-KRİSTEN
Karanlık ormanda hiç bilmediğim taraflara ilerlerken oldukça hızlıydım. Ana yola çıkabilirsem işim kolaydı. Sorun ana yola çıkmaktaydı. Çünkü ne tarafa doğru deli gibi koştuğumu bilmiyordum. Yıldızların ve ayın ışıltısının etrafı aydınlatışından yardım almaya çalışıyordum o kadar. Elbisemin tülleri ayağıma geçiyordu. Bu yüzden bir an olsun duraksadım ve alt kısmını parçalayarak kısalttım. Fakat o sırada bağırmamak için dişlerimi sıkıyordum... Ellerim titriyordu. Aklım ve kalbim arasında gidip geliyordum sanki. Az önce Bruce'u öldürdüğüm aklıma geldikçe yutkunamıyordum. Ama bunu düşünmemem lazımdı değil mi? Ben... Ben onu öldürmemiştim, kendi hayatımı kurtarmıştım. O ölmeseydi ben ölecektim belki de... Derin bir nefes almaya çalıştım göz yaşlarımı elimin tersiyle silerken, sonrad
