ธาวินยังนอนนิ่ง ร่างแข็งแรงเหมือนถูกตรึงไว้กับเตียง ความงงงวยยังวนเวียนอยู่ในหัวเพื่อนรักที่เขาเคยผ่านทุกช่วงชีวิตด้วยกัน กลับโน้มลงมามอบสัมผัสที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน
“คิริน…” เสียงทุ้มต่ำขาดห้วงออกมา ริมฝีปากเม้มแน่นชั่วขณะ ก่อนที่ลมหายใจหนัก ๆ จะหลุดตามแรงเสียวที่ถูกเร่งเร้าจนหัวใจเต้นโครมคราม
คิรินไม่ได้ตอบ เพียงสบตาคมนิ่ง ๆ พร้อมจูบซ้ำลงมาที่ปากเขาอีกครั้งแนบแน่นกว่าเดิมเป็นการแบ่งปันบางสิ่งที่เกินคำพูด
ความรู้สึกประหลาดทำให้ธาวินเคลิ้มตามโดยไม่ทันตั้งตัว แขนแกร่งยกขึ้นโอบรัดเอวเพื่อนรักแน่น ความอุ่นร้อนของร่างกายที่แนบสนิทกันทำให้ทุกเส้นประสาทสั่นสะท้าน ราวกับต่างเป็นส่วนหนึ่งที่ขาดไม่ได้
อัญญาที่ก้มมองอยู่ข้างๆหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ดวงตาเต็มไปด้วยประกายวาววับ เธอสัมผัสได้ว่าทั้งคู่ยอมรับซึ่งกันและกันในแบบที่ไม่ต้องมีคำอธิบายใด ๆให้มากความ
เสียงหอบหายใจของธาวินสอดประสานกับแรงจูบของคิ
