ACES MISSION S2

CHAPTER 5

AZA POV

"Eiiiihh!? Hehe! Hehe! "

Ang cute nila!!!!

Nakaindian sit ako ngayon sa floor habang tinitingnan sila. While my twin brother are playing like a carabao and sometimes horse.

They playing lots of sound and of course back ride sila kaya tuwang tuwa ang mga kapatid ko.

"Bwahahahahaha!!! "

Napatawa ako ng malaglag ang isa sa kanila.

They are so cute!!!! Promise!

But lahhhh!!!!

They are starring at me na iehhh!!!

Nanlilisik pa ang mga mata nila.

Ahhhaaaiiist!

They look like Aldric ohhh fuckkkk!

"Hehe! "

Halaaaahhhh Aza... tatlo na silang Aldric!

Parang unfair.....!?

"Hi!? Ang cutie cute, kay ate naman...." bati ko.

Pero esnabero ang mga pig!?

Mga putakte!

Nakakaluko na close na agad silang tatlo.

Ahhhhh!!!!

Gusto ko ng babaeng kapatid!!!

Seeeee..... See!? Si Aldric may kalaro! Ako wala!!!

"Aimilios! Alexander! Im your ate too eiiihhhh!!!! " sigaw ko pero wahhhh epekto!!!!

Ayaw talaga nila akong pansinin....

Mga choooosssy haning yawa.....

I also have one brother pa, its Alcibiades.

See, see, see!!! Ako lang ang girl!!!

"Lola! Call mo si mama please!!!" naiiyak kong pakiusap kay lola.

"Segi dhay! wait! oke!? "

At agad naman ibinigay sakin ni lola ang phone.

"Naku dhay, sabihin mo gawa pa sila ng isa bah ha oke! At baka makababae na oke? " bulong sakin ni lola.

At nakita ko si lolo Andrew na sinang-ayunan ang sinabi ng lola.

"Hello!? "

"Mama!" ng bigla kong narinig ang boses ni mama ko.

"Ma.... Hindi naman ako pinapansin ng kambal ehhhh! Si Aldric lang! They are playing now and they don't want me to play with them! Gawa ka uli.... Girl naman kasi, kakainis sila... iniinggit ako! " sumbong ko at magsisimula na akong magdradrama ng marinig ko si papa.

"Sweetie this is papa! Nasaan kayo anak!? Shhhiiit!!! Yung mga kapatid nyo ha please wag nyo pababayaan! Yaaaaaawaaaaa!!! " then I heard papa's crying na.

"Bring back my kids nyahhhhhhh!!! Andrew!!!!! " -papa

Papaano ako iiyak!?

Magsusumbong ako eiiih!

Aiiiissssht!!!!

Then naririnig ko ang atungal ng papa ko saying pesteng yawa and animal and kling klang sound.

Lahhhhh!!! Nagwawala.

That's my father eiiih!

Napakabadmouth talaga nya.

Dati dati todo advice sya sakin na don't say this! Dont say that but f**k, but his the one who saying that too!

And now....

He cursing my grand-pere while my grand-pere ay ang lapad ng pagkakangiti.

Very very angry na si papa.

Poor papa eihhh ....

"Hello sweetie... Kayo na ni Aldric ang bahala sa kapatid nyo ha.... You know what to do okay... Mahalin mo mga kapatid mo Aza anak ha. " boses ni mama na super lungkot.

"Mama.... "

"I miss you sweetie. I miss you all and we love you all so much. Always remember that, okay!? Don't worry about your papa, he gonna be fine soon. Bye sweetie ."

"Eiiihhh!? "

Eh paano yung request kong isa pang baby girl!!!?

Ahhhhhh!!! Di pa ako tapos makipag-usap eh!!!

Papa kasi eiiih!!!!!

TYRON POV

This is bulllshhhhiiit!!!! Three years ng hindi ibinabalik ang Aza at Aldric ko!!! And then my twin son nanaman!!!!

Yawa! Yawa! Pesteng animal na tarantado yun!!!!

That Andrew!

"Nyaahhhhhh!!!! " sigaw ko.

Hindi ko alam kung bakit nandito pa ang dalawang nanny ng anak ko!

24 hours na ang lumipas at wala pa talaga akong tulog simula ng hindi ko makita sa buong sulok ng bahay ang kambal ko.

"I fired both of you already right!?" tanong ko sa dalawang nanny na parang ewan na nakatayo sa harapan namin.

"Sir joke lang po yun diba!? Di naman po nawawala ang kambal, hiniram lang po nung lolo? ibabalik din po sila di ba? "

"Eiiihhh!? "

Hiniram lang daw ng lolo!?

Nakaw yun! Mga utak galunggong! Aaaiiiissshhht!!!! Masisiraan na ako ng ulo!

May hiram bang tatlong taon na mahigit nakakalipas, di parin binabalik yung Aza at Aldric ko. Hiram lang rin ang paalam sakin nunnnnnn!!!! but until now... tang ina wala.

