Retribution of His Wife and Mistress

CHAPTER 1

FIVE YEARS LATER…

After five years of being a married man, naging maayos naman ang buhay ni Darwin kasama si Jasvin. Jasvin is not only a great woman, but also a great wife. Maalaga ito at maasikaso. Sa katunayan niyan ay wala na siyang maihiling pang iba mula rito. She’s the best. He’s lucky to be her husband, actually.

Matapos nilang ikasal, mabilis silang nagkaroon ng supling, kaya naman ngayon ay me’ron na silang apat na taong gulang na anak na lalake, and they named him David.

At sa loob din ng limang taong pagsasama nila, hindi naman siya nahirapang mahalin ang kaniyang asawa. She’s a natural lover; kailan man ay hindi ito nagkulang sa kaniya sa lahat ng aspeto bilang asawa, kahit pa na alam naman niya na abala rin ito sa trabaho nito sa kumpanya ng pamilya nito.

Pareho lang silang abala sa kaniya-kaniya nilang trabaho, pero hindi nalilimutan ni Jasvin na paalalahanan siya na parating maglaan ng oras para sa isa’t isa. Hindi rin ito napapagod at nagsasawang iparamdam ang pagmamahal at pagpapahalaga nito para sa kaniya, dahilan para mas lalong naging madali para sa kaniya ang mahalin din ito.

Twenty-five lamang siya nang ikasal dito, and now he’s already thirty years old. Magmula nang maikasal siya kay Jasvin, marami na ang nagbago sa kaniya: nawala na ang mapaglarong si Darwin Zobel, dahil mula nang matali siya kay Jasvin Villaluz-Zobel, talagang pinanindigan niya ang pagiging seryoso rito. Ayaw niyang magkaroon ng magulong marriage life, kaya naman nagpakatino talaga siya sa loob ng kanilang pagsasama.

Kaya naman ito na ang outcome: may masaya at kumpleto siyang pamilya, may magandang asawa, at may napaka-cute at napakaguwapong anak. Kaya ano pa ba’ng maihihiling niya? He now feels complete.

At mas ramdam niya ang pagkasuwerte niya sa tuwing nasa ganito silang tagpo ng kaniyang asawa…

“Make it fast, Win; I want it hard and fast!” paungol na anas ng kaniyang asawa. So, he did what she asked. Sino ba siya para tumanggi? He rammed his hard length on her precious womanhood, until she shouted on pleasure and begged for more.

They moaned in unison, while their body moved in sync. Isa ito talaga sa mga nagustuhan niya sa kaniyang asawa: napakagaling nitong magpaligaya. At gustong-gusto niya kapag ito na ang nasa ibabaw.

Like now…

She’s now on the top and leading their luscious battle. She moved her body up and down, while her hands are on his hard stomach to support her balance. She moved desperately fast, as if she’s rushing for something.

Napapatingala pa ito habang nakapikit at nakaawang ang labi, dahil sa sarap na hatid sa kanila ng kanilang ginagawa.

Good thing, dahil sounds proof ang kanilang kuwarto, kaya naman imposibleng marinig ng kanilang anak mula sa kabilang kuwarto ang mga ungol nila. Pinasadya niya talaga ‘yon, dahil nang magpakasal sila ay naging hobby na nilang mag-asawa ang s*x. Pft. It’s true, kahit na gaano pa sila ka-busy, parati nilang nabibigyan ng oras ang kanilang sexy time.

Pinuno ng kanilang maiingay na mga halinghing at ungol ang kanilang kuwarto, dahil sa patuloy nilang pagtatalik. They tried different positions. Asides from missionary and woman on top positions, they also tried standing position, dog style, and spooning.

They had s*x all night, hanggang sa mapagod na lamang sila’t makatulog na puno ng satisfaction. Napakalakas ng loob nilang magpuyat ngayon, dahil kapwa silang walang pasok sa trabaho kinabukasan, dahil sabay ang day off nilang mag-asawa, na sinadya talaga nila para mabigyan ng araw ang isa’t isa, pati na rin ang anak nilang dalawa.

Kaya naman nang sumapit ang kinabukasan ay magtatanghali na silang nagising; at ginising sila ng malakas na pagkatok ng kanilang anak mula sa labas ng pintuan ng kanilang kuwarto. Kaya naman dali-dali silang nagbihis, bago pinagbuksan ni Jasvin ng pinto ang anak nilang mabilis na pumasok at yumakap rito.

“Good morning, Mommy!” kapagkuwa’y masiglang bati nito sa ina. Kaya naman malawak ang ngiting niyakap ni Jasvin si David pabalik.

