DUCANI LEGACY SERIES 8: Khalid

Khalid "Cheers," Armani 'nataguan ko ng anak' Reino De Alba said while holding his glass of whiskey. Nang balingan ko ay nakangisi ang gago kaya napatuwid ako ng upo. "Hindi ko alam kung nakikiramay ka ba talaga sa nangyari sa marriage ko o nagsi-celebrate kang gago ka," asik ko bago inuntog ang sarili kong baso sa baso niya. Armani chuckled softly before taking a sip on his glass. "Of course I empathize with you, but I also celebrate what happened." My brow shot up. "Paki-rephrase bago kita masuntok, Governor." "Relax, we're celebrating." "Puta, ano akala mo sa annulments ko? Birthdays?" He laughed. "Well, with Miles cheating on you, hindi ba dapat magpasalamat ka pa? You said it yourself. Wala na siyang ibang ginawa kun'di awayin ka sa mga simpleng bagay. Your marriage is so toxic. Ni umuwi rito sa Pilipinas hindi mo magawa sa nakalipas na walong taon dahil isa rin siya sa naging dahilan. Now that you're annulled, mababawasan ka na ng sakit ng ulo." Ngumuso siya. "Mga anak na lang namin ni Abram poproblemahin mo." Naihilamos ko ang aking palad sa mukha saka ko tinitigan ang nakalutang na yelo sa alak. I didn't really love Miles, though. I just married her because it was convenient for us. We both came from failed marriages and we thought we're destined to be together because we f****d up our relationships. To make it simple, we only got married because we're lonely. . . and we enjoy hard s*x. Hindi na dapat ako nagulat na sa ganito rin humantong 'to. Una pa lang naman may mga pagkakataon nang nabubwisit ako dahil ayaw na ayaw niyang inuuna ko sina Anie. Iyon naman ang palagi naming pinag-aawayan. Ang mga anak ni Armani. Tumigil lang ang pang-aaway niya sa akin dahil sa mga bata noong nag-stay na kami sa Washington para sa career ko bilang MMA fighter. "Kakausapin na siguro ako ng panganay mo ngayon? Annulled na kami ni Miles," I said before gesturing my hand to tell the bartender to pour my glass some more whiskey. "Maybe. Malaki pa rin ang tampo but I guess she'll talk to you now." I sighed. Nagtampo si Anie sa akin dahil hindi talaga ako makauwi sa loob ng walong taon. Ewan. Na-spoil ko rin siguro masyado dahil isang sabi lamang niya noon, kahit ano pa ang ginagawa ko ay dumarating ako. Noong unang beses niyang nag-birthday na hindi ako nakauwi, Anie blocked me in all of her socials. Tumanggi na ring makipag-usap sa akin kahit si Atreus o Areisso ang tinatawagan ko. Armani held me by my shoulder. "Abram chatted me just now. May irereto sa'yo. School teacher sa Laguna. Mahinhin, matalino--" "Pass." "But she's ready to settle down--" "I said I'll pass, Armani." Tinungga ko ang baso at pinunasan ang mantsa ng alak sa mga labi ko pagtapos. "I'm done, alright?" I smirked. "Kung kaya n'yo ko inirereto ay dahil natatakot kayong dalawang aagawan ko kayo ng asawa, calm your f*****g t**s, mate. I have no plans to steal your wives. Masyado kayong threatened sa pagiging single ko." He sighed. "No, man. We just wanna see you with someone, too. 