Nagkatinginan kaming dalawa. Nang may ma-realize ay nanlaki ang mga mata ko.
"Umuulan," utas ko. "Anong oras kaya titila?" tanong ko pa sa aking sarili.
Narinig niya iyon. Napatawa siya ng mahina.
Nanlaki ulit ang mga mata ko nang may ma-realize na naman. "Iyong kotse mo!" sigaw ko.
Mas lalo siyang natawa dahil doon.
Pinalo ko siya nang mahina sa kanyang braso. "Bakit ka tumatawa? Hindi ka ba nag-aalala roon sa kotse mo?"
Medyo nakasilong naman iyon dahil may malaking puno sa harapan ng pinagparadahan niya. Hindi masyadong mababasa pero iyon nga lang ay maraming mahuhulog na dahon sa kanyang kotse.
Kalahating minuto na ang lumipas ay hindi pa rin tumitigil ang malakas na ulan.
"May nasabi ba sa weather forecast na uulan ngayon?" taka kong sambit.
Kinuha ko ang phone ko at nagtun