“Good morning too, my baby,” pagkatapos ay malambing nitong sagot sa anak.

Tumingin siya sa orasan na nasa bedside table, at napangisi nang makitang alas-onse na ng umaga. At least, it’s still morning. Ibinalik niya ang paningin sa mag-ina niya, at saka ibinuka ang mga braso niya para sa anak. “Where’s daddy’s morning hug and kisses?” kapagkuwa’y malambing na sambit niya sa anak, dahilan para mabilis itong tumakbo palapit sa kaniya.

Tumawa siya nang tumalon pa ito paakyat sa kama’t inihagis ang sarili payakap sa kaniya. “Good morning, Daddy!” masiglang bati rin nito sa kaniya, at saka siya tinadtad ng halik sa mukha.

“Good morning, Baby. Ang sarap naman niyan. Did you ate already?” aniya, at saka ito pinakandong sa hita niya. Nakita naman niya ang paglapit ni Jasvin sa kanila’t pag-upo sa tabi nila.

“I ate breakfast with Yaya awhile ago. Then, Yaya’s said to wake you both up because it’s almost lunch time already,” inosenteng sagot naman nito, dahilan para mapangiti na lamang silang mag-asawa sa ka-cute-an ng anak nila.

“Okay, then. Go back to your Yaya na and tell her that we’re already awake,” sambit naman ni Jasvin habang inaayos ang buhok ni David. “Go, Baby. Susunod na lang kami, okay? We’ll just going to take our bath.”

“Okay po,” masiglang sagot nito, at saka na patakbong sumunod sa utos ng ina nito.

Napailing na lamang silang mag-asawa sa ka-hyper-an ng kanilang nag-iisang anak. Pero hindi rin naman mapigilan ang mapangiti.

“Mauna ka nang maligo,” saad ni Jasvin, kasabay ng pagtayo at paglalakad nito patungo sa walk-in closet para ihanda na ang susuotin nila para sa araw na ito.

“Hindi ka sasabay?” nakangising tanong niya rito, dahilan para mapairap ito sa kaniya.

“Mauna ka na. Alam ko na ‘yang mga ngisi-ngisi mong ‘yan,” sagot nito, dahilan para matawa siya. “Go and take your shower first. Make it fast, dahil naghihintay si David sa ‘tin,” kapagkuwa’y dugtong nito. Kaya naman wala na siyang nagawa pa kun’di ang mauna na nga sa pagligo.

Akala ko naman makakaisa pa, pft.

***

“GUSTO mo ba’ng mamasyal later, Baby? Do you want to go to amusement park?” tanong ni Darwin sa anak habang kasalukuyan silang kumakain ng pananghalian.

Agad namang bumakas ang excitement sa mukha ni David, dahilan para mapangiti silang mag-asawa.

“I want amusement park! I want to ride broom-broom!” tukoy nito sa bump car.

“Of course, we’re going to ride broom-broom,” aniya naman, at saka dinagdagan ang pagkain sa plato ng anak. “Just eat a lot. So, we could have a lot of energies to ride your broom-boom. You want that, yeah?”

“I want lots of energies! I want broom-broom!” masiglang pagsang-ayon naman nito, at saka na pinagpatuloy ang maganang pagkain, dahilan para lalo siyang mapangiti.

At nang matapos silang kumain, agad nang pinaayusan ni Jasvin si David sa yaya nito para makaalis na sila.

This is what they do to spend their day-offs: ang pasayahin ang anak nila. Bilang pambawi na rin, dahil sa pagiging abala nila sa trabaho, kaya hindi talaga nila ito masyadong naaalagaan. Kaya nga kinuhanan nila ito ng sarili nitong yaya.

‘Laking pasasalamat na lamang nila dahil lumaking masiyahin ang anak nila at hindi bugnutin, kaya hindi naman sila nagkakaroon ng problema rito. Basta, palagi lamang nila itong ipapasyal every Sunday, which is araw ng day-off nila, masaya na ito.

“Yeheeyyy! Broom-broom! Broom-broom!” puno ng energy na sigaw ni David nang makarating sila sa amusement park. Nauuna pa itong tumakbo papasok sa loob, kaya naman mabilis itong hinabol ng yaya nito. Nangingiti na lamang silang mag-asawa.

“Mukhang hihingalin nanaman si Yaya sa kahahabol sa baby natin,” nakangiting saad ni Jasvin. Kaya naman tipid na lamang siyang natawa’t inakbayan ang asawa.

“Sanay naman na si Yaya sa kaniya. Hayaan mo silang mag-enjoy,” kapagkuwa’y nangingiti ring sagot niya rito, at saka na sila sumunod sa dalawa na naghahabulan na ngayon. Poor yaya, pft.

