11 Shocked

1091 Words
"Hello," nakapikit pang tugon ni Xianthel sa kabilang linya. "Barak samahan mo ko," ani Gareth. "Saan? inaantok pako," tugon ni Xianthel na nahihikab pa. "Manila, tanghali na bangon kana," pangungulit ni Gareth. "Anong gagawin mo sa Manila? " tanong ng dalaga. "Ihahatid ko si Anthonette," ani Gareth. "Ouch! sh*t," napqbqlikwas na tugon ni Xianthel. "Barak anuare?" nag alalq naman sa nadinig si Gareth. " Sumasakit ang ulo ko," pagdadahilan ni Xianthel. "Ayan ang dami mo sigurong nainom kagabi, bumangon kana at magshower tapos inom kang paracetamol," anang nag aalalang binata sa kabilang linua, para namang naguilty si Xianthel dahil wala naman talagang masakit sa kanya, gusto lang niyang magdahilan para hindi masamahan si Gareth. "Pass na lang muna ako parekoy ha, si Justine na lang ang isama mo," ani pa ni Xianthel na kuwaring pinatamlay ang tinig.Rinapos na din niya ang tawag dahil baka madagdagan pa ang kasinungalingan nya sa kaibigan, hindi naman kasi siya sanay ng ganoon, sa lahqt ng tao kay Gareth lang sya pinaka honest at wala siyang kahit anong inililihim dito. Peeo sa ngayon ay wala siyang choice, ayae naman niyang kawawain ang sarili niya. Nasasaktan siya tuwing makikitang magkasama sila Gareth at Anthonette, lalo't habang dumadaan ang mga araw ay napapansin niyang nagkakamabutihan na ang mga ito. Kung noong umpisa ay binalak nya talaga na haflangan ang dalawa ay hindi nya din magawa, masaya syang nakikita ang kasiyahan sa mukha ni Gareth, kahit pa nasasaktan siya ay tanggap na nya, kahit hindi padin niya kayang tanggapin si Anthonette para sa best friend niya ay wala namqn siyang magagawa kung ito ang minahal ni Gareth, sana lang ay huwag masaktan ang bewt friend niya. "Saan tayo bro?" tanong ni Justine,pauwi na silang magpinsan matapos na maihatid ng Maynila si Anthonette. "Ikaw bro, may gusto ka bang puntahan?" balik tanong ni Gareth dito. "Ikaw? pwede ding uwi na lang tayo," ani Justine. "Uwi na lang tayo, nakakatamad gumala,saka check ko din si Xianthel," ani Gareth. "Bakit nga pala hindi sumama yon?" tanong ni Justine,madalas kasi magkakasama sila tuwing ihahatid ng Manila si Anthonette. "Masakit daw ang ulo nya,naparami ata inom nun kagabi," tugon ni Gareth habang nakatuon ang tingin sa kalsada. "Are you sure?" makahulugang tanong ni Justine.Nqpabuntong hininga naman si Gareth. "Ewan ko nga ba dun, lately napapansin ko parang laging problemado, besides si Xianrhel paba iindahin ang hang over," ani Gareth. "You're her best friend, kilala mo sya eversince, I'm sure you can figure that out," makahulugang tugon ni Justine na saglit namang ikinalingon ng pinsan.Malalim itong napabuntong hininga. "I don't know, parang hindi ko na sya kilala, bihira na ngang sumama kapag inaaya ko," napapailing na wika ni Gareth. "Don't be so dumb bro! It's so obvious! " si Justine. "Come on bro,what do you mean?" "She's jealous!" ani Justine na ikinabigla naman ni Gareth. "She's what? no...no, I don't think so," napapailing si Gareth. "Bro obvious naman, Xianthel loves you, hindi mo ba nakikita 'yon?" si Justine. " Baka namimisinterpret mo lang bro, masyado lang talaga kaming close ni Xianthel." tugon ni Gareth at nagfocus na lang ito sa pagmamaneho,bagamat sa isang bahagi ng isip nya ay paulit ulit sumasagi ang sinabi ni Justine. "Barak okay ka na ba?" ani Gareth ng madatnan sa garden si Xianthel, dumiretso agad sya sa bahay ng dalaga