เสียงช้อนกระทบจานเบา ๆ กลบเสียงหัวเราะบางช่วงของโต๊ะไว้ อัญญาเอนตัวเข้าไปใกล้พี่ดาริน แววตาแอบเหลือบไปทางมุมบาร์ก่อนจะกระซิบเบา ๆ
“พี่...อีรามิเนสมันอยู่แถวนี้”
ดารินชะงักไปนิด “หืม” เธอหันตามสายตาอัญญา แล้วเจอร่างชายในสูทเข้ารูปที่กำลังนั่งเอนหลังจิบวิสกี้อยู่มุมไกล ๆ ของร้าน แววตาคมคายแบบคนที่รู้ว่าตัวเองหล่อและอันตราย
“มันเพิ่งเข้ามาทักฉันที่โต๊ะ” อัญญายังพูดเสียงเบาเต็มไปด้วยความหงุดหงิด “เดินมาทักด้วยประโยคเดิม ๆ เหมือนจะหาเรื่อง...บอกว่า ‘อาทิตย์ก่อนนี่ไม่ใช่คนนี้ใช่ไหม’”
ธาวินที่นั่งข้าง ๆ หันมามองทันที สีหน้าเย็นลงนิด ๆ แต่ไม่ได้พูดอะไร ดารินเหลือบตามองเขาแล้วหัวเราะหึในลำคอ “มันก็ยังปากดีเหมือนเดิมสินะ แกนี่ก็ยังดึงดูดพวกเสือเร่ร่อนพวกนั้นได้ตลอดเลยนะอัญ”
อัญญาหัวเราะหึ “พี่ก็อย่ามาแซวสิ ฉันอยากจะเอาไวน์ราดหัวมันให้จบ ๆ ไปเลยด้วยซ้ำ”
“เออ ถ้าพี่อยู่ด้วย พี่คงทำแทนแกแล้ว” ดาร
