Vedat
Gülay’ı konağa götürdüğümde evde sanki kimse yok gibiydi. Kahya’ya “Kimse yok mu?” diye sordum.
“Bir davet varmış ağam. Fırat ağam eve geldiğinizde sizinde hazırlanıp davete gelmenizi iletmemi istedi.”
“Ne davetiymiş bu?”
“Valla ağam davetiye burada. Daha gerisini bilmem.”
Davetiyeyi alıp inceledim. Aile dostumuzun nişan davetiydi.
“Gidecek misin?” diye soran Gülay’a döndüm.
“Birlikte gideceğiz. Hazırlanıp çıkalım.”
“Ama ben hastayım. Gelmesem olmaz mı?”
“Çok kalmayız. Tebrik eder döneriz.”
Gülay daha fazla nazlanmayıp durumu kabullendi.
***
Nerde kaldı bu kadın? Sanki kendi nişanına hazırlanıyor! Nerdeyse yarım saattir salonda oturmuş Gülay’ın teşrif etmesini bekliyordum. Benim hazırlanmam sadece beş dakikamı almıştı.
Nihayet topuklu ayakkabı sesi geldiğinde koltukt
