Elite Class Complex

Chapter 3 - Sun and Moon

Chapter III – Sun and Moon

Jiro: “sige, subukan mong hawakan siya, at hindi mo na mapapakinabangan tong kamay mo” (marahan na babala ni Jiro kay Girl 3)

Mag kahalong takot at gulat ang naramdaman ng tatlong babaeng nang ha-harass kay Mica.

Girl 3: “teka seryoso ba siya?” (salita sa kanyang isip)

Girl 3: “aray, ang higpit ng pag kakahawak nya sa kamay ko, talaga bang gagawin nya to para lang sa babaeng yan” (salita sa kanyang isip)

Si Girl 1 at Girl 2 naman ay parehon natulala, nagulat at hindi na nakapag salita.

(si Mica habang naka titig kay Jiro)

Mica: “teka bakit siya nandito” (salita sa kanyang isip)

(binaling ang titig sa kamay ni Jiro habang hawak hawak ang braso ni Girl 3)

Mica: “pinigilan nya ung pag sampal sakin” (salita sa kanyang isip)

Mica: “pero bakit nya naman ginawa un?” (salita sa kanyang isip)

(ibinaling ni Mica ang titig nya sa pag kaen nyang siopao na tinapakan ni Girl 3)

Mica: “nasayang lang ung pag kaen ko, gustong gusto ko pa naman un” (muling na lunkot ang muka)

At sa kalagitnaan ng tension, napansin ni Jiro na naka titig si Mica, sa pag kaeng natapon sa sahig.

Girl 1: “Ah Jiro, pasenya na, bitawan mo na si Girl 3, sa totoo nyan hindi pa kami kuma kaen” (sinubukan kapalmahin ang sitwasyon)

Girl 2: “Ah ou nga pala Jiro hindi pa kami kuma kaen, sa totoo nga nyan e, pupunta kami dapat sa Cafeteria, diba? (tumingin kay Girl 1”

Girl 1: “Ah ou tama, tama,”

Jiro: “ganun ba, sige pasenya na kayo at na estorbo ko ung pakikipag kaibigan nyo kay Mica” (ngumiti at binitawan dahan dahan ang kamay ni Girl 3)

Girl 3: “ayus lang” (hinawakan ang kanyang braso na mahigpit na pinisil ni Jiro)

Pag katapos nun ay tinitigan, ni Girl 3 si Jiro sa mata at dahan dahang tumingin kay Mica.

Natawa ng konte si Girl 3 at nag buntong hininga, sabay lumakad at huminto sa likod ni Jiro.

Girl 3: “Jiro, gusto kitang maka usap”

Girl 3: “mag kita tayo mamaya after class”

Girl 3: “sa Silver 2nd Building rooftop” (sabay nag patuloy sa pag lalakad)

Girl 1 at Girl 2: “wait lang hintayin mo kami” (agad na sumunod kay Girl 3 at sabay sabay na lumabas sa silid)

Sa kabilang banda, muling umupo sa upuan nya si Mica, at tahimik na pina pakiramdaman ang paligid.

Walang ibang tao sa loob ng silid kundi siya at si Jiro, na ngayon at bina balot unti unti ng katahimikan.

(Jiro kumuha ng upuan at hinarap sa lamesa ni Mica)

Jiro: “Aus ka lang ba?”

Mica: “Ou ayos lang ako” (marahan nyang tugon”

Jiro: “tapos kana bang kumaen?”

Mica: “Ou tapos na” (kasabay ng pag tunog ng sikmura ni Mica)

Jiro: (napangiti at inilabas ang dalang paper bag na kaparehong, kapareho ng dalang siopao ni Mica) “sayang aalukin sana kita nitong napaka sarap na pag kaing dala ko haha”

Pag bukas palamang ni Jiro ng paper bag ay umalingasaw na ang napaka sarap na amoy mula sa paper bag.

Mica: “teka familiar sakin ang amoy na un” (salita sa kanyang isip)

Mica: “hindi ako pwede mag kamali”

Jiro: “oh bakit parang natigilan ka yata Mica?”

Jiro: “akala ko ba kumaen kana? haha” (biro nito kay Mica)

Mica: “teka lang Jiro san mo nabili yan?”

