“Ipe!” ang tawag ni Kanor kay Ipe sa kubo ngunit walang sumasagot.
“Hindi lang yata bulag ang nakatira sa bahay na ito kung hindi bingi pa?” bulong ni Kanor dahil naka ilang tawag na siya sa pangalan ni Ipe ngunit wala talagang sumasagot.
Nakasarado ang kubo kaya naman hindi niya masilip ang pinto o bintana kung may tao sa loob kaya nagpasya siyang umikot sa likod.
“Nilayasan na yata ako ng mag-amang yon at tinangay lang ang mga pagkain na ibinigay ko sa kanila, ha?” ani pa ni Kanor na pinaghihinalaang na baka kaya walang sumasagot sa kanya ay wala na ang mag-ama sa loob ng kubo.
Ngunit ng umikot siya sa likod at natapat sa maliit na banyo na tanging lumang mga pawid ng niyog at nalalagas na ang nagsisilbing dingding ay nakarinig siya na parang humihimig habang may talamsik ng tubig.
Si Uella ang nasa loob ng banyo at kumakanta ng mahina habang naliligo.
“Narito naman pala ang bulag na anak ni Ipe,” bulong ni Kanor at tangka na sanang aalis ng mahagip ng mga mata ang isang maliit at masikip lamang na butas ngunit nakikita ang tao sa loob ng banyo.
Nakatalikod si Uella kung nasaan ang maliit na butas at walang kamalay-malay ang bulag na dalaga na may mga mata ng nakatitig sa kanyang hubad na katawan.
Walang kahit na anong suot ang dalaga habang naliligo gamit lang ang tabo.
Napalunok ng laway si Kanor dahil sa magandang tanawin na nakikita.
“May itinatago pa lang maganda at makinis na katawan itong bulag na ito,” sabi sa isip ni Kanor at maingat pa na lumapit sa butas ng banyo para lalo pang makita ang hubad na katawan ng dalagang si Uella.
Si Uella, kahit bulag ay maingat na kinakapa ang mga dapat niyang gamitin gaya ng sabong pampaligo na ngayon ay dahan-dahan niyang ipinapahid sa buo niyang katawan.
Una ay sa leeg pababa sa kanyang malulusog na dibdib at ganun na lang ang panlalaki ng mga mata ni Kanor ng biglang humarap sa kanya ang bulag na dalaga habang sinasabunan nito ang pang itaas na bahagi ng katawan.
Nanuyo ang lalamunan ni Kanor dahil takam na takam sa hubad na katawan ng dalaga lalo sa malulusog nitong dibdib na tayong-tayo na para bang humahalina na ito ay kay sarap lamasin at sipsipin ang dungot nitong katulad ng makopa na kulay rosas.
Naramdaman ni Kanor na sumikip ang suot niyang pantalon at bahagyang kumislot na ang kanyang p*********i na nais na yatang kumawala sa loob ng kanyang suot na brief.
“Kalma ka lang,” sabi sa isip ni Kanor sabay hawak sa kanyang p*********i na naninigas na.
Maya-maya ay ang ibabanga bahagi ng katawan ni Uella ang kanyang hinahaguran ng mabangong sabon. Ang malulusog niyang mga hita ay bahagya pa niyang ibinubuka para masabon ang kanyang singit kaya naman lalong nanuyo ang lalamunan ni Kanor na hindi na alam ang gagawin para mapakalma ang kanyang alaga na tigas na tigas na at nais ng magwala.
Hindi na nga nakatiis pa si Kanor at may pagmamadali na inalis sa pagkakasinturon ang pantalon at dinukot sa loob nito ang kanyang alaga at saka hinawakan at ikinulong sa kanyang kanang palad habang nakatingin kay Uella na tila pa rin nang aakit sa paraan ng kanyang paliligo.
Ang bahayang paghimas ni Kanor sa kanyang alaga ay bumilis ng bumilis at napapapikit pa talaga siya sa sa kung anong libog at sarap na nararamdaman habang nakaharap kay Uella na nagbabanlaw na ng sinabunan na katawan.
“Ah, ang sarap!” impit na sabi ni Kanor ng maramdaman ng nasasarapan at lalabasan.
Walang tigil niyang sinalsal ang p*********i at namumungay na ang mga mata na nakatingin sa walang muwang na naliligong dalaga na siya ay pinananood at pinagsasalsalan na ari ng among lalaki ng kangyang ama.
“Umh! Lalabasan ba akohhhh,” bulong na naman ni Kanor at saka na nga naglakat ang malagkit at puting likido sa kanyang kamay.
“Tangna! Nakaraos ako ng ganito!” aniya pa sa sarili sa pamamagitan ng kanyang sarili.
Si Uella ay tapos na rin maligo at nagsisimula na rin magsuot ng kanyang mga damit.
Si Kanor ay dahan-dahan ng humahakbang palayo ngunit sa kanyang pag-atras ay matatamaan niya ang isang lumang kaserola na ginawang kainan ng manok na tumama sa bato kaya lumikha ng ingay.
“Sino yan?! May tao ba diyan?!” si Uella na nagulat dahil sa ingay na narinig.
Si Kanor ay parang naistatwa sa kinatatayuan at halos hindi humihinga para hindi maramdaman ng dalaga na sinilipan na may ibang tao sa paligid.
“May tao ba diyan?” ulit na tanong ni Uella na kumakapa sa gilid ng banyo para kunin ang kanyang maliit na patpat na kahoy na ginagamit sa kanyang paglalakad.
“Baka aso lang na naghahanap ng pagkain. Sorry aso pero wala akong mabibigay na pagkain sayo. Kapag may natira na lang sa de lata na ulam namin ni tatay ay maglalagay ako diyan sa kaserola,” ani ni Uella sa pag-aakalang aso ang naging sanhi ng pag-iingay ng lumang kaserola.
Nang makapasok na sa kubo si Uella ay saka lang nakakilos at nakahinga si Kanor at saka na nga naglakad papalayo para umuwi na sa kanyang bahay.
“Mang Kanor, kanina pa kita hinihintay,” biglang sulpot ni Ipe sa kung saan kaya naman parang nagulat si Kanor na naglalakad.
“Anak ng!” bulalas pa ni Kanor dahil talagang nagulat siya sa biglang pagsasalita at pagpapakita ni Ipe.
“Nagulat ka ho yata, Mang Kanor? Pasensya na at dadalhin ko lang sana sayo itong mga saging na aking tiniba. Kanina pa nga kita hinihintay saan ho ba kayo galing?” tanong at pagpapaliwanag ni Ipe at tinuro ang mga saging saba na nakalagay sa sako ang iba at may isa pa siyang buhat.
“Ha? Diyan lang sa labas. May pinuntahan lamang ako,” ang hindi malamang pagdadahilan ni Kanor dahil ang totoo ay may ginawa siyang kasalanan sa anak na dalaga ni Ipe.
“Ganun ho ba? Mukhang nainitan yata kayo sa labas? Namumutla ho kayo at butil-butil ang pawis,” pagpuna pa ni Ipe sa mukha ng amo.
Kinabahan si Kanor dahil baka malaman ni Ipe ang kanyang malaswang ginawa.
“Siguro nga. Mabuti pa ay ilagay mo na lang ang mga dala mo sa bodega at umuwi ka na sa kubo niyo at baka kailangan ka na ng anak mo,” pa simpleng pagtaboy ni Kanor sa tatay ni Uella na kanyang pinagsalsalan habang naliligo.
"Sige ho, Mang Kanor at oras pa naman ng paliligo ng anak ko at baka may makapasok na ibang tao sa rancho at silipan o kaya ay gawan ng masama ang anak ko," sang-ayon pa ni Ipe at saka na tumalima sa amo.