อบเชย...
ฉันนั่งมองเครื่องดื่มสีแปลกตาในแก้วได้สักพักก็ยกแก้วขึ้นมาสูดกลิ่นเครื่องดื่มตรงหน้า แต่ว่าแค่ได้กลิ่นก็ทำให้ฉันน้ำลายสอแล้ว
อึก อึก
ปั่ก!
เครื่องดื่มรสเริศถูกฉันกระดกเพียงสองอึกก็หมดแก้วแล้ววางแก้วลงบนโต๊ะตามเดิม ว่าแต่ยัยเพื่อนซี้นี่ก็อะไรของนางรินใส่แก้วไว้แค่นิดเดียวเอง
"มาแล้วๆรอนานมั้ยเชย"
เสียงสดใสของคนที่เดินกลับเข้ามาพูดขึ้นพลางนั่งลงฝั่งตรงข้ามฉันตามเดิม มือเล็กกำลังเปิดขวดเครื่องดื่มขวดใหม่แล้วเทรวมกับแก้วเครื่องดื่มของนาง หรือว่าเมื่อกี้ยังไม่ได้ผสม...
"อ้าวเชยดื่มไปก่อนแล้วเหรอ วู้ถินยังไม่ได้เอามาผสมเลย"
ยัยเพื่อนซี้บ่นอุบอิบพลางรินเครื่องดื่มใส่แก้วให้ฉันตามเดิมก่อนจะเทส่วนผสมที่นางนำมาด้วยลงในแก้ว
"ว่าแต่เชยนี่คอแข็งจังเลยเนอะ ตอนที่ถินดื่มไอ้นี่ครั้งแรกแบบเพียวๆอะ แค่อึกเดียวถินก็ฟุบเลย"
ยัยเพื่อนซี้พูดต่อ
"ตอนนั้นอะพอฟื้นขึ้นมาถินเกือบข่มขืนลุงด้วยนะเช