“Manang-mana kasi sa ‘yo ‘yang anak mo. Hindi nauubusan ng energy; napakalakas ng stamina.”

Nginisian niya ito’t inilapit ang kaniyang bibig sa isang tainga nito. “But, you love that, don’t you?” pagkatapos ay nang-aakit na bulong niya rito, dahilan para mapairap na lamang ito na ikinatawa niya naman.

Mahina siya nitong hinampas sa dibdib. “Puro ka kalokohan. Tara na nga. Iniwan na tayo ng dalawa,” kapagkuwa’y masungit na sambit nito, at saka na siya hinila para makahabol sa anak nila. Kaya muli na lamang siyang natawa sa asawa.

Hinayaan nilang mag-enjoy ang anak nila sa pamamasyal nila rito sa amusement park. Lahat ng rides na gusto nitong sakyan ay sinakyan nila; lahat ng gusto nito ay sinunod nila. Siyempre, hindi mawawala ang broom-broom nito. At pati silang dalawang mag-asawa ay sumakay sa mga rides, kahit pangbata pa ang mga ito.

Mabuti na nga lang at hindi maarte si Jasvin, kaya naman talagang nag-enjoy silang pamilya sa bonding nilang ito. Lalo na ang anak nila na halos mapunit na ang labi sa lawak ng pagkakangiti. Makita niya lamang na ganito kasaya ang anak niya ay masaya na rin siya. Kaya hindi rin tuloy mawala ang ngiti sa mga labi niya.

Madilim na nang mapagdesisyonan nilang umuwi. Dumeretso sila sa bahay ng mga magulang niya dahil tinawagan siya ng mga ito kanina at iniimbita sila na roon na maghapunan, dahil miss na miss na raw ng mga ito si David, na nag-iisang apo ng mga ito.

Like Jasvin, only child lamang din siya, kaya nga gano’n na lang ang pag-co-control ng parents niya, especially ng father niya sa kaniya, dahil gusto ng mga ito na maging maayos at stable ang buhay niya.

Hindi siya sang-ayon noon dahil ayaw niya talaga ng kino-control ang sariling buhay niya. But, at times goes by, unti-unti niya ring naintindihan ang mga magulang niya. Gusto lamang ng mga ito na malagay siya sa mabuting buhay. At masaya naman siya sa kinalabasan ng pag-co-control ng mga ito sa buhay niya, dahil masaya na siya ngayon sa trabaho niya, at sa sariling pamilya niyang nabuo nang dahil sa mga magulang nila ni Jasvin.

Gaya ng plano ay sa bahay nga ng parents niya sila naghapunan. At gaya ng parati ay giliw na giliw pa rin ang mom and dad niya sa apo ng mga ito. Ikinagigiliwan talaga ng lahat ang anak nila, bukod kasi sa napaka-cute at napakabibo nito, napakatalino rin nitong bata.

Apat na taong gulang pa lamang si David, pero sobrang deretso na kung magsalita. Hindi pa nila ito ipinapasok sa eskuwela, pero marunong na itong magbasa at magbilang. Napansin pa nga nila na hilig nito ang mga numbers at mga puzzles; mahilig din ito sa arts; at sa halip na mga kiddy shows, mas gusto nitong pinanonood ang mga documentary shows sa television.

His child is going to be a genius. No, he’s a natural genius. Na sa tingin niya’y minana nito sa ina nito. Aminado naman siyang kung talino ang pag-uusapan, paniguradong si Jasvin na ‘yon, dahil talaga namang napakatalinong babae ng asawa niya. Hindi mo ito magagawang lokohin.

Nang matapos na ang dinner ay nagpaalam na rin sila agad sa mga magulang niya, dahil gabi na rin at may mga pasok pa sila bukas. Gusto pa sana ng mga ito na iwanan muna nila si David sa mga ito, pero hindi puwede, dahil bukas na ang start ng piano class nito. Hindi nga niya alam kung bakit kailangan pa ‘yon ng anak niya. Pero wala naman siyang magagawa, dahil kagustuhan ‘yon ng mga biyenan niya.

Kibit-balikat na lamang siya, dahil gaya ng ama niya, batas din ang mga biyenan niya. Naiiling na lamang siya. Hindi na lamang parents niya ang may kontrol sa kaniya ngayon, pati na rin ang mga in-laws niya.

Napabubuntonghininga na lamang siya sa mga ito, because he can’t do anything about it.

