หลังจากออกจากโรงแรม รามิเนสไม่ได้กลับบ้านทันที เขาขึ้นรถยนต์สีดำที่จอดรออยู่หน้าทางเข้า แล้วเปิดประตูแรงกว่าปกติเล็กน้อย เสียงปิดประตูดังกึกเหมือนอารมณ์ที่ค้างคาในอก
มือหนาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์หนึ่งในลิสต์โดยไม่ลังเล
“มาหาฉันที่โรงแรมเอ็มไพร์ ในสามสิบนาที” น้ำเสียงเขาต่ำและกระด้าง
ปลายสายเป็นเสียงผู้หญิงหัวเราะแผ่วเบา “แหม...วันนี้มาแนวสั่งเชียวนะคุณรามิ”
“คืนนี้ไม่อยากคุย...แค่ต้องการให้เธอช่วยลบภาพบางอย่างออกไปจากหัวฉัน”
เสียงเขาแผ่วต่ำ ก่อนตัดสายไปโดยไม่รอฟังคำตอบ
ห้องสวีทชั้นบนสุดของโรงแรมเอ็มไพร์ถูกเปิดออกพร้อมเสียงกระแทกเบา ๆ จากส้นสูงคู่สวยของหญิงสาวร่างบางในเดรสผ่าข้างสุดเซ็กซี่ เธอคือ “มิเชล” นางแบบเชื้อสายลูกครึ่ง ที่เคยเป็นข่าวกับเขาหลายครั้ง
เธอยิ้มมุมปากทันทีที่เห็นเขานั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง “อารมณ์เสียจนต้องปลดกับฉันเลยเหรอคะ?”
รามิเนสไม่พูดอะไร เขาเดินเข้ามาคว้าร่
