เอื้องฟ้าค่อนข้างปรับตัวได้เร็วเมื่อต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกับปริญที่คฤหาสน์ส่วนตัวของเขา หญิงสาวมาอยู่ไม่นานก็สามารถซื้อใจคนของปริญได้ไม่ยาก ด้วยความน่ารักเป็นกันเองของเธอ ไม่ถือตัวว่าเป็นนายสามารถพูดคุยได้กับทุกคน รวมไปถึงความมีน้ำใจไมตรี รู้จักเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เวลากลับจากที่ทำงานเอื้องฟ้ามักซื้อขนมนมเนยฝากสาวใช้ คนสวนและคนขับรถอยู่บ่อยครั้ง
อีกทั้งการพูดการจายังไพเราะน่าฟัง เธอจึงเป็นที่รักของทุกคน ซึ่งความดีข้อนี้ก็ทำให้ปริญเป็นปลื้ม เขาคิดไม่ผิดจริงๆ ที่พาเอื้องฟ้ามาอยู่ด้วย หล่อนเหมือนแสงสว่างที่เข้ามาเติมเต็มชีวิตที่มืดมนของเขา ทำให้คฤหาสน์แห่งนี้ดูสดใสและน่าอยู่ขึ้นเป็นกอง เธอทำให้เขาอยากรีบกลับบ้านเพื่อมาเจอหน้า มากอดหอมให้ชื่นใจ
“อะไร?” ปริญนั่งประจำหัวโต๊ะพลางเอ่ยถาม อาหารมากมายวางเรียงรายส่งกลิ่นหอมน่ารับประทาน เอื้องฟ้าลงมือเข้าครัวเองทุกวัน ปริญติดใจรสมือของร่างบางเสียแ
