"Neden buradayız?" diye sordum Toprak'a geldiğimiz anlamsız yere bakarken. Bir sahil kenarının en ücra köşesindeydik.
"Sana söylemem gereken birkaç şey var." dediğinde elimi çeneme koyarak, "Biliyorsun," dedim fısıldayarak. "Bana istediğin her şeyi, her an anlatabilirsin."
Gülümsedi ve çenemi sıkıca tutarak sevdi. "Biliyorum." yutkundu. "Anlatacağım." gözlerini kaçırarak denize bakmaya başladı.
"Toprak...sevgilim?" bakmadığında ellerimi yumuşak yanaklarına koydum ve sakinleşmesi için sevdim. Neler olduğunu bilmiyordum, Toprak'ın bu halini ilk kez görüyordum ve ne yapacağımı bilmiyordum. Elim kolum bağlanmış gibiydi.
İnsanın sevdiği olunca böyle oluyormuş demek ki. Ona yardım etmek istiyordum, edemiyordum. Bu, beni her şeyden daha fazla delirtiyordu.
"Biz her şeyin üstesinden geliriz.