***

KINABUKASAN, sabay silang umalis ni Jasvin ng bahay para pumasok sa trabaho. Una niya itong inihatid sa kumpanya ng mga ito, bago siya dumeretso sa sariling kumpanya naman ng pamilya niya.

Dahil nagpakasal silang dalawa ni Jasvin, naging dahilan ‘yon para magbigkis din ang business ng dalawang pamilya. Construction company ang line ng mga Villaluz, at samantalang silang mga Zobel naman ay nasa real state. Kaya naman naging maganda talaga ang partnership ng dalawang company.

Isang civil engineer si Jasvin, at bukod do’n ay ito na rin ngayon ang CEO ng company ng mga ito. While him, just like Jasvin, CEO rin ang posisyon niya sa kumpanya, kaya nga business ang pinag-aralan niya sa college, dahil nakatakda na talagang mapunta sa kaniya ang posisyong ito; at bukod pa ro’n, siya lang naman ang magmamana ng buong kumpanya sa hinaharap.

Parehong mataas ang posisyon nila ng kaniyang asawa sa trabaho, kaya naman talagang nagiging masyado silang abala. Gustuhin man nilang mas bigyan pa ng oras ang kanilang anak, hindi naman nila magawa, dahil hanggang ngayon ay hawak pa rin sila sa leeg ng kanilang mga magulang.

Though, hindi naman na siya nagkakaro’n ng sama ng loob para sa mga magulang nila, dahil naiintindihan niya na ngayon kung bakit ginagawa ito ng mga ito. Masaya naman na siya sa posisyon niya ngayon, dahil naibibigay niya ang lahat ng gugustuhin ng anak niya, at nabibigyan niya ito ng magandang buhay.

Napangiti na lamang siya. Ang laki talaga ng naitulong sa kaniya ng pagpapakasal niya: nabago ang pananaw niya sa buhay; naging resposnsable siya; tumino siya.

I hope wala nang dumating pang aberya, na magiging dahilan para masira pa ‘yon.

Abala siya sa mga paper works niya nang bigla siyang makatanggap ng tawag mula sa isang kaibigan. Kaya naman dali-dali niya itong sinagot.

“Tyler, napatawag ka?” bungad niya rito.

“Hey, Man. Gusto lang kitang paalalahanan ‘tungkol do’n sa island. Ano? Tignan mo?” Oo nga pala, may gusto nga pala itong ibentang isla sa kaniya, dahil kailangan na kailangan nito ng pera ngayon, sa kadahilanang baon ito ngayon sa utang dahil sa sugal.

“Ah, yeah. I-po-propose ko siya mamaya sa board, dahil naisip ko na baka magamit namin sa bagong project ng company. Balitaan na lang kita, Pare,” sagot niya rito. Naisip niya na sa halip na siya ay ang company na lamang ang bibili, dahil puwedeng-puwede nga ang isla para sa bagong project na pinaplano nila this year.

“Sabi ko na nga ba’t gagamitin mo nanaman sa business. Sige-sige, basta mabili lang ‘yong isla. Kailangang-kailangan ko na talaga ang pera, Pre. Baka makita niyo na lang ang bangkay ko palutang-lutang sa ilog kapag hindi pa ‘ko nakapagbayad,” anito, at nagawa pa’ng magbiro. Napailing na lamang siya.

“Sabi ko naman sa ‘yo, pauutangin kita. Magkano ba ang kailangan mo?” Nag-aalala rin naman kasi siya sa kaibigan niya, dahil isa ito sa mga itinuturing niyang best-friend. Kaso sadyang pasaway lang talaga ito. Tsk.

“Ano ka ba? Mga utang na nga ang problema ko, ‘tapos gusto mong gawin kong solusyon, utang pa rin? I had enough, Man.” At saka ito tumawa.

“At least, hindi kita gigipitin, at hindi ako magpapatong ng tubo; hindi rin kita ipapapatay kapag hindi ka nakapagbayad, kaya hindi lulutang sa ilog ang bangkay mo, pft.”

“Gago!” mura nito sa kaniya, dahilan para siya naman ang tumawa. “Basta, mabili mo lang ang isla ko, malaking tulong na ‘yon,” kapagkuwa’y anito.

Napabuntonghininga na lamang siya. “Oo, bibilhin ko. Don’t worry,” assure niya rito, dahilan para mapahinga na rin ito ng maluwag.

“Salamat, Pre. Napakalaking tulong.”

“Ikaw pa? Lakas mo sa ‘kin eh,” nakangiting sagot niya.

Kung ang pagbili lang sa isla ang maitutulong niya sa kaibigan niya, bibilhin niya ito kahit gamit pa ang sarili niyang pera.

©IvyLoud