'Yong pangmatagalan na talaga." I scoffed. "At gaano naman kayo kasigurado na 'yang mga irereto n'yo, tatagal nga talaga?" I sighed and just touched the edge of my glass with my index finger. "I'm done, Armani. Tanggap ko nang hindi ko mararanasan kung anong nararanasan ng mga kapamilya ko." It isn't just about having someone to be with anymore. Kahit naman hindi ko aminin, malaki ang epekto sa akin ng dalawang marriage ko. It's not easy to throw yourself out there only to see your marriage fall in the end. Kasalanan ko rin siguro. My idea of love is too good that either I'll have what my family has, or I'll just settle with someone I have no ounce of feelings for. Sa isip ko noon ay mas maganda nang walang pagmamahal para kung hindi mag-work out, okay lang. Hindi masakit, pero iba pa rin pala ang epekto sa akin sa huli. Pakiramdam ko nasa akin talaga ang problema. Maybe because my parents had me on a one-night-stand? I don't know. Maybe I'm cursed or something. Gilen asked for an annulment because I didn't want to have my own kids. Hindi niya ako mapilit dahil iniisip ko na kung magkakaroon ako ng sariling anak, magseselos ang mga anak-anakan ko lalo na si Anie. Ah, my mi flor and her attitude. She's been torturing me for eight years now just by ignoring my existence. Napasarap ang inuman namin ni Armani. Nang lumalim ang gabi at naparami na ng inom ay muntik na akong mahulog mula sa stool na kinauupuan ko. Armani laughed. Naniningkit na rin ang mga mata dahil lasing na. "Umuwi na tayo. Masyado ka nang maraming nainom," he said. I scoffed. "Anong akala mo sa'kin, Gov? Weak sa inuman? Gago, ilang beses na kitang pinagapang--" Natigil ang sinasabi ko nang may pamilyar na babaeng tumayo sa pagitan namin ni Armani. Para pa akong namalikmata noong una. Akala ko si Teissa dahil sa itsura ngunit nang manlisik na sa akin ang mga mata, pakiramdam ko nawala ang tama ng alak sa sistema ko. Pinasadahan ko pa ng tingin mula ulo hanggang paa. Puta, si mi flor ko na ba 'to? Eh parang isang barangay na lalake na magkukumahog dito? "Kanina pa ko tawag nang tawag, daddy!" Anie snarled at her real Dad. My brows furrowed. "H-Hold on, Mi flor. How did you get in here?" Tumingin ako sa bartender habang umiikot ang paningin ko. "You allow kids inside this bar?" She hissed. "I'm twenty one now for goodness' sake, Daddy." Tumaas ang kilay niya habang naniningkit pa rin ang mga mata sa akin. "Well, you wouldn't lose count if you're here, right?" I sighed before I reached for her arm. "Mi flor. . . " Inirapan niya ako habang namumula ang magkabilang pisngi. Maya-maya ay humugot ng hininga't tiningnan ang bartender. "Paki-bill out na sila." "But we're not done--" I paused when Anie narrowed her eyes on me. Napataas pa ako ng mga kamay na parang kriminal na pinasusuko. "Sabi ko nga uuwi na." Her eyes rolled at me before she started scolding Armani. Ngumingisi-ngisi ako sa tabi dahil hindi makapalag si Armani, ngunit nang mahuli ako ni Anie ay pati ako nadamay. Para tuloy kaming mga batang nagsisisihan ni Armani habang papalabas ng bar kung saan naghihintay sa Fortuner niya si Atreus. Natigilan ako sandali at hindi napigilang mapakunot ng noo. Bakit parang ang bilis namang magsilaki ng mga 'to? No'ng iniwan ko ang babata pa? "f**k, I missed a lot. . . " I murmured to myself. Armani smirked. "Eight years kang nawala sa Pinas. What do you expect?" "Yeah, what do you expect?" pabulong na asik ni Anie, halatang nagtatampo talaga. Nagtinginan na lamang kami ni Armani. Bumaba naman si Atreus ng kotse saka nakangiting lumapit sa akin. "Hey, Dad." Yumakap siya sa akin. "We missed you." I rubbed his back. "Missed you, too buddy." Tumingin ako kay Anie. "Si ate ba, hindi man lang ako na-miss?" Anie went inside the passenger seat and slammed the door instead of answering me. Nang magkatinginan kami ni Armani ay bumuntonghininga siya. "Pagpasensyahan mo na. Mana sa Tita Tammy." Tinapik niya si Atreus sa likod. "Kukunin na lang namin ang mga kotse namin bukas, 'nak." I sighed. Nang pumasok si Armani sa shotgun seat habang si Atreus ang nagtungo sa driver side, dumiretso na rin ako sa passenger seat kahit alam kong susungitan na naman ako ni Anie. Hindi nga ako nagkamali. She's glaring at me the entire car ride. Halos hindi ako kinausap kahit noong narating na namin ang bahay nina Armani. "Sa guest room ka na matulog, Khalid," ani Armani bago dumiretso sa kwarto nilang mag-asawa para puntahan si Teissa. I walked straight to their guest room and shut the door. Nang makaupo sa kama ay umiikot na nang husto ang paningin ko kaya halos wala na akong lakas para hubarin ang sapatos ko. The door opened a few moments later. Anie walked in with a basin of water and a face towel. Ayaw pa ring salubungin ang tingin ko ngunit nang mailapag sa bedside table ang plangganang dala ay lumuhod sa harap ko para hubarin ang suot kong sapatos. I watched her as she put my shoes under the bed before she wringed the face towel. Nang simulan akong punasan ay hinawakan ko sa braso saka ko tinawag. "Mi flor, until when are you gonna ignore me?" Her lips pursed but she finally looked me straight in the eye. "Last week ka pa nakauwi. Tapos ngayon pupunta ka rito sa Cagayan na inom ang uunahin mo? Sino namang gaganahang makipag-usap?" I blinked. Oh, no she's worse than her mother when she's mad. This isn't good. I drew in a sharp breath as I tried to look sober. "Hindi naman ako lasing." She groaned, her eyes pierced me as if she's about to eat me alive. "That's not the point, Daddy! Eight years kang hindi umuwi! You missed my graduation, my debut, and everything else I wanna share with you!" Inirapan niya ako. "Palibhasa mas importante kasi 'yang mga naging asawa mo." "That's not true, mi flor." My thumb stroked her skin while I'm looking at her with begging eyes. "You're more important to me. I just didn't have a choice back then--" "Hay naku, lalo lang sumasama ang loob ko, Daddy," nagtatampo niyang putol sa sinasabi ko. I sighed. Nang pinahiga na ako nang pilit sa kama ay hindi na ako pumalag. She even fixed my comforter before she walked towards the door with the basin and towel. Bago nakalabas ay nagawa kong magsalita. "How can I make it up to you then?" I saw how her shoulders went up and down. "Aalis ako sa Saturday para sa one-year training ko. I want you to take me to the camp." A small smile made its way to my lips. "I'm cool with that." Tumingin siya sa akin. "Ihahatid mo ko?" I nodded. Umiikot na talaga ang paningin. "I'll free up my schedule h'wag ka lang magtampo lalo." Anie's face finally lightened up as she gave me a small smile. "Daddy?" "Hmm?" "I-I missed you. . . " My lips curled a smile as I shut my eyes. "I missed you more, mi flor. God knows I missed you more. . . " She swallowed before she marched towards my bed again. Maya-maya ay humugot ng hininga bago tuluyang ihiniga ang itaas na katawan sa dibdib ko. "Goodnight, Daddy. I love you," may kaba sa boses niyang sabi. I stroked her hair and pecked a gentle kiss on top of her head with my eyes still close. "Goodnight, mi flor. I love you, too." "Can I sleep here. . . with you?" Humikab ako, nakapikit pa rin dahil nahihilo na talaga. "Of course, baby." My arms wrapped around her when she finally lied next to me, and as I slowly drifted to sleep while the alcohol is making my head spin, I felt a pair of lips gently pressed against mine. Kung panaginip ba 'yon o hindi ay hindi ko na masabi. Isa lang ang alam ko. If Anie really did kiss me then I'm f****d up. I am so f****d up. . .