Jiro: “ah eto ba?” (inilabas ang isang malaking siopao sa paper bag)

Jiro: “dun sa labas, tumakbo pa nga ako para lang dalin to dito”

Mica: “ah? Bakit naman?” (pag tataka ni Mica)

Jiro: “kasi natatandaan mo ba? Kanina nag usap tayo bago ako lumabas ng room”

Jiro: “tapos ang sabi mo sakin kumaen kana”

Jiro: “kaya lang tumunog naman ung sikmura mo, kaya na isip ko nag sisinunngaling ka sakin”

Jiro: “kaya ang ginawa ko lumabas ako ng building at inisip kung anu ang pinaka masarap na pag kaen na pwede kung ilibre sayo”

Jiro: “at un na nga, bumili ako nitong paborito kong siopao”

Jiro: “ pasenya kana ah, di ko alam kung ma gugustuhan mo to”

Jiro: “ayaw ko naman kasi bilan ka ng mahal na pag kaen baka hindi mo tanggapin” (Biro nito kay Mica)

Hindi maka paniwala si Mica sa mga narinig niya mula kay Jiro kaya napabulong nalang ito sa sarili:

Mica: “aksedente lang kaya?”

Mica: “totoo kayang hindi nya alam na eto ang palagi kong kina kaen?”

Mica: “panu nang yare un?” (naka titig kay Jiro)

Jiro: (inilabas ang huling malaking siopao sa paper bag) “eto hawakan mo, kunuha ang kamay ni Mica at pinahawak sa kanya ang mainit init na siopao.

Mica: (nakatingin lamang kay Jiro habang hawak hawak ang Siopao) “para sakin ba talaga to?”

Jiro: “Ou naman, kaya wag kanang mahiya, kumaen kana” (kumagat sa kanyang siopao)

Mica: (Mika naka tingin pa rin kay Jiro na animoy hindi maka paniwala sa mga nangyare) (ngumiti) “sige” (kumagat sa siopao)

Mica: (nanlaki ang mata ni mika sabay sabing “hmmm ang sarap!”

Jiro: “mabuti naman nagustuhan mo Mica” (naka ngiti habang pinag mamasdan si Mica)

Mica: “salamat dito Jiro”

Mica: “sa totoo lang na gugutom na talaga ako, tapos natapon pa ung dala kong pag kaen”

Jiro: “wala un, wag mo ng isipin”

Jiro: “pero anu bang ginawa mo at ganun ko nalang kayo na nadatnan ko kanina?”

Mica: “wala naman, kuma kaen lang ako dito sa loob ng bigla silang lumapit sakin”

Mica: “hindi ko nga alam kung bakit galit na galit sila sakin, dahil wala naman akong gina gawa sa kanila”

Jiro: “ganun ba, hayaan mo sila, wag mo nalang silang pansinin”

Jiro: “hindi lang siguro maganda ang araw nila kaya ikaw ang napag balingan”

Mica: “siguro nga” (bahagyang humuko)

Jiro: “siya nga pala Mica, malayo ang University na to, sa lugar kung saan naka tira ang mga commoners diba?”

Jiro: “san ka pala tumu tuloy?”

Mica: “ou tama, kaya nga nag renta nalang ako ng isang apartment jan sa hindi kalayuan”

Mica: “isang regular sa patahian namin ang may ari ng apartment na tinu tuluyan ko”

Mica: “Kaya naman mura lang niya pina pabayad sakin ang renta”

Jiro: “ganun ba? Maganda un kung ganun, atleast hindi kana mahihirapan pa sa transportasyon mo papunta dito sa ESU.

Jiro: “Maiba ako Mica, may dala ka bang Cellphone?”

Mica: “Ah? Ou meron, bakit mo naman natanung Jiro”

Jiro: “Ah wala naman, pero pwede bang mahiram kahit sandali?”

Mica: “sige heto” (inilabas ni Mica ang isang lumang cellphone)

Mica: “pasenya kana kung hindi modelo ang cellphone ko, wala pa kasi akong pambili”

Jiro: “wala un” (kunuha ang cellphone ni mica)

(Ilang sandaling nag pipipindot si Jiro sa cellphone ni Mica sabay kunuha ang kamay ni Mica at ibinalik ang cellphone)

Jiro: “yan, inilagay ko ung number ko sa sa cellphone mo: (naka ngiti na nag sasalita)

Jiro: “mula ngayaon, mag kaibigan na tayo Mica:”

Jiro: “tawagan mo ako pag may kaylan ka okey?, maliwanag ba? (pabiro nitong sabi)

Binuksan ni Mica ang cellphone at nakita niya ang pangalan ni Jiro sa contacts.

Jiro Van Nue

+63915 202 ****

Mica: “Jiro Van Nue” (ang ganda ng pangalan nya)

At habang naka titig pa si Mica sa kanyang cellphone ay nag paalam na sakanya si Jiro.

