Kanatlarına bir hayat yüklenmiş ve doğaya bırakılmış bir göçmen kuş gibiydi yüreğim. Sadece içgüdüsel bir dürtü ile belkide yarım ve eksik kalacak bir bilinmezliğe doğru yol almaya koyulmuştum. Çırpınan kanatların rotası belliydi AŞK....
Bu çok bilinmezli, yolculukta En engin denizleri okyanusları aşmış, uçsuz bucaksız ve hiçbir zaman bitmeyecek gibi görünen gök yüzüne meydan okurcasına hiç durmaksızın kanat çırpmış, en tekinsiz fırtınalara meydan okuyup, ıssız sularda hayatı kovalamış, hissizleşmiş, yorgun düşmüş, takatsiz kalmıştım. Bazen kanatlarım çırpınmayı bırakmış, açılmamıştı.... Böyle zamanlarda içime taşıdığım umutla, yüreğimde taşıdığım inançtan güç almış bir karıncanın sırtında taşıdığı yükten utanıp, daha fazla gayret etmiş, ayağıma çelme takanlara ne kadar iyi bir denge sağl
