Yazardan
Asya’nın sözleriyle Emre’nin gözleri faltaşı gibi açıldı.
Çevresindeki konuşmalar, fısıldaşmalar kulaklarına uğultu gibi geliyordu.
Bir bıçak darbesi olmadan yaralanıp acı çekmek buydu galiba. Ne kadar haklı olduğunu düşünürken Asya’nın yanındaki çocuğa saldırırken, arkasında hıçkırarak kalakalmış Hülya’yı hiç düşünmemişti.
Şu an arkasına bakmadan buradan kaçmak istiyordu; ama Hülya’yı bu kadar insanın içinde bırakıp gitmek yapabileceği bir şey değildi.
Asya’yı hâlâ bu kadar seviyorken yanındaki çocuğu gördüğünde kıskançlık krizine girebiliyordu. Ne yapacağına karar veremeden öylece kalakaldı. Gözlerini Asya’nın yüzünden çekemiyor, içi parçalandıkça hâlâ onun dünyadaki en güzel insan olduğunu düşünüyordu. Onun sevgisi Emre’nin hakkıydı, sanki birisi elinden çalmış gibiydi.
D