Putang inang hiram yan!

Tapos yung kambal kong Alexander at Aimilios naman.... Huhhhh!

Hiram daw.... hiram lang daw yawa......

" So your fired. Can't you see? Wala na kayong aalagaan dito dahil pinadala nyo na sa ibang lupalop ng mundo ang mga anak ko! Years ang hiraman na tinutukoy ng lolo nila mga animal! Mga yawaa! Anong karapatan nyong magpahiram ng mga anak ko without our permission eiiihhh!!! " nanghihina kong sigaw sa dalawang kasambahay na nag-aalaga sa kambal ko habang sumisikip ang dibdib ko.

Ang tatanga nila.

Mga puting kano lang.... kumire na!?

Ang lalandi .... - eiiih!

Yeaaahhh mga puting kano lang ang dumating humaliparot na agad ang mga puta!? Tang-ina, pinag-aagawan pa nila at baka daw sila yumaman!?

Magkaroon ng magandang lahi!?

Mga pesteng yawa!!! Hindi lahat ng kano mayayaman!!!! At hindi lahat ng mga kano maganda ang lahi!!!! Yawa talaga.

Nakita ko si Adira na tahimik na umalis sa kinaroroonan namin.

Hindi pa siya umiimik sakin mula kahapon. Pero kahapon pa matamlay ang mga mata nya. Puyat rin siya dahil sa nakita ko siya kagabi na umiiyak habang yapos nya ang picture frame ng mga anak namin.

Shiiit!!!!

My wife is innocent. Alam ko yun pero bakit pakiramdam ko ay alam nyang mangyayari rin muli ito.

Inisang lagok ko ngayon ang hawak kong baso ng alak saka ko itinapon.

Hinarap ko si Ferno.

"Ferno, send this two lady back to there agency. Wala ng nangangailangan ng kanilang serbisyo dito! " at pagsasabi ko nito ay sinundan ko na ang asawa ko.

Nakita ko syang nasa loob ng kuna ni Alcibiades.

Ipinagkasya nya ang sarili nya sa loob at tahimik na umiiyak.

"Baby...." bati ko.

"Ty... Sorry.... " sagot nya na hindi tumitingin sakin.

Hindi ko alam kung para saan ang sorry na yun.

"Impaks.... " at kinuha ko sya sa kuna.

Dinala ko sya sa sarili naming kama at doon ko sya inihiga at niyakap.

"Im sorry... Di mo sana nararanasan toh Ty kung nakapangasawa ka lang ng normal na babae at hindi katulad kong isang Jones. Hindi ako nag-ingat Ty... Im sorry... Hinayaan ko nalang sana kayo ni Aza.... "

Lumuluha ang kanyang mga mata na sinasabi nya ito sa akin. Nasaktan ako sa mga sinabi nya na parang pinagsisisihan nya na naging kami

"Baby, bakit mo sinasabi yan? Wala akong pinagsisisihan na naging asawa kita impaks. Mahal kita noon pa, alam mo yan. Hindi ko lang talaga maintindihan na bakit nadadamay ang mga anak natin. "

"Dahil salin Ty... dahil may dugo silang nagmumula sakin... Im sorry... Dahil hanggang ngayon ay hindi mo parin ako nakikilala. "

"Bakit baby!? Kailangan ba talagang kilalanin pa kita? Hindi ba sapat na nagmamahalan lang tayo!?"

At umiling ito. Saka ito tumalikod sakin sa pagkakahiga.

Naguguluhan parin ako. Nakakausap ko ang mga anak ko pero isang beses lang sa isang buwan.

Sinasabi nila na okay lang sila kaya panatag narin kahit papaano ang loob ko pero yung mawala nanaman ang kambal ko ay halos di ko na kayanin.

Namalayan ko na lamang ay nakatulog na siya sa braso ko. Pagod sya... Pagod rin ako. Kaya di ko narin namalayang nakayakap akong nakatulog narin sa tabi nya.

At kinabukasan dalawa na kaming uligaga dahil ang anak naman naming si Alcibiades ang nawawala.

"Papan! " dinig kong sigaw ni Adira na punong puno ng galit at iyak ng iyak.

At simula ng mawala lahat ng anak namin ni Ady ay halos nawalan na ako ng oras sa asawa ko. Hindi na kami nag uusap at naubos na rin ang oras ko sa kakapahanap sa Andrew Jones na yun.

Ilang beses kong tinangkang itanong kay Ady kung saan ang mundo ng kanyang ama na nauuwe sa pagtatalo naming dalawa pero hindi ko parin siya mapaamin.

Shiiit!!!

Si dad narin ang nag-aasikaso ngayon ng Airlines dahil alam nito ang kinakaharap naming mag-asawa.

Pero mas lalo akong nabaliw ng pati ang asawa ko ay nawala narin sa tabi ko

Iniwan narin ako ng asawa ko!!!

Hinayaan ko narin siyang mawala!

"Ahhhhhhh!!!! Fuckkkk!!!! "