ร้ายแค้นรัก

"คนโตอย่าไป ฮึก อย่าทิ้งหนูเมย์ไปนะคะ" เด็กน้อยวัย10ขวบวิ่งตามรถยุโรปคันหรูที่แล่นออกจากบ้านของเธอไปด้วยความเร็ว เท้าเล็กๆที่เปลือยเปล่าวิ่งตามหลังรถอย่างไม่ยอมแพ้ ถึงใจจะรู้ว่าต่อให้วิ่งตามแค่ไหนเธอก็ไม่มีวันวิ่งตามทันแต่ก็ยังอยากวิ่ง โคร้ม!! เฮือก!! ร่างหนาสะดุ้งตื่นจากความฝัน เค้าฝันแบบนี้ซ้ำๆตั้งแต่เค้าออกบ้านจากวุฒิวัฒศิริประภามา ภาพที่น้องสาวสุดที่รักวิ่งตามเค้าด้วยน้ำตานองหน้า เท้าเปล่าวิ่งตามรถยนต์คันหรูที่แล่นบนพื้นถนนอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยด้วยสภาพอากาศที่ร้อน เธอวิ่งร้องไห้กวักมือเรียกจนสุดเสียงทั้งวิ่งทั้งปาดน้ำตา เท้าที่วิ่งมันพองและแดงขึ้นเพราะพื้นถนนที่ร้อนแต่เธอก็ไม่ยอมแพ้ ตาที่มองไปข้างหน้าโดยไม่มองซ้ายแลขวาทำให้เมย์ลดาโดนรถชนเข้าอย่างจัง นั่นเป็นภาพที่คลาสไม่มีวันลืม ในวินาทีนั้นเค้าอยากลงไปหาเด็กน้อยจนใจแทบขาด แต่ไม่สามารถทำตามที่ใจคิดได้เมื่อไคท์ผู้เป็นพ่อแท้ๆไม่ยอมให้เค้าลงมาดูน้องสาวแถมยังให้คนขับ ขับออกไปให้เร็วที่สุด คลาสหยิบโทรศัพท์ต่อสายหาลูกน้องคนสนิทที่เค้าให้เฝ้าดูแลเมย์ลดาตั้งแต่เธอเข้าเรียนมหาวิทยาลัยจนจบ คลาสไม่เคยเห็นหน้าตารูปร่างของเมย์ลดาว่าเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดไหนเพราะเค้าไม่อยากรับรู้ เค้าแค่ให้ลูกน้องไปเฝ้าดูเพื่อความแค้นเท่านั้น ไม่ได้ห่วงใยหรือคิดถึงใดๆทั้งสิ้น "ครับนาย" "วันนี้เธอเป็นไงบ้าง"ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่เกิดจากฝันร้ายทำให้คลาสค่อนข้างหงุดหงิด เค้าเอ่ยถามลูกน้องสนิทถึงใครบางคนที่เค้าฝันถึงเมื่อครู่ด้วยน้ำเสียงเข้มๆ "มีหนุ่มๆเข้ามาจีบครับแต่ผมจัดการเรียบร้อยแล้วนายไม่ต้องเป็นห่วง ตอนนี้เธอปิดไฟนอนเรียบร้อยแล้วครับนาย" "อย่าให้ไอ้หน้าไหนเข้าใกล้เธอเด็ดขาด พรุ่งนี้กูจะเดินทางประเทศไทยน่าจะถึงไม่เกินบ่าย" "ครับนายพรุ่งนี้ผมจะไปรอรับที่สนามบิน" เพียงเท่านั้นสายก็ถูกติดไปจากฝีมือผู้เป็นนาย ห้องที่ถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมีแสงไฟสาดส่องเข้ามาเพียงนิดจากด้านนอก คลาสที่นั่งอยู่ปลายเตียงเค้ารู้สึกโมโหที่ได้ยินลูกน้องคนสนิทรายงานว่ามีหนุ่มๆเข้ามาจีบเมย์ลดา ภาพวันเก่าๆฉายขึ้นมาเป็นฉากๆ เมย์ลดาจะชอบเรียกเค้าว่าคนโตส่วนคลาสจะชอบเรียกน้องว่าหนูเมย์หรือคนเล็ก ทุกอย่างที่เป็นตัวหนูเมย์คลาสจำมันได้ทุกอย่าง "ไอ้พวกที่มาจีบเธอมันคงตาบอดสินะ ถึงได้ตามจีบผู้หญิงที่มีครอบครัวทุเรศอย่างเธอ" @ประเทศไทย คลาสเดินทางมาถึงประเทศไทยด้วยเครื่องบินส่วนตัว น่านฟ้าของประเทศไทยมีเครื่องบินของเจ้าพ่อมาเฟียแห่งรัสเซียกำลังลงจอดที่สนามบิน ทุกอย่างขอแค่ให้เป็น คลาส คาร์ลอเลส จะได้รับการบริการดูแลอย่าง VVIP "ไปบริษัท" คลาสที่ลงจากเครื่องเดินตรงไปยังรถสปอร์ตคันหรูที่ลูกน้องคนสนิทอย่างยอร์ชใช้ขับมารับในวันนี้ แว่นตาดำราคาแพงที่รับกับรูปหนาถูกมือหนาถอดออกพร้อมกับเอ่ยสั่งลูกน้องทันที ว่าสิ่งที่เค้าต้องการจะไปคือที่ไหน ส่วนลูกน้องมือขวาและอื่นๆเค้าสั่งให้ไปพักที่บ้านสวนหลังใหญ่ใจกลางเมืองกรุงและจัดการทุกอย่างที่เค้าสั่งให้เรียบร้อย ระหว่างทางที่กว่าจะไปถึงบริษัทยอร์ชเล่าทุกอย่างให้ผู้เป็นนายฟังว่าผู้หญิงที่นายติดตามเธอมีนิสัยยังไง คลาสรับฟังแต่ไม่ได้สักถามอย่างที่ควรจะเป็น เพราะนิสัยของเด็กผู้หญิงที่ยอร์ชเล่ามาคลาสจดจำทุกอย่างได้อย่างไม่ลืม เค้าแค่เพียงคิดว่าเมย์ลดาอาจจะมีนิสัยเปลี่ยนแปลงไปบางแต่ก็เปล่าเลยจากที่ฟังลูกน้องเล่ามา เธอยังงอแงขี้อ้อนไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนในวันวาน