เมียเดิมพัน ซีรีส์ชุด เมียยอดรัก ลำดับที่ 2

บทที่ 2.3 – เจ้าชีวิต 25+ (หวาน ร้อนแรง) (จบตอน)

“สวย… สวยมาก”

ปริญครางทุ้มละเมอในความงามของเรือนกายที่เขาเฝ้าฝันมานานนับปี หล่อนเลอค่าดุจนางฟ้านางสวรรค์ หากเปรียบเขาเป็นดั่งซาตานร้าย เขาก็จะขอใช้ความช่ำชองที่มีฉุดคร่านางทิพย์นาราอย่างเธอลงมาลิ้มรสชาติสวาทรักอย่างที่มนุษย์พึงกระทำ ปริญถอยกายก้าวลงจากเตียงแต่สายตาจับจ้องคนที่นอนอยู่บนนั้นไม่วาง เอื้องฟ้าอยากวิ่งหนีแต่แขนและขาไร้เรี่ยวแรงจะทำเช่นนั้น หล่อนทำได้เพียงนอนคิดว่าอยากหลุดพ้นจากสภาพที่เป็นอยู่ แต่มันก็สายไปเสียแล้ว ร่างสูงใหญ่ที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามได้ก้าวขึ้นมาเป็นส่วนหนึ่งของเตียงกว้าง เขาคร่อมทับร่างของเธอเอาไว้แล้วซุกไซ้ใบหน้าลงสู่ลำคอระหง สองมือดันร่างเขาออกห่างพยายามใช้เข่ากระทุ้งหน้าท้องของเขา หางตาคมเข้มกระตุกอย่างรู้ทัน ปริญใช้หน้าขาแข็งแกร่งกดทับเรียวขาของหล่อนจนสิ้นฤทธิ์ จากนั้นก็เดินหน้ามอบความกระสันซ่านโดยการปรนเปรอยอดอกสีหวานด้วยปลายลิ้น บรรจงละเลงรอบทรวงจนคนอ่อนด้อยเรื่องอย่างว่าแอ่นอกรับสัมผัสหวามจากเขาอย่างลืมตัว

“อา…!”

เสียงหวานครางน่ารัก ปริญหูตาพร่ามัวหลงใหลรสชาติหอมหวานที่ได้รับจากเรือนกายบริสุทธิ์ ทับทิมสีชมพูสั่นสะท้านเพียงลมหายใจเป่ารด มือหนาบีบเคล้นสองก้อนกลมเข้าด้วยกันแล้วซุกไซ้ใบหน้าส่ายวนแรงๆ เอื้องฟ้าพยายามสะกดกลั้นเสียงน่ารังเกียจเอาไว้ ถึงร่างกายกำลังพ่ายแพ้ต่อรสสวาทที่เขาปรนเปรอ หากจิตใต้สำนึกย้ำสั่งว่าอย่าเผลอไผลยินยอมเขาไปมากกว่านี้ ทว่าช่างทำยากเหลือเกิน เมื่อผู้ชายที่กำลังสาละวนกับเรือนร่างของเธออยู่ตอนนี้ช่างร้ายกาจและเปี่ยมล้นประสบการณ์ เขารู้จุดอ่อนไหวแห่งสตรี มือหนาลูบไล้หน้าท้องแบนราบแวะสะกิดสะดือบุ๋มเพื่อทักทายมันเล็กน้อย เอื้องฟ้าบิดสะโพกหนีความหยาบกร้านที่วางทาบตรงส่วนนั้น เขาแหวกกลีบดอกไม้แยกออกแล้วสะกิดติ่งเกสรที่หลับใหลอยู่ภายใต้แพรไหมอ่อนนุ่ม เอื้องฟ้าสะดุ้งเฮือกพร้อมเปล่งเสียงรัญจวนออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ หล่อนแหงนหน้าเผยอริมฝีปากระบายความซาบซ่านอันมีเขาเป็นผู้ก่อ เหงื่อเม็ดโตผุดรอบขมับบาง เขาอยากขึ้นไปจูบซับให้เหลือเกิน แต่นาทีนี้มีสิ่งที่น่าสนใจมากกว่านั้นกำลังรอเขาอยู่ ปริญเคลื่อนกายลงต่ำแล้วทิ้งตัวนอนราบกับเตียงโดยสอดใบหน้าเข้าใกล้กุหลาบงามปิดสนิท เขามองมันอย่างชื่นชม เพียงกลิ่นหอมที่โชยมาก็ทำให้เขาแทบเสียการควบคุม ปริญรู้สึกไม่ต่างอะไรกับเสือร้ายที่ต้องการขย้ำเหยื่อให้ตายคามือ

บนความหลงใหลแฝงเร้นความน่าหงุดหงิดใจ ปริญต้องยอมรับกับตัวเองว่าเขาพ่ายแพ้ต่อเสน่ห์ของเอื้องฟ้าจนหมดรูป หล่อนทำให้เขาคลั่งทั้งๆ ที่เขาผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วน ซึ่งแต่ละคนก็มีดีกรีไม่ธรรมดา บ้างก็เป็นดาราดัง เป็นนางแบบมีชื่อเสียง บ้างก็เป็นลูกหลานไฮโซรวมไปถึงบุตรสาวข้าราชการตระกูลใหญ่ แต่ไม่เคยมีใครทำให้เขาคลั่งไคล้ได้มากเท่าเธอ

ผู้หญิงแสนธรรมดาคนนี้กำลังฆ่าเขาด้วยไฟพิศวาส

“คุณอย่า… ไม่ อย่า”

เสียงหวานจำต้องกลืนลงคอเมื่อปลายลิ้นร้อนแหวกลึกตรงกลางรอยแยก กระหวัดเรียวลิ้นฉกชิมรวงผึ้งยอดเสน่หา เอื้องฟ้ากัดริมฝีปากจนได้กลิ่นคาวของเลือด สองมือพยายามดันศีรษะเขาออกห่างจากพื้นที่สงวน แต่พละกำลังที่ส่งไปหาเขานั้นไม่ต่างอะไรกับใบไม้แห้งกรอบที่ปลิดปลิวไปตามสายลม ปริญรัวปลายลิ้นเข้าหากุหลาบช่องามด้วยความคลุ้มคลั่ง หัวใจของเอื้องฟ้าพลันกระตุกวูบ กลีบดอกไม้แรกแย้มยังคงปิดสนิทบ่งบอกถึงความบริสุทธิ์ผุดผ่อง แรงสัมผัสพลิ้วไสวหนักหน่วงขึ้นตามลำดับ เอื้องฟ้าเสียววาบทั่วท้องน้อย เกลียวคลื่นบางอย่างตีรวนหมุนคว้างนำพาเธอเข้าสู่ห้วงอารมณ์ที่ยากเกินจะถอนตัว แทบขาดใจเมื่อเขาห้อเรียวลิ้นสอดแทรกสำรวจถึงด้านใน เปลือกตาคู่งามหลับพริ้ม บิดสะโพกส่ายร่อนรับความเสียวซ่านจากลิ้นร้ายกาจอย่างลืมตัว

“ถึงเวลาอันสมควรแล้วที่รัก”

ปริญเคลื่อนกายขึ้นหอมแก้มนวลเต็มฟอด เขาสอดแทรกความแข็งขึงเข้าสู่ปลีกเนื้ออ่อนนุ่มโดยที่ร่างบางมัวแต่พะว้าพะวงกับจูบของเขา ปิดเสียงกรีดร้องของเอื้องฟ้าโดยประกบริมฝีปากลงบนกลีบปากนุ่ม เขารู้ว่ามันต้องเจ็บเพราะคนตัวเล็กยังไม่เคยมาก่อน เขาต้องค่อยๆ สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวเพื่อช่วยให้ความเจ็บนั้นแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวสะท้าน เอื้องฟ้าน้ำตารินไหลออกจากหางตา เธอสูดลมหายใจเข้าลึกยามเขาถอนจูบออกไปแล้ว ชายหนุ่มรวบเอายอดอกชูชันเข้าปาก ดูดกลืนมันอย่างเอร็ดอร่อยขณะที่ช่วงล่างก็เริ่มเคล้าคลึงเป็นจังหวะเนิบนาบ เอื้องฟ้าครวญครางออกมาอย่างสุดจะกลั้น ทั้งช่วงบนและล่างถูกคนเจ้าเล่ห์ปรนเปรอเต็มที่ เธอยกมือกอดเขาแล้วจิกเล็บข่วนลากเป็นทางยาว ฝากรอยแผลสดไว้ที่แผ่นหลังแข็งแกร่งเพื่อเป็นเครื่องยืนยันว่าเขากำลังได้ครอบครองเธอ

“ฮึก จะ เจ็บค่ะ เจ็บ ได้โปรด”

เอื้องฟ้าร้องบอกทั้งน้ำตา แม้จังหวะสอดประสานจะเป็นไปอย่างนุ่มนวลแต่ความสดใหม่ก็ทำให้เธอเจ็บร้าวไปถึงแกนสมอง คล้ายร่างกายจะแตกแยกเป็นสองส่วน ปริญหยุดการเคลื่อนไหวพลางใช้หลังมือเช็ดน้ำตาบนแก้มนุ่มแผ่วเบา เขาสะกดกลั้นแรงปรารถนาอันร้อนรุ่มแล้วปลอบประโลมเธอด้วยจุมพิตหวานล้ำ เบี่ยงเบนความสนใจไปยังกลีบปากนุ่มอีกครั้ง กระหวัดลิ้นไล่ต้อนลิ้นเล็กแล้วดูดดึงจนเอื้องฟ้าผ่อนปรนช่วงล่างโดยสัญชาตญาณ ปริญไม่ปล่อยโอกาสงามให้หลุดลอย ดุนดันแท่งเหล็กกล้าเข้าสู่โพรงแห่งรักจนมิดลำ ร่างบางสั่นสะท้านด้วยความเจ็บปวดทรมาน ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง ระดมจุมพิตทั่วดวงหน้าเนียนเพื่อบรรเทาความเจ็บให้คนตัวเล็ก กุหลาบช่องามตอดรัดตัวตนของเขาจนเนืองแน่น เขาต้องกัดฟันข่มกลั้นความต้องการอันแรงกล้า ขยับกายเข้าออกช้าๆ จนแน่ใจว่าเธอเริ่มคุ้นชินกับแก่นกายของเขาแล้วจึงเร่งจังหวะรักให้เร็วขึ้นพร้อมแฝงความดุดันเอาไว้เต็มเปี่ยม

“คุณปริญ” น้ำเสียงครางสะท้านเมื่อความเสียวซ่านเล่นงานทุกปลายประสาท เอื้องฟ้ากำผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ หล่อนปรือตามองคนเบื้องบน ใบหน้าคมคร้ามแดงก่ำจนถึงลำคอ เส้นเลือดมากมายผุดขึ้นเรียงตัวสวยงาม หน้าท้องอุดมไปด้วยมัดกล้ามเป็นลอนเงา บ่งบอกถึงความเอาใจใส่ในด้านสุขภาพ เขาช่างเหมาะสมกับคำว่าเซ็กซี่ด้วยประการทั้งปวง

“นัย… เรียกฉันว่านัย” เขาโน้มกระซิบข้างหูขณะสะโพกสอบโหมกระหน่ำแก่นกายเข้าใส่ สองมือสอดใต้แผ่นหลังบอบบางแล้วรั้งคนตัวเล็กเข้าชิดแผงอกกำยำ ครางกระฮึ่มในลำคอเมื่อกายสาวตอดรัดแน่น

ร่างบางหยัดสะโพกเข้าหาแรงเสียดแทงที่เขามอบให้อย่างลุ่มหลง

“นัย… เรียกสิ” น้ำเสียงแหบแห้งประท้วง ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศไม่ได้ช่วยให้ร่างกายคลายความร้อนลงแม้แต่น้อย

“คะ คุณนัย”

นาทีนี้เขาให้ทำอะไรเธอพร้อมทำทุกอย่าง

“ดีมากเอื้องฟ้า ดีจริงๆ อืม!”

เสียงหวานของเธอสร้างความสุขให้บังเกิดในหัวใจ ปริญลูบไล้พวงแก้มสุกปลั่งอย่างหลงใหล เขาขับเคลื่อนสะโพกแกร่งถี่กระชั้นจนร่างบางเกร็งกระตุกตอดรัดความเป็นชายแน่นหนา ปริญซบหน้าลงบนเนินอกนุ่ม สูดดมกลิ่นหอมของเมียพฤตินัยและตระกองกอดหล่อนไว้อย่างหวงแหน

“เอื้องฟ้า… ในที่สุดเธอก็เป็นของฉัน”