี่มา” เสียงเข้มของเขาเปล่งออกมาพลางมองเข้าไปด้านในผับ จากนั้นก็รีบเดินเข้าไปข้างในแล้วออกมาพร้อมกับกระเป๋าสะพาย เขาไม่รู้หรอกว่าศศิพูดอะไร แต่ที่รู้คือตอนนี้ขอพาเด็กคนนี้กลับไปกินที่บ้านต่อ เพราะไม่เช่นนั้นหล่อนจะเอาไปให้ใครกินก็ไม่รู้ ซึ่งไม่มีวันยอมให้ใครมากินขนมหวานถ้วยเดียวกับแน่

ทางด้านศศิ หญิงสาวนั่งงงเล็กน้อยเมื่อโยชินมาบอกกับหล่อนว่ามีธุระและขอตัวกลับก่อน อีกอย่างพรุ่งนี้เช้ามีงานด้วยเหรอ ที่หล่อนเช็คตารางงานพรุ่งนี้วันออฟไม่ใช่เหรอ หล่อนเกาหัวตัวเองบอย่างไม่เข้าใจ ก็ช่างเหอะ เพราะหล่อนกับโยชินยังมีเวลากันอีกนาน หล่อนขอดูท่าทีเขาก่อนแล้วกัน แต่ที่แน่ๆ จริตมารยาของหล่อนยังใช้กับเขาได้เป็นอย่างดี หล่อนมั่นใจตัวเอง

****************

ตุ๊บ!! “อุ๊ยพี่คะ อื้อ เบาๆหน่อยสิหนูเจ็บนะคะ” ญารินยังพูดด้วยท่าทีที่ยั่วยวน ขณะที่รู้สึกเหมือนเขาเหวี่ยงหล่อนให้ล้มลงกับเตียงกว้าง

“หึ หากคราวหลังไปเที่ยวโดยไม่บอกจะเจ็บยิ่งกว่านี้แน่”โยชินเอ่ยเสียงต่ำ พลางหันหลังไปวางของที่กระจกนั้น

“อื้อ หากคราวหลังพี่เทหนูอีก หนูก็จะไปเที่ยวอีก” ญารินไปยืนยิ้มเจ้าเล่ห์ข้างหลังเขา แต่พอเขาหันมาหล่อนกลับยิ้มหวานแล้วเข้าสวมกอด

“หนูรักพี่โยชินนะคะ อย่าทิ้งหนูนะคะ”หล่อนเงยหน้ามองเขาแล้วส่งสายตาอ้อนวอน โยชินก้มมองเจ้าหล่อนแล้วชะงัก รู้สึกชอบใจกับประโยคที่ได้ฟัง

“อื้อ ไม่รับปาก หากดื้อก็อาจเททิ้งเลยก็ได้” ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นว่าคนเมาเริ่มไม่ค่อยมีสตินั้น

“หนูไม่ดื้อค่ะ หนูจะเชื่อฟังพี่โยชิน” ด้วยความรักที่หล่อนมีให้กับเขาเต็มหัวใจ ร่างเล็กจึงรีบกอดเขาเอาไว้แน่น ทำเอาโยชินนึกเอ็นดูในความน่ารักของเจ้าหล่อนนี้ เขาดันร่างบางนั้นออกห่างแล้วอมยิ้ม

“หากเชื่อฟังพี่ ตอนนี้พี่ขอสั่งให้ไปนอนได้แล้ว”

“อื้อ ไม่เอาค่ะ หนูอยากนอนกับพี่โยชิน อยากกอดพี่โยชิน แล้วก็อยาก....” มันเข้าทางโยชินเป็นที่สุด รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏขึ้น เมื่อเด็กสาวดึงมือเขาให้เดินตามไปนอนด้านบนเตียง จากนั้นเจ้าหล่อนกับแก้ผ้าออกจนหมด แถมยังหันมาถอดเสื้อผ้าให้เขา เด็กนี้แสบเป็นบ้าเลย รู้ว่าว่าทำแบบนี้อารมณ์ของเขามันกำลังจะระเบิดอยู่แล้ว โยชินมองเจ้าหล่อนด้วยความหลงใหล

“พี่กินหนูอีกนะคะ หนูชอบเวลาพี่กินหนู” เด็กสาวไม่พูดป่าว หล่อนกลับไปนั่งแยกขาพรางกรีดนิ้วยาวลงร่องสวยของตัวเองเพื่อเชื้อเชิญให้เขากินตามที่หล่อนบอกนั้น

“หึ พี่จะกินให้ท้องแตกเลย”

“อ๊ะ อ่าส์ ถ้าพี่ไหว หนูก็ไหวค่ะ”

“อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์ ” สิ้นเสียงพูดคือเสียงครางของร่างบางทั้งสองนั้น สองหนุ่มสาวคลอเคลียนัวเนียกันอยู่อย่างนั้น ทั้งสองร่างเกือบจะหลอมกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน ญารินสุขใจที่ได้อยู่กับเขาแบบนี้ หากแม้นอนาคตจะเป็นเช่นไรค่อยว่ากัน ตอนนี้ขอมีความสุขกับเขาก่อน หญิงสาวคิดอย่างสุขใจ...>>>>>