***read and lived a vote and comment***
-
-
-
Ginamit ko ang aking pera upang ipaayos
ang aming bahay at pang ayos ng aking
mga papeles upang makapag abroad,
nang lubusan ko ng makalimutan si
Denver
Nagtungo ako ng Australia at namasukan
bilang DH o Domestic Helfare. Tumagal
ako ng 3 taon at muling umuwi ng
Pilipinas
Pagdating ko sa Airport ay muling nakita
ko ang isang pamilyar na mukha. Si
Denver ang lalaking iyon at nakita ko ang
kanyang ngiti habang kaakbay ang isang
napakagandang babae.
Hanggang sa hindi ko na namalayan
ang pagbalong at pag agos ng luha sa
aking mga mata at habang nakikita ko
kung gaano sya kasaya tila unti nting
dinudurog ang buo kong pagkatao.
Dumating ang aking mga magulang at
sinundo ako ng yakap na napaka higpit
ang kanilang salubong sakin.
Ang akala koy tuluyan ko nang
nakalimutan si Denver pero bakit ako
nasasaktan ng ganito , tanong ko sa aking
sarili.
Pagdating ko nang bahay ay sobrang saya
ko dahil napakalaki ng pinahbago ng
aming bahay.
Kinabukasan pag gising ko ay iniayos
ko na isa isa as ang lahat ng aking mga
gamit . Ag kahuli hulihang bagay na
napą tagal kong iningatan na syang
muli
sa akin ay nagpaluha.
Ipinadala ko na lamang kila Denver ang
aking ipininta kalakip ang isang sulat na
nag sasabing.
May isang babae na nagmahal
sa kanya kahit sa panaginip lang
nakilala, at nagpapasalamat sa lahat.
Alam no Denver akala ko nakalimot
na ako pero hanggang ngayon mahal
parin kita nais ko naring mag paalam
ng tuluyan ay sanay maging masaya
ka sa bagong babae sa buhay mo. Itong
painting na ito ang isang palatandaan
na minahal kita ng mahabang
panahon kahit magkabila ang ating Mundo.
-
-
-
Nagmamahal
Rebbeca.
Thank you po sa pgababasa mag a update po agad Ako kapag nagka time