ng makabalik buhat sa Maynila. "Medyo, bakit aga mo atang nakabalik?" tanong naman ni Xianthel kahit hindi nakatingin sa binata, natutpk ang atensyon nito sa binabasang libro. "Nakakatamad gumala, wala akong makaaway," tugon ni Gareth, hinihintay niya ang pagganti nito, as always, lagi itong gumaganti ng pambubuska sa kanya. "Awayin mo sarili mo,o kaya sanq nagsuntukan kayo ni Justine," ani Xianthel na hindi padin tinitingnan ang kausap. "Wala bang meruenda barak? nagugutom nako," ani Gareth na hinihila pa ang hawak na libro ng dalaga para maagaw ang atensyon nito. "Bakit ba dito ka naghahanap ng merienda? sana yung hinatid mo nagpamerienda sayo!" naiinis na wika ni Xianthel. " Nagmamadali nga akong umuwi,magpamerienda ka nqmqn," pangungulit padin ni Gareth. "Nagmamadali ka palang umuwi bakit dito ka nagpunta,dun ka magmerienda sa bahay nyo!" wika ni Xianthel. "Damot naman neto oh!" ani Gareth. "Ikaw ang madamot, gusto mo ikaw lang ang masaya!" ani Xianthel sabay tayo at tumakbo na ito papalayo. Naiwan namang tigahal si Gareth, anong ibig sabihin ni Xianthel? bakit hindi nya magets? Nahihurapan na talaga siyang intindihin ito, naiiling na lang na naglakad si Gareth palabas ng bahay nila Xianthel. "Ako oa talaga ang madamot? ako na nga ang nagparaya, ibinigay ko na nga sya kay Anthonette." kausap ni Xianthel sa sarili. "Anong pinamigay pinagsasabi mo,hoy hindi sya sayo!" tugon ng isang bahagi niya, "buang kana naman Xianthel,kausap mo na naman saeili mo!" dugtong pa ng dalaga. Sunod sunod na katok ang nagpalingon kay Xianthel, she rolled her eyes, ayaw talaga syang tigilan ni Gareth. "Ano ba parekoy, sabi ng umuwi kana!" sigaw ni Xianthel pagkabukas ng pinto subalit napahiya siya ng ang kanyang ina ang mapagbuksan. "Bakit iha, nag away na naman ba kayo ni Gareth?" tanong ng ginang. "Nope, alam mo naman yun sobrang kulit, nakakainis na," tugon ni Xianthel. "Kayo ang laging magkasama, hanggang ngayon mga asal musmos pa din kayo!" anang ginang. "Kaya nga hindi na nakakatuwa mom, he's so immature," ani Xianthel. "Hay nako,anyway, padating na ang gown mo,maya maya nandito na si Gina,maisusukat mo na,para kung may kailangan ng alteration maayos kaagad," anang ina ni Xianthel. "Kasi naman mom kung wala na lang sanang ganyan mas okay eh," ani Xianthel na napabuntong hininga pa. "Pwede naman, huwag na nating ituloy ang debut party mo," anang ginang. "Really mom?" nanlalaki ang mata sa pagkagulat na wika ng dalaga. "Of course, just let me call your dad, para icancel ang bigbike mo," nakangiting nakakalokong wika ng ginang. "I'm just kidding mom, ang tagal naman ni Gina, excited pa naman ako!" ani Cianthel na nagkukunwari oang tuwang tuwa, bapapqiling naman na nakangiti ang ginang bago ito lumabas ng silid ni Xianthel. "Haizt!" ani Xianthel sabay buntong hininga,Wala na talaga siyang magagawa para pigilan ang party na pinakaaayawan nya, excited naman talaga syang mag eighteen, dahil excited na syang makakuha ng driver's license at makapag long ride na hindi nakikipagpatintero sa mga otiridad.At isa pa ay makakamit na din niya ang pinapangarap na bigbike, sa isiping iyon ay pansamantalang nawala sa isipan ni Xianthel ang tungkol kay Gareth, pinaplano na kaagad niya sa isip kung saan siya unang pupunta, yung gustong gusto niyang gawin na mag long ride kung saan sya maaaring makarating at walang pumipigil sa kanya.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD