ผมร้องเรียกชื่อแกสตันและพยายามจะเปิดประตูรถ แต่ทำยังไงก็เปิดไม่ออก ผมหันดูทีมช่วยเหลือก็ยังมาไม่ถึง มัวทำบ้าอะไรอยู่วะ
เพื่อน ๆ แกสตันก็พยายามแงะประตูรถเพื่อทำการช่วยเหลือ แต่ตัวผมกระวนกระวายจนรอไม่ไหวจึงวิ่งไปยังประตูด้านข้างคนขับแล้วถอดเสื้อตัวเองมาพันแขนไว้ จากนั้นก็
ปึก! ปึก!
เชี่ยเอ๊ย! ทำไมในหนังมันดูทำง่ายจังวะ
ผมพยายามใช้ข้อศอกที่พันเสื้อไว้กระแทกไปที่กระจกรถเต็มแรง แต่ผลที่ได้คือเจ็บ
"นี่มันกระจกแบบหนา ไม่แตกง่าย ๆ แบบนั้นหรอกไอ้น้อง! " เพื่อนแกสตันคนหนึ่งตะโกนบอกผมเสียงดังลั่น ขอบคุณที่บอกครับ แต่ถ้าบอกเร็วกว่านี้จะขอบพระคุณอย่างสูง
ผมล้มเลิกความคิดที่จะโชว์แมนอย่างพระเอกหนังแล้วใส่เสื้อกลับไปตามเดิม พลันก็มีเสียงฮือฮาจากผู้ชมในสนาม ผมจึงอ้อมไปฝั่งคนขับอีกครั้ง
แกสตันถีบประตูออกมาแล้ว ย้ำว่าถีบ! เพื่อน ๆ เขาจึงล้อมวงเข้าหาเพื่อถามไถ่อาการ แต่ไม่มีคำพูดใด ๆ ออกจากปากอีกฝ่
