คิรินกดร่างอัญญาแนบกับผนัง ห้องทั้งห้องมีเพียงเสียงหอบหายใจถี่กระชั้นของเธอที่สะท้อนก้องอยู่รอบด้าน
เขาไม่ได้รีบร้อนสอดใส่เหมือนที่เธอคิด แต่กลับใช้ความทรมานหวานหอมบีบคั้นใจแทน มือหนารั้งสะโพกเธอขึ้นแนบแน่นกับท่อนแข็งอุ่นที่สอดเสียดถูไถอยู่ตรงร่องถ้วย
“อ๊ะ…อื้อ…” เสียงเธอขาดห้วงทุกครั้งที่เขาขยับเสียดสีกดแน่น แท่งเนื้อร้อน ๆ ถูกสอดผ่านกลีบเนื้อภายนอกจนชื้นฉ่ำยิ่งกว่าเดิม
คิรินหัวเราะหอบเสียงสั่นพลางกระซิบข้างหู “น้ำหวานเธอออกมาไม่หยุดเลย…ทั้งที่ฉันยังไม่สอดผ่านเข้าไปสักนิด”
เขาเปลี่ยนมุมเอว ดันสะโพกเข้าหาแรงขึ้นทุกครั้งที่ถูไถ ความชุ่มฉ่ำจากร่องกลีบเอ่อคลอจนเปียกเลอะต้นขา อัญญาแทบยืนไม่ไหว ต้องกอดบ่าเขาแน่นราวกับหาที่พึ่งเดียว
“คิริน…ตะ…ตรงนั้นมัน…อื้อ…” เสียงเธอสั่นสะท้าน ร่างกายกระตุกเกร็งทุกครั้งที่เขากดท่อนร้อนเสียดผ่านติ่งเนื้อที่อ่อนไหว
เขายกยิ้มมุมปาก กดจูบแรงลงบนริมฝีปากเธอ พ
