Chapter 6
1017 Words
"Mama!" Agad na nataranta si Evanessa nang marinig niya ang pagtawag na iyon sa kaniya ni Elliot.
Sakto sa paglapit niya sa higaan ng anak ay ang pagsisimula nitong sumuka. Dali-dali niyang kinuha ang maliit na plangana sa may ilalim ng higaan ng binata, roon na nito pinagpatuloy ang pagsusuka.
Within a span of one week. Mas lalong nanghina si Elliot. Ang mga pagkain na nilalaman nito sa kaniyang tiyan ay sinusuka niya lamang. Halos hindi na rin ito makabangon sa kaniyang kama at pati ang pagtulog nito sa gabi ay pahirapan na rin.
Seeing the current state of his son is like a total nightmare for Evanessa. Kung sakali nga na bangungot lamang ito. Wala siyang hindi gagawin para magising.
"Tapos na? Okay na?" Malambing na tanong nito kay Elliot. Marahang tinango ng binata ang kaniyang ulo. Nilayo na ni Evanessa ang plangana mula sa kaniya. She grabbed a few wet wipes that she uses to wipe the side of his mouth.
Inayos ni Evanessa ang dalawang magkapatong na una na ginagamit ni Elliot para mas lalo pa itong maging kumportable sa kaniyang puwesto.
The silence between the two of them is defeaning. Hindi malaman ni Evanessa kung sisirain niya ba ang katahimikan na iyon o hahayaan na lang.
She end up reaching for the strand of hair that's covering his forehead. Parang nagyelo ang buong katawan ni Evanessa nang iniwas ni Elliot ang kaniyang mukha mula sa kamay ng kaniyang Ina.
"It's my birthday in four days," panimulang sinabi nito.
Bagaman natigilan siya sa ginagawa niyang pagliligpit. Kalaunan ay nagawa niya na rin namang harapin ang kaniyang anak para linawin kung ano ba ang gusto nitong ipahiwatig.
"What cake do you like for your birthday? Bibilhin ko kahit ano at kahit ilan," aniya. She waited for his response.
Galing sa kaniya si Elliot. He has been very vocal to her with his feeling all through out his life. He is like an open book for her. She knows his silence, the meaning behind his frown—everything about him. Evanessa had his son memorize as if he is her favorite poem, well he really was.
"I kept having that nightmare."
"Bangungot lang iyon," she countered and force a smile on his lips. Elliot smiled bitterly and nodded his head.
It is going to become her last string, her trigger. The least that she wants to hear from Elliot is him asking her to give up on him.
"Don't worry about your birthday my boy. It would be fun. I would make sure of that. The best birthday you'll ever have."
"And then you will let Nuru have me?" anito sa maliit na boses. Malinaw niya iyong narinig ngunit nagpanggap siya na para bang hindi na iyon nahuli pa ng kaniyang tainga.
Bitbit ang pinagsukahan ni Elliot ay lumabas siya ng kuwarto nito. Wala sa sariling bumaba ng hagdan si Evanessa at kung hindi pa nga niya nakasalubong ang kaniyang Ama na napansin na parang wala ito sa katinuan. She wouldn't snap back in reality.
Tumanaw ang matanda sa silid ng nag-iisa nitong apo sabay balik ng tingin sa kaniyang anak.
He snatch the basin from her hand. Nilagay niya muna iyon sa lababo saka niya binalikan si Evanessa.
"What is it? Anong nangyari?"
"Papa si Elliot." Evanessa's voice c***k. Umiling siya sa matandang kaharap ng ilang ulit para iparating na hindi siya payag sa gustong mangyari ni Elliot. Dahil wala namang kakayahan ang Ama niya na basahin ang tumatakbo sa kaniyang utak. Kinakailangan pa ring linawin ni Evanessa kung ano ba ang nangyayari.
"I think he wants me to give him up on Nuru. Hindi ko na inalam kung paano niya nalaman ang pangalan ng Tatay niya pero kilala niya na ito. Nanggaling na mismo sa kaniyang bibig ang pangalan nito," nagpapanic niyang sinabi.
Nuru is the one who shall not be name in their household. Impossible na narinig ni Elliot ang pangalan na iyon mula sa kanila. Kahit pa sobra ang cuiousity ng binata sa aklat ng Tale of Tenebrose. Araw-araw, bago matulog at pagkagising ay tinitingnan ni Evanessa sa pinagtataguan niya kung naroon pa ba ang libro. Hindi naman iyon nawawala roon.
The only why he can find out about his father is if Nuru's visiting him on his dream. Gaya nang ginagawa non sa kaniya bago siya tuluyang tinangay ng lalaking iyon papunta sa Arcanian Realm.
"Hija, hindi ba't mas magiging madali para kay Elliot, sa ating lahat kung..." Sumama ang tingin ni Evanessa sa kaniyang Ama.
Dinuro ni Evanessa ang matandang lalaking kaharap.
"Say a word about it and I will kill you myself, Papa. The whole world is telling me to give up on my son. Maski si Elliot ay ganoon na ang gustong mangyari. Isang beses ko pang marinig iyan. I am going to lose my mind. And you do not want that to happen," she said.
The old man kept his head down. Malalim na bumuntong-hininga si Evanessa. She grabs the key of her car mula sa patungan malapit sa may pinto.
"Hindi lang si Elliot ang mawawala sa iyo. Hindi lang ako ang mawawalan ng anak kapag kinumbinsi mo pa ako na hayaan ko na lang na mangyari ang mga dapat na mangyari," she said, threatening him before she left their house.
Halycon sea. Nakapaligid iyon sa buong isla kung saan sila nakatira at kahit pa nasaang lupalop siya ay parati niya iyong nakikita ngunit hanggang doon na lang iyon.
Right after she got back, after she escaped from that realm. Hindi na siya muling tumungtong pa sa Halycon na siyang portal papunta sa Arcania, ngayon na lang ulit.
Wala sa sariling lumabas ng sasakyan si Evanessa. Hindi niya na rin nga nagawa pang patayin ang makina ng kaniyang sasakyan.
"Nuru!" She shouted at the top of her lungs. Wala siyang ibang narinig pabalik kung hindi ang hampas lamang ng mga alon.
"If this is your way of getting me back then here I am. Ako na lang ang kunin mo. Huwag na si Elliot. Hayaan mo na ang anak ko. Ako na lang. Nandito na ako."
- Writer
