Sate Me (Leonardi Giuffrida)

“Ohh! Ahh! Ganiyan nga! Isagad mo pa!” halinghing ng isang babae. Napakunot noo ako habang naglalakad at may narinig akong hindi kaaya-ayang ungol. Gabi na at mukhang may mga nagkakantutan sa paligid. “Hmmp! Ang laki mo, Leon! Ang sarap!” “Shut the f**k up you w***e!” sagot naman ng lalaki. Imbis na lumayo ako ay napagpasiyahan kong huwag na silang pansinin at nagpatuloy na sa paglalakad na sana pala ay hindi ko ginawa dahil saktong pagliko ko ay nakita ko ang babaeng nakayuko habang nakahawak sa hood ng kotse at may lalaking nakatayo sa likod niya at nakababa ang suot nitong jeans. Naestatwa ako sa aking kinatatayuan at napatingin sa lalaki. Wala itong emosiyon sa mukha niya. “Want to join us?” nakangiting tanong ng babae. Nanginginig ang aking kamay at mabilis na tumakbo papunta sa scooter ko. “Ang mga mata ko. Diyos ko!” Napahawak ako sa dibdib ko dahil sobrang lakas ng t***k nu’n. Tagaktak ang pawis sa noo ko kaya natigilan ako saglit. Naitakip ko ang aking kamay sa tenga dahil hanggang dito ay naririnig ko ang ungol ng babaeng iyon. Napakalaswa ng tagpong iyon. May nakita akong bench sa gilid kaya umupo ako roon saglit at huminga nang malalim. Ipinilig ko ang aking ulo. “Kalimutan mo na iyon Louisse,” usal ko at nang makalma ang sarili ko mula sa pagkabigla ay tumayo na ako at umalis sakay sa aking scooter pauwi sa bahay. Pilit kong iwinawaglit iyon dahil kahit hanggang sa panaginip ay nakikita ko ang mga mata ng lalaking iyon. Kilala ko siya, kilalang-kilala. Kinabukasan nga ay suot ko ang aking uniform. Hinayaan kong nakalugay ang aking buhok dahil basa pa iyon. Wala na akong time na i-blower dahil maagang aalis si daddy papunta sa opisina niya. Mayor ang daddy ko rito sa Sta. Elena. “Take care anak,” ani daddy. Kiniss ko na siya sa cheeks niya at nagba-bye. “Thank you, daddy. Ingat sa pagmamaneho,” nakangiti kong wika at inayos na ang bag sa aking balikat. Nakita ko pa ang maganda naming guro. Si Ma’am Sarissa. “Louisse!” Napalingon ako at nakita ang kaibigan kong si Cel Jugno. Matalik ko siyang kaibigan noon pa man. “Cel,” usal ko at nginitian siya. “Nagawa mo na ba ang final requirements natin?” tanong niya. Tumango naman ako at nagpatuloy na kami sa paglalakad. “Ako hindi pa eh. Ang hirap nu’n. pahiram naman ng utak mo oh,” busangot niyang aniya. Natawa lamang ako sa turan niya. Parang baliw rin eh. “Gagi, nakatingin si Leon sa ‘tin. Nandiyan na naman sila sa gate nakatambay,” kinikilig niyang wika. Napatingin naman ako sa harap at kaagad na natigilan. Nag-abot ang paningin namin kaya mabilis na binawi ko iyon. Bumalik sa alaala ko ang nakita kagabi. “Girl,” pukaw sa ‘kin ni Cel. “T-tara na,” aya ko sa kaniya at dinaanan lamang ang grupo nila. Ramdam ko ang kakaibang tingin niya sa akin. Hindi sa nag-a-assume ako pero alam ko kung may nakatingin sa akin o wala. “OMG!” impit na tili ni Cel. “Bakit?” takang tanong ko. “Tiningnan ka ni, Leon! Grabe ang guwapo niya talaga!” Hindi makapaniwalang tiningnan ko lamang siya. “Gusto mo siya?” tanong ko. “Oo, ang guwapo kaya niya. Bakit ikaw ba ‘di mo siya type?” nakangiting tanong niya. Halata pa ang kilig sa boses. “Hinding-hindi ako magkakagusto sa lalaking bastos at manyak,” sagot ko sa kaniya. Kaagad na kumunot naman ang noo niya. “Paano mo naman nasabi girl? Nakita mo na ba siyang nakipag-anuhan?” tanong niya. Hindi naman ako makasagot. “Nakita mo nga?” hindi makapaniwalang aniya. Huminga ako nang malalim at hinarap siya. “Huwag na huwag mong sasabihin sa iba okay? Alalahanin mong hindi siya mabuting tao, Cel. Kilala silang mga salbahe rito sa lugar natin kaya please lang,” pakiusap ko. Tumango naman siya. “So, paano nga? Kuwento mo naman girl,” pamimilit niya. “Pauwi na ako kagabi galing sa convenience store. Sa parking lot nakita ko siyang may katalik,” sagot ko. Napatakip naman siya sa bibig niya. Kumikinang pa ang mga mata. “So? Nakita mo ang ano niya?” excited niyang tanong. Kaagad na kinaltukan ko siya. “Ano ba namang klaseng tanong ‘yan, Cel? Siyempre hindi. Sa sobrang shock ko sa tingin mo ba titingnan ko pa iyon? Never in my life na pinangarap kong makakita ng ganoong tagpo tapos ganoon? See how disrespectful he is? Wala siyang pinipili kaya hindi mo siya dapat nagugustuhan. He’s a bad guy, you deserve more,” saad ko sa kaniya. Nginisihan niya naman ako. “Girl, twenty-two na tayo. T’saka si, Leon twenty-eight na kaya natural na makikipagkantutan iyon. Iyon nga lang sa public place nila ginawa. Kilala mo ba iyong girl?” tanong niya pa. Inis na hinarap ko naman siya. “Ano ka ba, Cel?!” “Ito naman, galit agad? Oo na, iba-iba naman kasi tayo ng standard no. Ang standard mo hindi ko kayang pantayan kasi ikaw, maganda, matalino nasa sa ‘yo na lahat. Kahit wala akong gawin marami ang hahabol sa ’yo eh ako? Kailangan ko pang mag-effort para may pumansin,” nakasimangot niyang saad. Inirapan ko lamang siya. “May nakalaan para sa ‘yo, Cel. Matuto kang maghintay,” wika ko. “’To naman, crush-crush lang eh. Ang guwapo kaya ni, Leon,” giit pa niya. Napailing na lamang ako. Mukhang wala na siyang pag-asa eh. Dumeritso na kami sa room dahil marami pa kaming gagawin. Kapagka graduating ka na asahan mo na lang na wala ka munang pahinga. Bawi na lang next life. May isa pa akong subject na hanggang alas-siyete ng gabi kaya magpapasundo na lamang ako sa driver namin. Sa ganitong oras ay kakaunti na lang ang mga estudyante dahil gabi na nga. May mga night class naman pero simula na rin ng klase nila. Naglakad na ako palabas ng university at napagpasiyahan kong doon na maghintay sa waiting shed sa labas para makita kaagad ako ni Mang Tony. Nang makaupo na ay napatingin ako sa ibang estudyante na nagtatawanan at may mga kasama. Medyo marami sila at may mga kasmang lalaki. Sa tingin ko ay jowa nila. Hindi ko na rin pinansin. Habang naghihintay ay nag-f******k na lang muna ako. Nalingat ako nang mapansin ang ilaw ng kotse. Tumayo na ako dahil akala ko ay si Mang Tony hindi pala. Bumalik ako sa pagkakaupo at bumaba naman si Leon sa kotse niya. Kaagad na nanlamig ang kamay ko at kahit na kabado ay itinuon ko na lamang ang pansin sa cellphone ko. Napalunok ako nang mapansing umupo siya sa kabilang side ng shed. “What you saw last night,” aniya sa sobrang lalim na boses. Tarantang tumayo ako at hinarap siya. “W-wala akong nakita,” sagot ko at nagmamadaling kinuha ang aking bag. Saktong papunta na rin sa gawi ko ang sasakyan namin. Akmang aalis na ako nang maramdaman ko ang kamay niyang nakahawak sa akin. Pilit kong tinatagan ang sarili ko at hindi ipinahalata ang kaba ko. “What are you doing?” Tinitigan niya lamang ako at nginitian. Imbis na matuwa ay nagsitaasan pa ang balahibo ko sa klase ng ngiti niya. “You’re shaking Louisse,” aniya. Mabilis na binawi ko ang aking kamay at sinamaan siya ng tingin. “Leave me alone,” matigas kong saad at patakbong pumunta sa kotse at isinara iyon. “Okay lang ba kayo, Ma’am?” tanong ni Manong. Nilingon ko siya at nginitian nang tipid. “O-opo.”