Jiro: “panu ba yan Mica, kailangan ko na umalis, ubusin mo yang pag kaen na binigay ko ah”

Mica: “ou Jiro hindi naman ako nag sasayang nang pag kaen”

Jiro: “buti naman, mag kita nalang sayo sa next subject natin mamaya”

Mica: “sige salamat ulit dito”

Jiro: “wala un, basta subukan mong umiwas sa gulo habang wala ako, kaya mo ba un?” (sabay ngiti)

Mica: “susubukan ko” (nag bigay ng isang ma among ngiti at muling umaliwalas ang muka ni Mica)

Umalis na si Jiro at muling na iwan si Mica sa loob ng silid.

TIME 1:23PM

(tumingin si Mica sa kanyang orasan)

Mica: “alas-dos pa ang susunod kong klase siguro dito nalang muna ako mag papalipas ng oras”

Tumayo si Mica at pumunta malapit sa bintana, para pag masdan ang mga estudyate sa baba ng gusali.

Mica: (habang naka tingin sa mga estudyante ay biglang niyang na isip si Jiro) “kakaiba ang lalaki na yun”

Mica: “parang hindi siya katulad ng ibang lalaki na nakilala ko” (nag iisp)

Mica: “di ako nakaramdam ng kahit na anung di maganda sa kanya”

Mica: “hindi ko naramdaman na may gusto siya sakin o anu man”

Mica: “at sa buong oras na mag ka usap kami, wala siyang ibang tinignan sakin kundi ang mga mata ko” (na alala ang pag tatanggol sakanya ni Jiro at ang pag abot sa kanya nito ng pag kaen habang naka ngiti)

(nag flashback sa isip nya ang mga salitang binitawan ni Jiro na “mula ngayon mag kaibigan na tayo” )

Mica: (namula ang muka ni Mica at dahan dahan siyang nag salita) “mag”

Mica: “kaibigan…”

Mica: “kami” (dahan dahan niyang bigkas sa sarili habang naka maamong ngiti)

Naging tahimik ang higit kumulang na sampung minutong pananatili ni Mica sa loob ng silid.

Hanggang sa oras na naisipan na niyang mag ayos ng gamit at pumasok sa susunod niyang klase.

Nang biglang may isang maingay na lalaki na animoy may kina kausap sa telepono ang ang pumasok sa kwarto habang siya ay nag aayos.

Lalaki: (may kausap sa telepono at hindi pa napapansin si Mica) “wala akong nakita”

Lalaki: “inisa isa ko na lahat ang mga kwarto dito maging sa lahat ng silver building, pero wala pa rin akong nakikitang babae na kagaya ng sina sabi mo sakin” (parang galit na salita ng lalaki)

(nagulat si Mica sa pag pasok ng lalaki kaya hindi ito agad nakapag salita, at tahimik lang na nanunuod sa sakanya)

Lalaki sa Telepono: “maniwala ka sakin Barry, hindi kita niloloko”

Lalaki sa Telepono: “ako mismo ang nakakita sa kanya, at sini sigurado ko na, walang ibang babae sa Gold at Diamond class ang makakatapat sa kanya.

Barry: “siguraduhin mo lang, dahil pag nalaman ko na sina sayang mo lang ang oras ko, ikaw ang malilinti…”

At bago pa matapos ni Barry ang mga salita nya, hindi niya sina sadyang makita si Mica na naka tingin sa kanyang direksyon.

Lalaki sa Telepono: “basta sina sabi ko sayo Barry, nakita ko na lahat ng estudyante sa unibersidad na to”

Lalaki sa Telepono: “at sa maniwala ka man o sa hindi, wala ng ibang babae pang mas maganda pa sa kanya” (mayabang na kwento ng lalaki)

At habang patuloy na nag sasalita ang lalaki sa telepono, si Barry naman ay parang naparalisa at napalunok ng laway.

Dahil sa baba ng kanyang ekspektasyon, hindi niya naihanda ang kanyang sarili sa hindi maipaliwanag ganda ni Mica.

Mula sa kinis ng balat, pula at nipis ng kanyang labi, maging sa pustura, aura at amoy ni Mica.

Walang anu mang salita sa isip ni Barry, ang nabuo nya para ilarawan ang physical na katangian ni Mica.

Lalaki sa Telepono: (napansin na kanina pa tahimik si Barry) “Barry? anjan ka pa ba? na ririnig mo ba ako? Hello? Hello?!”

(dahan dahang inangat ni Barry ang kanyang telepono sa kanyang tenga at malumanay na nag salita)

Barry: “na.. kita… ko na siya..” (BEEP!) (pinatay ni Barry ang tawag)

(To be Continue)